85 χρόνια από τη γέννηση της Τζένης Καρέζη
Το ημερολόγιο έδειχνε 12 Ιανουαρίου του 1934, όταν έρχεται στη ζωή η Ευγενία Καρπούζη, γνωστή σε όλο τον κόσμο ως Τζένη Καρέζη.
Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου το 1954 και τον ίδιο χρόνο πρωταγωνίστησε στην “Ωραία Ελένη” του Ρουσέν, στο πλάι της Μελίνας Μερκούρη και του Βασίλη Διαμαντόπουλου. Τα επόμενα χρόνια έπαιξε σε σπουδαίες παραστάσεις στο Εθνικό Θέατρο, ερμηνεύοντας πρωταγωνιστικούς ρόλους όπως την Οφηλία στον “Άμλετ”, την Κορντέλια στο “Βασιλιά Λιρ” και τη Μυρίννη στη “Λυσιστράτη”.
Το 1955 έκανε το κινηματογραφικό ντεμπούτο της στην ταινία του Αλέκου Σακελλάριου “Λατέρνα, φτώχια και φιλότιμο”. Τη δεκαετία του ’60 ακολούθησαν κι άλλες συμμετοχές σε ταινίες της “χρυσής εποχής” του ελληνικού κινηματογράφου, όπως “Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος”, “Η νύφη το ’σκασε”, “Τα κόκκινα φανάρια”, “Τζένη-Τζένη”, “Ένας ιππότης για τη Βασούλα” και “Μια γυναίκα στην Αντίσταση”.
Η Τζένη Καρέζη συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα της υποκριτικής στην Ελλάδα, όπως οι Μίμης Φωτόπουλος, Ντίνος Ηλιόπουλος, Λάμπρος Κωνσταντάρας και Διονύσης Παπαγιαννόπουλος. Από το 1968 μέχρι το θάνατό της πρωταγωνίστησε μαζί με το σύζυγό της, Κώστα Καζάκο, σε έργα των Άλμπι, Ίψεν, Τσέχοφ κ.ά.
Η μεγαλύτερη στιγμή της στο θέατρο υπήρξε το σπονδυλωτό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη, σε μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου, “Το μεγάλο μας τσίρκο”: Το έργο ανέβηκε το 1973 και αποτέλεσε μία από τις μεγαλύτερες εστίες πνευματικής ανάτασης κατά τη διάρκεια της απριλιανής δικτατορίας. Τελευταία της θεατρική παράσταση ήταν το “Διαμάντια και μπλουζ” της Λούλας Αναγνωστάκη (1990).
