Σίλια Καραγιάννη: Η Κρητικιά «που γεννήθηκε για να τραγουδάει σε αγγέλους»

Πολιτισμός
Σίλια Καραγιάννη: Η Κρητικιά «που γεννήθηκε για να τραγουδάει σε αγγέλους»

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Φέτος θα ερμηνεύει ζωντανά τραγούδια στη θεατρική παράσταση “Κερένια Κούκλα”

Έχει μια φωνή μεστή. Γεμάτη. Με μπάσο. Και γρέζι όταν θέλει. Και οι υψηλές νότες είναι καθαρές. Και οι χαμηλές σταθερές και σίγουρες. Λίγες τραγουδίστριες, ακόμη και από εκείνες που λέμε “φίρμες”, με δίσκους και χρυσά CD, έχουν τη φωνή της. Πραγματικό χάρισμα από τον Θεό. Όμως με πολλή καλλιέργεια και αγάπη, χρόνια τώρα, η τραγουδίστρια Σίλια Καραγιάννη δουλεύει με τη φωνή της και πειραματίζεται για χάρη των φανατικών φίλων της.

Στα 11 της χρόνια, όταν την άκουσε ο Μίμης Πλέσσας πρώτη φορά να τραγουδάει, αναφώνησε ότι γεννήθηκε για να τραγουδάει σε αγγέλους. Σήμερα κερδίζει βραβεία ακόμη κι όταν δε διαγωνίζεται. Έτσι κι έγινε στο φετινό 4ο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Μονεμβασιάς, που έγινε στα τέλη Αυγούστου στους Μολάους. Τραγούδησε ζωντανά για την παράσταση “Κερένια Κούκλα” που παρουσίασε η Θεατρική Σκηνή Ηρακλείου σε διαγωνισμό, και η Επιτροπή απένειμε έπαινο στην τραγουδίστρια. Όσο για την παράσταση, να αναφερθεί ότι κέρδισε το τρίτο βραβείο καλύτερης παράστασης σε Ελλάδα και Κύπρο.

Τη Σίλια Καραγιάννη θα τη συναντήσει κάποιος να τραγουδάει, σε μαγαζιά στο Ηράκλειο, από ροκ και τζαζ μέχρι καθαρά λαϊκά τραγούδια! Φέτος θα την ακούσουμε να τραγουδάει αλλιώς... Η Ηρακλειώτισσα τραγουδίστρια θα ερμηνεύει ζωντανά τραγούδια στη θεατρική παράσταση με το έργο “Κερένια Κούκλα” του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου, σε σκηνοθεσία του Μάνου Μανιά. Γι’ αυτή την παράσταση γράφτηκαν τρία τραγούδια σε μουσική του Γιάννη Καρύγιαννη και στίχους του Μάνου Μανιά. Τα τραγούδια αυτά τα ερμηνεύει στο θεατρικό σανίδι ζωντανά, χωρίς μικρόφωνο, χωρίς τίποτα!

Η Σίλια Καραγιάννη σε μια σύντομη συνέντευξη για την εφημερίδα “Νέα Κρήτη” αναφέρθηκε στον έπαινο και τη θεατρική παράσταση, στη θρυλική συναυλία με τον Μίμη Πλέσσα στο Ηράκλειο, που τραγούδησε στα 11 της χρόνια, αλλά και στο πόσο έχει πλήξει ο κορωνοϊός τον καλλιτεχνικό χώρο.

Μίλησέ μας για τη θεατρική παράσταση. Αφηγείσαι το έργο με το τραγούδι σου;

«Δεν είμαι αφηγήτρια ακριβώς. Ας πούμε ότι υποδύομαι τον ρόλο μιας μοιρολογίστρας γειτόνισσας, που μπαίνει σε στιγμές που οι ήρωες του έργου βρίσκονται σε δύσκολη στιγμή και στιγμή περισυλλογής, και εμφανίζομαι να έχω έναν αφηγηματικό ρόλο ερμηνεύοντας τα τραγούδια και βοηθώντας την πλοκή. Στην ουσία αυτά τα τρία τραγούδια δηλώνουν τον ψυχικό κόσμο και τα συναισθήματα των τραγικών πρωταγωνιστών».

Ήταν διαγωνιστικό κομμάτι αυτό της βράβευσής σου;

«Ήταν θεατρικός διαγωνισμός το 4ο Φεστιβάλ Θεάτρου Μονεμβασιάς στους Μολάους. Τα βραβεία αφορούσαν τη σκηνογραφία, τη σκηνοθεσία, και χωρίς να το περιμένω μου δόθηκε ένα βραβείο που δε δίνεται εύκολα σε φεστιβάλ θεάτρου ή διαγωνισμούς θεάτρου, γιατί πολλοί ηθοποιοί ερμηνεύουν τραγούδια. Η επιτροπή έκρινε ότι έπρεπε να με βραβεύσει με έπαινο για τις ερμηνείες μου. Όπως έδωσαν έπαινο και στον Γιάννη Καρύγιαννη για την πρωτότυπη μουσική των κομματιών».

Και ακολούθησε η βράβευση. Σωστά;

«Ήταν πολύ συγκινητικό για μένα και δεν το περίμενα. Ήμουν η πρώτη που επέλεξε η επιτροπή να με βραβεύσει για την ερμηνεία μου, γιατί η παράσταση διαγωνίστηκε, όμως βράβευσαν κι εμένα. Η επιτροπή αποτελούταν από κάποιους ηθοποιούς πολύ καταξιωμένους. Στο Φεστιβάλ βρέθηκε η Μαρία Αλιφέρη με τον Κωνσταντίνο Κωνσταντόπουλο. Ένας καταπληκτικός άνθρωπος, ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης. Και μου έκανε εντύπωση ότι, αν και οι Επιτροπές δε μιλούν σε διαγωνιζόμενους πριν τη βράβευση, ο κ. Κωνσταντόπουλος και η κ. Μαρία Αλιφέρη με βρήκαν στο καμαρίνι και με συνεχάρησαν για την ερμηνεία μου. Ήταν πολύ συγκινητικό να δω μπροστά μου αυτόν τον άνθρωπο, ο οποίος σέβεται ακόμη και την “καλημέρα” που θα του πεις. Μια τρομερά ιδιαίτερη προσωπικότητα και νιώθω ότι μου χάρισε αρκετή από τη λάμψη του».

(Από τη βράβευση της Σίλιας Καραγιάννη στο φετινό 4ο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Μονεμβασιάς, που έγινε στα τέλη Αυγούστου στους Μολάους. Στη φωτό με την Μαρία Αλιφιέρη και τον Κωνσταντίνο Κωνσταντόπουλο.)

Θα τα ηχογραφήσεις αυτά τα κομμάτια; Υπάρχει CD;

«Αυτά τα κομμάτια έχουν ηχογραφηθεί ήδη. Δεν υπάρχουν σε CD αλλά υπάρχουν στο Youtube. Έχει γίνει μια συζήτηση με τους κ.κ. Καρύγιαννη και Μανιά, ότι κάτι θα πρέπει να φτιάξουμε, αλλά με την πανδημία δεν ξέρουμε. Ο Καρύγιαννης είναι στη Μονεμβασιά - δεν ξέρω τι θα κάνουμε... και πότε!».

Αυτά τα τραγούδια ακούγονται στην παράσταση;

«Η παράσταση στο Ηράκλειο θα γίνει το ερχόμενο σαββατοκύριακο 10 και 11 Οκτωβρίου, στη Θεατρική Σκηνή Ηρακλείου, με όλα τα μέτρα τα προβλεπόμενα κατά του κορωνοϊού, και θα τραγουδάω ζωντανά στο Θέατρο».

Έχει ξαναγίνει στην Κρήτη αυτό; Θέατρο και τραγούδι μαζί;

«Νομίζω πως δεν έχει ξαναγίνει».

Άλλαξε η ζωή των καλλιτεχνών με την πανδημία;

«Δεν περίμενα ποτέ ότι θα πάρει τέτοια τροπή η ζωή μου και ότι θα χάσω τόσο καιρό αυτό που αγαπάω. Και μιλάω για το τραγούδι, για τις ζωντανές εμφανίσεις μου και την επαφή μου με τον κόσμο. Είναι κάτι που έχει παίξει τεράστιο ρόλο και στην ψυχολογία μου. Μου λείπει πάρα πολύ η ζωή μου πριν. Η επαγγελματική ζωή μου πριν, γιατί το τραγούδι είναι το επάγγελμά μου. Και το τονίζω αυτό, γιατί πολλές φορές ξεχνάω ότι κάνω επάγγελμα, γιατί το αγαπώ τόσο πολύ».

Η παράσταση όμως είναι μια επαγγελματική διέξοδος. Σωστά;

«Ναι, η παράσταση μού έδωσε ένα βήμα να εκφραστώ έστω εν μέσω κορωνοϊού. Μου έδωσε χαρά. Η βράβευση αυτή και τα τόσο καλά λόγια των ανθρώπων και του κοινού με έκαναν να αισθανθώ ξανά άνθρωπος και καλλιτέχνης, γιατί ειλικρινά μου είχε λείψει πάρα πολύ όλο αυτό. Η επαφή με το κοινό είναι ό,τι σημαντικότερο μπορεί να έχει ο καλλιτέχνης. Είναι πάνω από τα χρήματα, αν και ζούμε από αυτό και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πληρώνεσαι γι’ αυτό που δουλεύεις. Όμως στην Τέχνη πρέπει να καταθέτεις την ψυχή σου. Τόσο καιρό ας πούμε ότι δεν είχα πού να καταθέσω την ψυχή μου και μου είχε λείψει πάρα πολύ αυτό».

Πόσες φορές έχεις περάσει από διαγωνισμούς κα επιτροπές για το τραγούδι;

«Έχω περάσει πρώτη φορά αρκετά μικρή στη ζωή μου, που είχα βραβευτεί ως παιδί για την ερμηνεία μου από έναν διαγωνισμό τραγουδιού που με είχαν στείλει από το σχολείο μου. Οι δάσκαλοί μου στο 17ο Δημοτικό Σχολείο με είχαν ανακαλύψει από τότε και δε με άφησαν σε χλωρό κλαρί. Ετοίμασαν μια σειρά τραγουδιών του Μάνου Χατζιδάκι και ορισμένα που είχε τραγουδήσει η Αλίκη Βουγιουκλάκη σε κινηματογραφικές ταινίες. Τα ερμήνευσα σε διαγωνισμό που με έστειλαν από το σχολείο και πάλι βραβεύτηκα. Έχω διαγωνιστεί και με χορωδίες. Πολλές φορές... Πού να θυμηθώ!».

Δούλεψες πολλά χρόνια στην Αθήνα;

«Για την Αθήνα έφυγα από το Ηράκλειο στα 20 μου. Έμεινα ως τα 30 μου. Με αρκετά διαλείμματα όμως από την Αθήνα, γιατί έχω τραγουδήσει κυριολεκτικά σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο».

Σήμερα παραδίδεις και μαθήματα φωνητικής;

«Ναι, έχω αυτή τη χαρά να μεταλαμπαδεύω τις γνώσεις μου σε άλλους ανθρώπους που θέλουν να μάθουν να τραγουδούν σωστά και να μην καταπονούν τις φωνητικές τους χορδές. Αυτή τη στιγμή διδάσκω μαζί με την Ελένη Λαμπράκη στο Ωδείο “Μουσική Άποψη”. Έχω αρκετούς μαθητές. Όχι μόνο μικρούς, και μεγαλύτερες ηλικίες».

Το ραντεβού με τον Πλέσσα και η παρθενική εμφάνιση

Ξέρω ότι με έναν τρόπο είσαι το παιδί που τραγούδησε με τον Μίμη Πλέσσα. Θέλεις να θυμηθείς κάτι;

«Ο Μίμης Πλέσσας έβαλε το ουσιαστικότερο λιθαράκι για να αρχίσω να ασχολούμαι με τη μουσική πιο εντατικά και πιο συστηματικά. Έδωσε την καθοριστική εντολή στη μητέρα και τον πατέρα μου, ότι πρέπει να ασχοληθώ με το τραγούδι και τη μουσική. Εκείνοι το πήραν σοβαρά. Εγώ ήμουν πάρα πολύ μικρή και δεν ήξερα τι πρέπει να κάνω».

(Στα 11 χρόνια της, όταν την άκουσε ο Μίμης Πλέσσας πρώτη φορά να τραγουδάει, αναφώνησε ότι γεννήθηκε για να τραγουδάει σε αγγέλους.)

Πώς βρεθήκατε τότε;

«Μέσω κάποιου ανθρώπου έκλεισε η μητέρα μου ραντεβού με τον κ. Πλέσσα στο μαγαζί που εμφανιζόταν. Στο “Ντίβα” στον Πειραιά. Με δέχτηκε ο άνθρωπος περίπου μία ώρα πριν ξεκινήσει το πρόγραμμά του. Με πήγε η μητέρα μου λοιπόν για να ζητήσει τη γνώμη ενός πραγματικά ειδικού για το αν θα πρέπει να ασχοληθώ με τη μουσική πιο σοβαρά. Η απάντηση του Πλέσσα ήταν αποστομωτική. Αρχικώς τη ρώτησε πώς ένιωσε όταν της είπαν ότι γεννήθηκα και της έδωσαν ένα παιδί αρτιμελές και αρτιγενές. Η μητέρα μου του απάντησε ότι δεν μπορεί να περιγράψει τη χαρά που ένιωσε όταν γεννήθηκα και ήμουν μια χαρά, και εκείνος της απάντησε ότι ακριβώς το ίδιο ένιωσε τη στιγμή που με άκουσε να τραγουδάω. Έπαιζε πιάνο εκείνος κι εγώ τραγούδησα, και είπε ότι έχω γεννηθεί για να τραγουδάω μπροστά στους αγγέλους. Δε θα το ξεχάσω ποτέ αυτό, αν και δεν είχα καταλάβει στα 11 μου χρόνια το μέγεθος του Μίμη Πλέσσα».

Και πώς ξανασυναντηθήκατε στο Ηράκλειο;

«Περίπου 1 με 1,5 χρόνο μετά κατέβηκε για μια συναυλία ο Μίμης Πλέσσας στο Ηράκλειο, και μάλιστα τα χρήματα από τα εισιτήρια εισόδου αυτής της συναυλίας ήταν τα πρώτα που δόθηκαν για να δημιουργηθεί η Εντατική Παίδων στο ΠΑΓΝΗ. Τότε λοιπόν σε αυτή τη συναυλία μου έδωσε να τραγουδήσω το τραγούδι “Αστέρι αστεράκι”. Ήταν το τραγούδι που η Νάνα Μούσχουρη ερμήνευσε εκείνη για πρώτη φορά σε κοινό και εκείνος αποσπώντας το πρώτο του βραβείο. Αυτό το τραγούδησε θέλησε να μου δώσει να τραγουδήσω σε αυτή τη συναυλία, ανοίγοντας το πρόγραμμα. Έτσι με παρουσίασε στο ηρακλειώτικο κοινό. Η μεγάλη αίθουσα του “Κάντια Μάρις” είχε γεμίσει ασφυκτικά. Η επιτυχία τότε ήταν τεράστια και κάπου εκεί ένιωσα την καρδιά μου να χτυπάει γρήγορα. Έβλεπα όλο τον κόσμο από κάτω. Ήταν το παρθενικό μου ταξίδι αυτό. Η παρθενική μου εμφάνιση».

(Η 11χρονη τότε Σίλια Καραγιάννη με τον μεγάλο μουσικοσυνθέτη Μίμη Πλέσσα.)

Και μετά το σπούδασες όλο αυτό;

«Είχα ξεκινήσει ήδη κλασική κιθάρα. Έκανα θεωρητικά, ό,τι μπορείς να φανταστείς, ό,τι υπάρχει στο Ωδείο. Θεωρία Μουσικής, Ειδικό Αρμονίας, Ιστορία και Μορφολογία. Αργότερα άρχισα το πιάνο. Το πιάνο με κέρδισε και για λίγο άφησα την κιθάρα. Είμαι λάτρης του πιάνου, αυτού του πολυφωνικού οργάνου. Έκανα φωνητική. Στο Ηράκλειο είχα καθηγήτρια την Εύα Θανάση. Στην Αθήνα έχω κάνει μαθήματα με την Πόπη Πετριόλη, η οποία ήταν στενή συνεργάτιδα του Μίμη Πλέσσα και πολλών γνωστών ερμηνευτών στην Ελλάδα».

«Τα όνειρά μου δεν τελειώνουν ποτέ»

Τι σχέδια έχεις για το μέλλον;

«Τα σχέδιά μου δεν τελειώνουν ποτέ. Ούτε και τα όνειρά μου. Η μουσική με πάει μόνη της. Συνεχώς παρουσιάζονται προτάσεις, προκλήσεις και πράγματα, τα οποία σκέφτομαι και δημιουργώ στη μουσική. Γράφω τραγούδια φυσικά... Έχω δύο έτοιμα, τα οποία τα έχω στο στούντιο και φτιάχνονται, είναι στην ενορχήστρωση».

Λέω πως θα μας απασχολήσεις φέτος για τα καλά;

«Αν και “μουδιασμένη” η σεζόν, θέλω να πιστεύω ότι θα ξαναγυρίσουμε σε αυτή την κανονικότητα και να δούμε τι θα κάνουμε όλοι οι καλλιτέχνες. Θέλω να είμαι αισιόδοξη. Και ναι, θα σας απασχολήσω πολύ... Τουλάχιστον το έχω στόχο!».

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News