Ειρήνη Καμαρίτη: Μιλώντας για το βάρος μπροστά στα παιδιά - Πώς επηρεάζονται

Ψυχολογία
Ειρήνη Καμαρίτη: Μιλώντας για το βάρος μπροστά στα παιδιά - Πώς επηρεάζονται

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το «στίγμα» του βάρους η διαφορά ανάμεσα στο «φροντίζω» και το «διορθώνω» το σώμα μου - Γιατί έχει μεγάλη επίδραση στα παιδιά ο τρόπος που εμείς μιλάμε για το σώμα μας

Η διατροφολόγος Ειρήνη Καμαρίτη, ασχολείται με τη διατροφή αλλά όχι με τις δίαιτες. Αγαπά να μιλά για τη σχέση μας με το φαγητό, κρατώντας την απόλαυση και την ισορροπία και βγάζοντας από το κάδρο τις στερήσεις και τις ενοχές.

Η ίδια βρέθηκε στην εκπομπή «Ανδριανή» και μίλησε με την Ανδριανή Αγγελιδάκη για το στίγμα του βάρους, ενώ παράλληλα μας βοηθά να κατανοούμε γιατί έχει μεγάλη επίδραση στα παιδιά ο τρόπος που εμείς μιλάμε για το σώμα μας.

Όπως είπε η διατροφολόγος πλέον αρχίζουμε και κατανοούμε ότι δεν είμαστε φτιαγμένοι για να χωράμε στα πρότυπα της εποχής, τονίζοντας χαρακτηριστικά: «Παρατηρώντας δύο μικρά παιδιά θα δούμε ότι γεννιόνται και έχουν διαφορετικά σώματα και διαφορετική κατανομή. Αναπτύσσονται με διαφορετικό ρυθμό. Δεν έρχονται λοιπόν σε αυτό τον κόσμο για να χωρέσουν στα στενά καλούπια που προστάζει η κοινωνία και η μόδα. Γιατί είναι μόδα. Αν δεν ήταν μόδα καθ' όλη την διάρκεια των αιώνων θα είχαμε ένα πρότυπο ομορφιάς».

Αναφορικά με το αίσθημα της πείνας, η κ. Καμαρίτη, είπε ότι ένα παιδί γεννιέται με την ικανότητα να αυτορυθμίζεται, ας πάρουμε παράδειγμα ένα μωρό... Είμαστε τέλεια φτιαγμένοι, ώστε να γνωρίζουμε πότε θα φάμε και πότε πρέπει να σταματήσουμε.

Η αντίδραση του παιδιού στην πίεση

Ένα παιδί έρχεται στον κόσμο για να είναι αυτόνομο, έτσι αναπτύσσεται και η αυτοπεποίθησή του, αναφέρει η διατροφολόγος. Αν ο γονιός το καταπιέσει, το καθηλώσει και το πιέσει μέχρι να φάει όλο του το φαγητό, τελικά αυτή η πίεση - θα το έχουν δει όλοι οι γονείς αυτό -, τονίζει χαρακτηριστικά, φέρνει εναντίωση και αυτή η εναντίωση φέρνει μία ανάγκη για έλεγχο και πολλές φορές ο μόνος έλεγχος που μπορεί να έχει ένα παιδί είναι να «κλείσει» το στόμα.

Τα παιδιά δεν έχουν έρθει εδώ για να «χωρέσουν», έχουν έρθει για να αναπτυχθούν με βάση αυτό που τους ορίζει η φύση τους, τα γονίδιά τους, το σώμα τους, το DNA τους. Έχουμε πολύ εμμονή με το βάρος. Μητέρες που μιλούσαν άσχημα για το σώμα τους είχαν κόρες με χαμηλότερη αυτοεκτίμηση, οι οποίες είχαν διαταραγμένη σχέση με το φαγητό.  

Όταν ένα παιδί περιορίζεται έχει μειωμένο αυτοέλεγχο, όταν θα έρθει η στιγμή να βρει το παγωτό ή την σοκολάτα θα πέσει με τα μούτρα… Οι ορμόνες μας όταν στερούμαστε… ζητάνε φαγητό. Αυτοί είναι μηχανισμοί αυτοπροστασίας.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News