Επ' αόριστον αποδεικνύεται να είναι το πρόβλημα του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου και η λύση του, δεν δείχνει να είναι ορατή, από την ίδια την ιδιοσυστασία του. Εκτός κι αν βρεθούν λύσεις με μαντζούνια ή άλλες εναλλακτικές θεραπείες.
@Ο πόλεμος έχει ξεσπάσει και ας αναζητηθούν σοφά λόγια για τις μετωπικές συγκρούσεις. Τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά όπως εκείνα ενός χημικού πολέμου. Ότι δεν μπόρεσαν αν επιτύχουν ως τώρα στον πλανήτη Ομπάμα και Πούτιν!
Προφητικός επ' αόριστον
@Κάτι ήξερε από το Ηράκλειο ο Νίκος Τζώρτζογλου που έβαζε στο τραπέζι πριν δύο μήνες την επ' αόριστον αναβολή των πρωταθλημάτων στο ποδόσφαιρο, μέχρι να βρεθεί διέξοδος στο ζήτημα της βίας και απ' ότι εύκολα διαπιστώνει κανείς, παράγεται σε αυτή τη μορφή, από τις ηγεσίες Α.Ε. Τότε κοιτούσαν περίεργα την κρητική πρόταση που είχε διατυπωθεί από την αίθουσα συνεδριάσεων της Περιφέρειας, ακόμη και κείνοι που… την υιοθέτησαν όταν έσκασε το πρώτο «μπαμ» στο δικό τους σπίτι. Τι θα κάνουν όταν σκάσει και το επόμενο;
«Παράγει βία η στάση τους»
@Συμφωνείτε με την άποψη του προέδρου της ΕΠΣΗ, για τον τρόπο με τον οποίο ο δικαστές με τους τηβέννους στην ΕΠΟ, δίκασαν ως ανώτατο ειδικό δικαστήριο την υπόθεση του Ηροδότου; «Είναι οξύμωρο το να μιλάμε για τιμωρία του Ηροδότου, αν είναι μικρή ή μεγάλη. Θα πω πως αν αυτή η απόφαση, που δεν είναι απόφαση, είναι εξόντωση, είναι η αρχή για να πατάξουμε τη βία, καλώς έγινε. Αν και σ' ένα ντέρμπι, που έχουμε επεισόδια και βία, εφαρμοστεί το άρθρο 41 για δυσφήμιση του αθλήματος, μπράβο στην Ομοσπονδία και καλώς το έκανε. Ειλικρινά το λέω. Αυτή η απόφαση, όμως, νομίζω ότι παράγει βία».
Αλαζονεία μέχρι να κοπεί το χρήμα…
@Μετά τα όσα ακολούθησαν από τους λοστούς σε βάρος του Χριστόφορου, έπονται άλλα που θα αλλάζουν την φυσιογνωμία που ξέρουμε για το ελληνικό ποδόσφαιρο, άγνωστο όμως ως προς ποια κατεύθυνση. Το σίγουρο είναι ότι η επόμενη μέρα δεν θα είναι ποτέ ίδια της χθεσινής.
Το μεγάλο «ντράβαλο» ωστόσο θα το υποστούν οι διοικήσεις της ΕΠΟ, που ξαφνικά ελέω εθνικής ομάδας, είχαν μάθει να το παίζουν τρανοί και σπουδαίοι από τα λεφτά που έχουν εισρεύσει στα ταμεία τους. Χρήμα να δεις που πέρασε από την επιτυχία των διεθνών του Όττο και του Φερνάντο με αφετηρία διοικητικά της εποχής Γκαγκάτση, όσο κι αν επικρίνεται.
Η αλαζονεία τους, χτύπησε κόκκινο, μέσα από τα άνετα ταξιδάκια και την ψευδαίσθηση ότι αυτοί είναι κι άλλοι δεν είναι. Μέσα από αυτή σίγουρα έπεσαν και στις λακκούβες των επιλογών τους, με τον τρόπο που ετοίμασαν τη διαδοχή και την στάση τους απέναντι στον Σάντος επί βραζιλιάνικου εδάφους. Άλλο πρόεδρος του ποδοσφαίρου κι άλλος πρόεδρος όσων τον ψηφίζουν. (Είναι και του «Σύριζα»;)
St. M.
