Η τελευταία ρεμπέτισσα Μαριώ, ανοίγει την… πόρτα της ψυχής της στο neakriti.gr

Πολιτισμός
Η τελευταία ρεμπέτισσα Μαριώ, ανοίγει την… πόρτα της ψυχής της στο neakriti.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Συνέντευξη στο neakriti.gr, έδωσε μία από εκφραστικότερες εκπροσώπους του ρεμπέτικου τραγουδιού, η Μαριώ, η οποία εξομολογείται το μυστικό της επιτυχίας της

Η γυναίκα που υπηρέτησε με σεβασμό το ρεμπέτικο τραγούδι και αγαπήθηκε τραγουδώντας όλα εκείνα τα ρεμπέτικα τραγούδια που αγαπήσαμε κι εμείς με τη σειρά μας, μας άνοιξε την… «πόρτα» της.

Κινητήριος δύναμή της η Αγάπη, σε ότι έκανε πάντα… Αγάπη πολύ έδωσε και στη δουλειά της και στην οικογένειά της και εξακολουθεί να δίνει.

Μεγάλη αγάπη επίσης τρέφει για την απλή ζωή, αυτή τη ζωή που μιλούν τα ρεμπέτικα τραγούδια. Ένας λόγος εξάλλου που αγάπησε το ρεμπέτικο ήταν αυτός, γιατί αγαπά την απλότητα, όπως εξομολογείται στο neakriti.gr.

Ότι έκανε, το έκανε με πάθος, παρά τις δυσκολίες της ζωής έμαθε να δοξάζει το Θεό και στα εύκολα και στα δύσκολα.

Σε μικρή ηλικία ήταν, όταν την… συνεπήρε το ρεμπέτικο τραγούδι και τώρα πια ως μητέρα και γιαγιά, εξακολουθεί να το υπηρετεί, όποτε της δίνεται η ευκαιρία με την ίδια ακριβώς αγάπη, αλλά και με απέραντο σεβασμό.

Δεν είναι άλλη από την ιδιαίτερα αγαπητή ρεμπέτισσα Μαριώ, την οποία αγαπήσαμε μέσα από τις ερμηνείες της, και που μας έκανε την τιμή να μας ανοίξει την πόρτα της και την ψυχή της και την ευχαριστούμε πολύ γι’ αυτό.

Πώς ξεκινήσατε την καλλιτεχνική σας πορεία και από ποια ηλικία αρχίσατε να τραγουδάτε;

«Ο πατέρας μου ήταν μουσικός και εγώ έπαιζα ακορντεόν. Από πολύ μικρή, 13 χρόνων, πήγαινα μαζί με  το πατέρα μου σε πανηγύρια. Στη συνέχεια με συνεπήρε το ρεμπέτικο τραγούδι».

Απ' όσο γνωρίζω έχετε μικρασιατική καταγωγή - Η μητέρα σας είχε την οδυνηρή εμπειρία να χάσει τη γιαγιά σας μέσα στο καΐκι ερχόμενες Πειραιά από Μικρά Ασία – Πόσο επηρέασε τη ζωή σας και κατ’ επέκταση την καλλιτεχνική σας πορεία το γεγονός αυτό;

«Η μητέρα μου κατάγεται από τα Φάρασα της Καππαδοκίας. Το 1922 όταν ερχόντουσαν στην Ελλάδα, η γιαγιά  μου  πέθανε μέσα στο καΐκι από επιλόχειο πυρετό και αναγκαστήκανε να τη πετάξουν στην θάλασσα. Στο Αιγαίο. Είναι ένα συγκλονιστικό γεγονός, που μου το διηγήθηκε η μητέρα μου.  Δύσκολα πράγματα…

Μάλιστα γι’ αυτό το γεγονός μου έγραψε ένα τραγούδι ο Δημήτρης Λίβανος, συνθέτης - στιχουργός και σολίστας το μπουζουκιού, συνεργάτης μου για πολλά χρόνια. Είναι το «Μαράζι της Μακρίνας» στη μνήμη της Μακρίνας, της μητέρας μου και περιλαμβάνεται στον δίσκο του «Το μυστικό του κόσμου».

Τι σημαίνει για εσάς Ρεμπέτικο, είναι φιλοσοφία, τρόπος ζωής, είναι μόνο… μουσική;

«Το ρεμπέτικο είναι αλήθεια. Είναι τρόπος ζωής, είναι ιδεολογία, όπως το ροκ.

Οι μουσικές και οι στίχοι στο ρεμπέτικο τραγούδι μιλούν για τη ζωή με απλότητα. Αυτό είναι το μεγαλείο του!».

Τι ήταν εκείνο που σας έκανε να αγαπήσετε το ρεμπέτικο τραγούδι περισσότερο από όλα τα είδη μουσικής;

«Αφορμή ήταν η μητέρα μου που τραγουδούσε πάρα πολύ ωραία τα μικρασιάτικα τραγούδια, αλλά  και η φωνή της Ρόζας Εσκενάζυ που όταν την άκουσα με συγκλόνισε».

 

Εκτός από το ρεμπέτικο ποιο άλλο είδος μουσικής αγαπάτε και ακούτε;

«Ακούω τα πάντα. Ό,τι είναι ωραίο.

Τα παλιά λαϊκά τραγούδια, βέβαια, με  εκείνες τις εξαιρετικές φωνές, αλλά και νεότερους. Γιατί γράφονται πολύ ωραία τραγούδια από νέους καλλιτέχνες, αρκεί κανείς να τα ανακαλύψει».

Ποιους καλλιτέχνες ξεχωρίζετε σήμερα και αξιολογείτε τη δουλειά τους;

«Υπάρχουν πολλές καλές φωνές που προσπαθούν, κάνουν σωστές επιλογές και ωραία τραγούδια».

Έχουν γραφτεί διάφορα, ότι έχετε κάποιου είδους συγγένεια και με τον Άγιο Παΐσιο, αληθεύει;

«Ναι. Η γιαγιά μου από την πλευρά της μητέρας μου και η μαμά του Αγίου Παΐσιου ήταν αδελφές. Αυτό ήταν κάτι που έμαθα πριν μερικά χρόνια και με συγκίνησε πολύ».

Ποια η σχέση σας με τον Θεό;

«Τον δοξάζω κάθε ημέρα, για τα καλά και τα δύσκολα!».

Πόσο μετράει η γνώμη των άλλων για εσάς, επηρεάζεστε από την αρνητική κριτική;

«Σίγουρα, όλοι οι άνθρωποι θέλουμε να μας αποδέχονται οι άλλοι, να μας αγαπάνε και να μας το δείχνουν και σίγουρα νιώθεις άσχημα όταν ακούς  αρνητικά πράγματα, ειδικά όταν αισθάνεσαι ότι είναι άδικα. Αλλά μεγάλωσα πιά για να με επηρεάζει η αρνητική κριτική».

Ποια είναι η γνώμη σας για το lifestyle, που κυριαρχεί στο σημερινό καλλιτεχνικό κόσμο, πολλοί λένε πως ένας καλλιτέχνης δεν μπορεί να επιβιώσει και να προβληθεί χωρίς αυτό, ενώ άλλοι πως το lifestyle, δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική τέχνη και όσους την υπηρετούν.

«Το lifestyle είναι για  τα μοντέλα… Ο καλλιτέχνης πρέπει να  αφοσιώνεται στο έργο του και να τον ενδιαφέρει αυτό που κάνει να το κάνει καλά. Σήμερα, στην εποχή του γρήγορου και του εύκολου, σίγουρα υπάρχουν διαμάντια που χάνονται, όμως οι νέοι πρέπει να αγαπούν αυτό που κάνουν, να έχουν υπομονή και να κάνουν καλές επιλογές. Όλα τα άλλα θά ’ρθουν. Δε χρειάζεται να παρασύρονται από υπερβολές».

Είστε παντρεμένη απ’ ότι γνωρίζω, έχετε παιδιά;

«Ναι έχω δύο παιδιά, μία κόρη και ένα γιό και είμαι και γιαγιά δύο υπέροχων εγγονών».

Τι σημαίνει για εσάς οικογένεια;

Έχετε κάνει στο παρελθόν συμβιβασμούς στη δουλειά σας;

«Συμβιβασμούς που να πρόσβαλαν την αξιοπρέπειά μου, όχι. Ευτυχώς, όλα μου τα χρόνια συνεργάστηκα με ανθρώπους που με σεβάστηκαν και τους σεβάστηκα».

Έχετε πίσω σας μία μεγάλη και σημαντική καριέρα, ωστόσο είστε ικανοποιημένη, πιστεύετε ότι σας έχουν δοθεί οι ευκαιρίες που θα θέλατε;

«Είμαι πολύ ευχαριστημένη. Νομίζω πως η συνέπεια, η εντιμότητα και η πολλή δουλειά δημιουργούν τις ευκαιρίες. Βέβαια, σημαντικό ρόλο παίζουν και οι άνθρωποι που συναντάς στη ζωή σου. Και σε αυτό ήμουν πολύ τυχερή, αφού οι συνεργάτες μου έγιναν όχι μόνο φίλοι, αλλά μέσα στα χρόνια οικογένεια!». 

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News