«Βαριές και ασήκωτες» χαρακτηρίζει τις ενοχές η ψυχολόγος Ματούλα Βασιλάκη, μιλώντας στο δεύτερο επεισόδιο, της φετινής σεζόν, της εκπομπής «Ανδριανή», με την Ανδριανή Αγγελιδάκη.
Όπως αναφέρει η κ. Βασιλάκη, «οι ενοχές… χρειάζονται, όταν πραγματικά βλάψουμε κάποιον», ωστόσο υπάρχουν και κάποιες ενοχές που τις έχουμε «άδικα και παράλογα», όπως λέει η ίδια.
Ποιες είναι αυτές;
Αυτού του είδους οι ενοχές είναι εκείνες όταν νιώθουμε ότι φταίμε για κάτι, το οποίο όμως δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. «Νιώθουμε ότι φταίμε για αυτά που νιώθουν οι άλλοι, φταίμε για τον τρόπο που συμπεριφέρονται οι άλλοι, φταίμε για αυτά που συμβαίνουν στους άλλους…», λέει η κ. Βασιλάκη.
Όπως αναφέρει η κ. Βασιλάκη, αυτή η παράλογη ενοχή, πηγάζει από την παιδική μας ηλικία: «Αν ένας γονιός είναι πάρα πολύ αγχώδης, βάζει πάρα πολλά “πρέπει”, πάρα πολλές απαγορεύσεις, που το παιδί δεν μπορεί να ερμηνεύσει. Έτσι, το γενικεύει και αρχίζει μετά η προσπάθεια να γίνει τέλειο. Κάπως έτσι, ξεκινά να “χτίζεται” αυτή η συμπεριφορά και στην ενήλικη ζωή», αναφέρει η κ. Βασιλάκη.
Όπως λέει η ψυχολόγος: «Υπάρχουν άνθρωποι που η ενοχή κατακλύζει τη ζωή τους, ορίζει τις σχέσεις τους και συνοδεύεται από ένα αίσθημα ανεπάρκειας. Όλη τους η συμπεριφορά μοιάζει σα να είναι ένας ατελείωτος αγώνας».
«Αυτού του είδους οι ενοχές “έρχονται” και σαν μία προστασία από το να βιώσουμε τον πόνο και το θυμό», λέει χαρακτηριστικά.
Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι;
- Αναλαμβάνουν την ευθύνη για τους άλλους
- Προσπαθούν να μη στενοχωρήσουν / να ευχαριστήσουν τους άλλους
- Δυσκολεύονται να πουν “όχι”
- Δυσκολεύονται να διακρίνουν τι τους αρέσει και τι όχι / τι θέλουν αι τι δε θέλουν
- Θέλουν να είναι επιτυχημένοι, συνεπείς, καλοί, τέλειοι, ώστε σαν μην προκαλούν στους γύρω τους δυσάρεστα συναισθήματα, προκειμένου να τους αγαπούν, να τους αποδέχονται
«Αυτοί οι άνθρωποι κάνουν μια προσπάθεια να γίνουν όλο και καλύτεροι, άρα δε νιώθουν χαρά, νιώθουν περισσότερο το αίσθημα του άγχους. Νιώθουν θλίψη, ένα κενό, ότι δεν ικανοποιούνται, νιώθουν πως “ό,τι και κάνω, ποτέ δεν είναι αρκετό”.»
Ποιες είναι οι λύσεις;
«Αν αρχίζουμε να σκεφτόμαστε πως έχουμε τη δύναμη, την επιλογή, τότε μπορεί να αρχίζουν να αλλάζουν τα πράγματα. Όταν σκεφτούμε πως “Δεν είμαι υποχρεωμένος διαρκώς να ικανοποιώ τις ανάγκες του άλλου. Η δουλειά μου είναι να είμαι δίπλα στον άλλο, με τον τρόπο που μπορώ να είμαι”.
Ο άνθρωπος πρέπει να αρχίσει να αποενοχοποιείται. Να “τσακώνει” αυτές τις παράλογες ενοχές.», αναφέρει - μεταξύ άλλων - η κ. Βασιλάκη.
Δείτε ολόκληρη τη συζήτηση:
