Βίλα Σβαρτς: Το Αρχοντικό της Βαρόνης, που μετατράπηκε σε «φάντασμα»

Πολιτισμός
Βίλα Σβαρτς: Το Αρχοντικό της Βαρόνης, που μετατράπηκε σε «φάντασμα»

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένα αρχιτεκτονικό «διαμάντι» αφημένο στη φθορά…

Μια ιδιαίτερα αγαπητή περιοχή της πόλης των Χανίων, τόσο αρχιτεκτονικά όσο και ιστορικά, είναι το ιστορικό προάστιο της Χαλέπας.

Περπατώντας στους δρόμους της Χαλέπας, τα συναισθήματα είναι ανάμικτα καθώς από τη μία συναντάς ιστορικά μνημεία καλοδιατηρημένα και ανακαινισμένα, υπάρχουν ωστόσο και άλλα στα οποία τα σημάδια του χρόνου είναι εμφανή. 

Ανηφορίζοντας από το παλάτι και περνώντας από την εκκλησία της Αγίας Μαγδαληνής, φτάνουμε στην οδό Δεβόγα, όπου στέκεται η βίλα Σβαρτς εγκαταλελειμμένη και ερειπωμένη.

Η βίλα κατασκευάστηκε από τη βαρόνη Σβαρτς επί Τουρκοκρατίας για ιδιοκατοίκηση και έχει κηρυχτεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο

Φιλοξένησε αρκετές φιλανθρωπικές εκδηλώσεις της εποχής καθώς η ίδια η βαρόνη χαρακτηρίζονταν τόσο για τις αγαθοεργίες όσο και για τη φιλοζωία της. Το κτίσμα κατασκευάστηκε στα πρότυπα της εποχής και αρκετά υλικά, όπως τα πατώματα, μεταφέρθηκαν από το εξωτερικό. Η αποκαρδιωτική εικόνα που αντικρίζει σήμερα ο επισκέπτης, καμία σχέση δεν έχει με την αίγλη που απέπνεε το κτίσμα στο παρελθόν.

 Έξοχο παράδειγμα νεοκλασσικής αρχιτεκτονικής όπως αυτή εφαρμόστηκε τις τελευταίες δεκαετίες της τουρκοκρατίας.

Κτισμένο στον τύπο της βίλας, το κτίριο διακρίνεται για την κομψότητα, την ισορροπία των όγκων του και την λιτότητα των μορφών του. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν η διαμόρφωση της κύριας εισόδου, που ανοίγεται στην αυλή, με την μαρμάρινη σκάλα και το προστώο, καθώς και ο εσωτερικός διάκοσμος του κτίσματος. 

Κάνοντας μια βόλτα περιμετρικά του κτιρίου, βλέπουμε τις ανοιγμένες πόρτες και τα παράθυρα λες και κάποιον περιμένουν.

Κλείνουμε τα μάτια και δίνουμε μορφή στο εσωτερικό της βίλας: Πώς να είναι τα έπιπλά της; Τι χρώμα να έχουν οι τοίχοι και οι κουρτίνες της;

Τα έπιπλα, αριστοκρατικά, ξύλινα. Από μαόνι, έβενο και τριανταφυλλιά…

Τα χρώματα, έντονα χρώματα όπως σκούρο πράσινο και κόκκινο, αλλά και ουδέτερα όπως μπεζ και άσπρο. Κατά την γνώμη μας, οι τοίχοι είχαν ταπετσαρίες με έντονα χρώματα και σχέδια. Αλλά το χρώμα των τοίχων είχαν ένα ουδέτερο χρώμα, με τις κουρτίνες να είναι σε έντονα χρώματα...

Ανοίγουμε τα μάτια και βλέπουμε την πραγματικότητα και πάλι…

Το κτίριο στέκεται μισοερειπωμένο αλλά αγέρωχο, περιμένοντας την λύτρωση και την αναστύλωσή του, που θα του δώσει πίσω την αίγλη του παρελθόντος...

Περιμένει τη Βαρόνη...

Ρεπορτάζ: Πέτρος Χατζησταύρος
ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News