Της Δανάης-Βασιλικής Μπιζιάγκου
Η απόφαση κάποιου ατόμου να γίνει γονέας είναι μια απόφαση που χρειάζεται ώριμη σκέψη και σύνεση.
Ένας γονέας δεν αρκεί μόνο να καλύπτει τις υλικές ανάγκες και να φροντίζει το παιδί του, αλλά και να το μεγαλώσει ώστε να διαμορφώσει έναν υγιή και επικοινωνιακό χαρακτήρα.
Με ένα τέτοιο χαρακτήρα το άτομο θα είναι ικανό να αντιμετωπίζει ικανοποιητικά τις προκλήσεις τις οποίες θα συναντήσει στις φάσεις της εξέλιξής του τόσο εντός όσο και εκτός του γονεϊκού συστήματος. Οι γονείς χρειάζεται να μεταδώσουν στο παιδί ηθικές αξίες και αρχές, οι οποίες θα βοηθάνε το παιδί σε όλες τις εμπειρίες και τα βιώματα που θα ζήσει κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Για αυτούς τους λόγους η στάση των γονέων έχει πρωταρχική σημασία για την ομαλή ανάπτυξη και εξέλιξη του παιδιού. O γονείς επηρεάζουν πάρα πολύ την ανάπτυξη του παιδιού, καθώς ο πρώτος φορέας κοινωνικοποίησης είναι η οικογένεια. Η οικογένεια αποτελεί το βασικό πρότυπο ενός παιδιού και οι πρώτες εμπειρίες του είναι αυτές που θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό και τη μετέπειτα ζωή του.
Ο ρόλος του γονέα δε διδάσκεται, είναι κάτι το οποίο αποκτάται σταδιακά και μαθαίνεται μέσω της εμπειρίας των πρώτων χρόνων της ζωής μας από όταν εμείς οι ίδιοι ήμασταν ακόμα παιδιά. Οι σχέσεις που θα αναπτύξουμε με τους γονείς μας και ο τρόπος που επικοινωνίας τους και συμπεριφοράς τους αποτελούν προάγγελο για το πώς θα μεγαλώσει ο καθένας μας τα παιδιά του.
Φαίνεται λοιπόν ότι η οικογένεια είναι μια ομάδα από αλληλοεξαρτώμενα μέλη, που επηρεάζουν το ένα το άλλο. Το κάθε μέλος της δέχεται τις επιδράσεις των άλλων μελών και συγχρόνως επιδρά πάνω σ’ αυτά. Μέσα στην οικογένεια θα πρέπει να υπάρχει πρώτα από όλα σεβασμός. Με το να έχεις μάθει να σέβεσαι τον άλλον σημαίνει ότι πρώτα από όλα έχεις μάθει να σέβεσαι τον εαυτό σου.
Σεβασμός και εμπιστοσύνη
Ο σεβασμός μαζί με την εμπιστοσύνη αποτελούν τα δύο βασικά στοιχεία μιας σωστής επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης. Το παιδί, με τη συμπεριφορά του, επηρεάζει τη συμπεριφορά των γονέων του και ως ένα βαθμό τη διαμορφώνει.
Ο γονιός πρέπει να είναι σε θέση να ακούει το παιδί του, να μπορέσει να συνομιλήσει με σεβασμό μαζί του, αλλά και όπου χρειαστεί να μάθει να απολογείται όταν οι πράξεις του είναι λανθασμένες ή ντροπιάζουν το παιδί. Για να υπάρξει λοιπόν μια σωστή επικοινωνία, θα πρέπει να υπάρχει εμπιστοσύνη.
Ενθάρρυνση και παρότρυνση
Με την ενθάρρυνση, την παρότρυνση και την ανάληψη πρωτοβουλιών τα παιδιά κατανοούν καλύτερα τον εαυτό τους και το τι θέλουν να επιτύχουν και μπορούν να εκφράσουν ευκολότερα τα συναισθήματά τους. Επιπλέον, αξίζει να αναφερθεί ότι οι γονείς θα πρέπει να είναι σύμμαχοι με τα παιδιά και όχι να επιβάλλουν την άποψή τους λόγω μεγαλύτερης ηλικίας. Είναι απαραίτητο οι γονείς να έχουν διαλλακτικότητα και να συνομιλούν με τα παιδιά τους χωρίς απόλυτο τρόπο.
Ακόμα θα πρέπει να τονιστεί ότι το κάθε παιδί είναι διαφορετικό και μοναδικό. Δεν πρέπει οι γονείς να ταυτίζουν τα παιδιά με τα αδέρφια και με άλλους. Έτσι τους καταλογίζουν επιπλέον ευθύνες που δεν τους αναλογούν. Χρειάζεται υπομονή για να δουν οι γονείς την ικανότητα των παιδιών τους, αλλά είναι κάτι που συμβαίνει σταδιακά. Επιπρόσθετα, είναι πολύ σημαντική η συνεργασία με τα παιδιά.
Συνεργασία με το παιδί
Οι γονείς πρέπει να μάθουν να συνεργάζονται με το παιδί τους - δεν είναι σίγουρο ότι θα τα κάνουν όλα σωστά. Τα παιδιά χρειάζεται να κάνουν λάθη και οι γονείς μετέπειτα να τους δείξουν το σωστό.
Χρειάζονται κίνητρα για να αποδώσουν καλύτερα, και οι γονείς είναι καλό να δίνουν το έναυσμα για να συνεχίσουν ώστε μελλοντικά να κάνουν το σωστό. Οι γονείς δεν πρέπει να ξεχνάνε ότι με τα παιδιά πρέπει να είμαστε σύμμαχοι, να τα ακούμε, να τα σεβόμαστε, αλλά να υπάρχουν και όρια στις σχέσεις μας μαζί τους.
Όρια και μέτρο
Τέλος, το πιο σημαντικό από όλα είναι η οριοθέτηση. Με τα όρια και το μέτρο τα παιδιά μαθαίνουν να είναι συνεπή και στο σχολείο και με τους φίλους τους και σε όλες τους τις υποχρεώσεις. Αυτό το όριο και το μέτρο, όμως, είναι κάτι που και οι γονείς θα πρέπει να εφαρμόσουν και στη δική τους ζωή και συμπεριφορά.
Συμπερασματικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι γονείς δε “γεννηθήκαμε”, αλλά γίναμε ύστερα από δική μας επιλογή. Για να μπορέσει όμως ο γονιός να πετύχει στη σχέση του με το παιδί του οφείλει να δημιουργήσει εκείνες τις συγκυρίες που θα επιτρέψουν καλή επικοινωνία, συνεργασία και αλληλοκατανόηση.
