Τρεις ημέρες πριν την Κοίμησή της η Υπεραγία Θεοτόκος πήρε το μήνυμα από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ, ότι σε τρεις ημέρες θα αναχωρήσει από τον κόσμο αυτό και θα πάει κοντά στον Υιό και Θεό Της.
Με κατάνυξη και με κάθε τιμή εορτάστηκε το γεγονός αυτό σε μία από τις πιο γραφικές και ιστορικές μονές της Αττικής, στο Ιερό Μετόχιο Αγίου Παντελεήμονος Κοκκιναρά Πεντέλης, η οποία βρίσκεται όρια του κτήματος της παλαιφάτου και της Ιεράς Μονής των Ασωμάτων της ονομαζομένης Πετράκη.
Πλήθος κόσμου με κεριά στα χέρια παρακολούθησε και συμμετείχε στη Θεία Λατρεία, σε μία ατμόσφαιρα άκρως κατανυκτική, εκφράζοντας τον απέραντο θαυμαστό, σεβασμό και την αγάπη του προς το πρόσωπο της Παναγίας.
Τα τελευταία επίγεια χρόνια και η κοίμησή Της
Όταν ήλθε η στιγμή να τελειώσει την επίγεια ζωή της, άγγελος Κυρίου (η παράδοση λέει ότι ήταν ο Αρχάγγελος Γαβριήλ) της το έκανε γνωστό τρεις μέρες πριν.
Η χαρά της Θεοτόκου υπήρξε μεγάλη, διότι θα συναντούσε το μονογενή της Υιό και Θεό όλων των ανθρώπων. Πήγε, λοιπόν, και προσευχήθηκε στο όρος των Ελαιών, όπου συνήθιζε να προσεύχεται και ο Κύριος Ιησούς. Έπειτα, γύρισε στο σπίτι του Ιωάννη, όπου έκανε γνωστή την επικείμενη κοίμηση της.
Η παράδοση αναφέρει ότι την τρίτη ήμερα από την εμφάνιση του αγγέλου, λίγο πριν κοιμηθεί η Θεοτόκος, οι Απόστολοι δεν ήταν όλοι στα Ιεροσόλυμα, αλλά σε μακρινούς τόπους όπου κήρυτταν το Ευαγγέλιο. Τότε, ξαφνικά νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε όλους μπροστά στο κρεβάτι, όπου ήταν ξαπλωμένη η Θεοτόκος και περίμενε την κοίμηση της. Μαζί δε με τους Αποστόλους ήλθε και ο Διονύσιος Aρεοπαγίτης, ο Άγιος Ιερόθεος ο διδάσκαλος του Διονυσίου, ο Απόστολος Τιμόθεος, και οι λοιποί θεόσοφοι Ιεράρχες.
Όταν εκοιμήθη, με ψαλμούς και ύμνους την τοποθέτησαν στο μνήμα της Γεσθημανή. Επειδή, κατά θεία οικονομία, ένας από τους Aποστόλους (ο Θωμάς όπως λέει η παράδοση) δεν ήταν παρών στην κηδεία της Θεομήτορος, ζήτησε να ανοιχτεί ο τάφος ώστε να προσκυνήσει και αυτός το Σώμα της Θεοτόκου.
Έτσι, μετά από τρεις ήμερες, άνοιξαν τον τάφο και έκπληκτοι διαπίστωσαν ότι η Παναγία αναστήθηκε σωματικά και ανελήφθη στους ουρανούς. Και βέβαια, όλη η ανθρωπότητα, με ευγνωμοσύνη για τις πρεσβείες της στο Σωτήρα Χριστό.
Η Παναγία όταν μπήκε στο Ναό ήταν τριών ετών έμεινε στο ιερό δώδεκα χρόνια, δεκαπέντε ετών·τρεις μήνες αφού βγήκε από το ιερό μέχρι τον Ευαγγελισμό και εννέα μήνες κυοφορία, δεκαέξι ετών γεννά τον Χριστό.
Έζησε με τον Χριστό τριάντα δύο χρόνους, άρα σαρανταοκτώ ετών ζει την Σταύρωση, την Ανάσταση και την Ανάληψή Του. Έζησε μετά απ' την Πεντηκοστή άλλα έντεκα χρόνια και εκοιμήθη στη Γεσθημανή, σε ηλικία πενήντα εννέα ετών.
Η Αγία Ζώνη
Ένας απόστολος δεν είχε έρθει στην ώρα του, ο Θωμάς. Το κανόνισε έτσι ο Θεός, για να αποκαλυφθεί η συνέχεια. Έτσι ο Θωμάς ήρθε τρεις ημέρες μετά και ζήτησε από τους άλλους ν’ ανοίξουν τον τάφο της Παναγίας για να την προσκυνήσει.
Όταν όμως άνοιξαν τον τάφο (που είναι σπήλαιο, όπως ο τάφος του Χριστού – σώζεται ακόμη και σήμερα), η Παναγία είχε αναστηθεί και την είδαν να υψώνεται στους ουρανούς (αναλήφθηκε). Καθώς έφευγε, έλυσε τη ζώνη της και την έδωσε στον άγιο Θωμά. Αυτή είναι η περίφημη και θαυματουργή Αγία Ζώνη. Η παράδοσή της στον άγιο Θωμά γιορτάζεται στις 31 Αυγούστου.
Έτσι η Παναγία αναλήφθηκε στον ουρανό και εκεί βρίσκεται και σήμερα με το σώμα Της. Γι’ αυτό δεν υπάρχουν λείψανα της Παναγίας, ούτε σώζεται το σώμα Της, αλλά ο τάφος της είναι κενός. Η Παναγία έχει ήδη αναστηθεί και δεν περιμένει ν’ αναστηθεί στη δευτέρα παρουσία, όπως όλοι εμείς. Βέβαια, δεν έφυγε στην πραγματικότητα ποτέ: οι αμέτρητες εμφανίσεις και τα θαύματά Της αποδεικνύουν τη διαρκή παρουσία της στη ζωή μας και το ενδιαφέρον και την αγάπη Της για τον κόσμο. Ο κόσμος Τη διώχνει και προτιμά το σκοτάδι και το θάνατο από τη ζωή και το Φως, αλλά εκείνη στέκεται διακριτικά και περιμένει να Της επιτρέψουμε να παρέμβει στη ζωή μας και να καθοδηγήσει τα βήματά μας προς τον Πανάγιο Υιό Της.
Η Ιερά Μονή είναι ανδρική
Σήμερα στο Ι. Μετόχιο του Αγ. Παντελεήμονος εγκαταβιώνουν εννέα μοναχοί και ιερομόναχοι υπό τον Γέροντα Ονούφριο, έχοντας αναλάβει αγώνα αναμορφώσεως και καλλωπισμού του.
Αυτό το κτήμα (εξ 6.000 στρεμ. τότε), όπως φαίνεται και στον Μέγα Κώδικα της Κυριάρχου Ιεράς Μονής με ημερομηνία 29 Μαρτίου 1837 αγοράσθηκε (όπως και ολόκληρη η περιουσία της και όχι από δωρεές) από τους τότε ενασκουμένους σʼ αυτήν προς ωφέλεια και ανακούφισή της, αφού μετά την ένοπλο και ένδοξο Επανάσταση του Γένους κατά το 1821 η Ιερά Μονή απογυμνώθηκε των πολλών κτημάτων της, τα οποία δώρησε στο νεοσύστατο τότε Κράτος μας καθώς επίσης και σε πολλούς οργανισμούς του, ώστε να δημιουργηθούν μία σειρά από κοινοφελή έργα.
Σε εκτάσεις της Μονής κτίσθηκαν τα Νοσοκομεία Αρεταίειο, Ευαγγελισμός, Ν.Ι.Μ.Τ.Σ., Παίδων κ.ά., η Ακαδημία, η Εθνική Βιβλιοθήκη, τα Άλση Συγγρού και Παγκρατίου, Δημοτικά Σχολεία και Πλατείες σε διάφορες περιοχές, το Πτωχοκομείο της Ελεήμονος Εταιρείας, η Μαράσλειος, η Γεννάδειος κ.ά. σημαντικά κτίρια της πρωτεύουσας.
Στο κτήμα λοιπόν του Κοκκιναρά υπήρχε ναΐσκος επʼ ονόματι του Αγίου μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος καθώς επίσης και κάποια κελιά, που χρησιμοποιούνταν από τους κατά καιρούς επισκεπτομένους το Ιερό Μετόχιο πατέρες.
Εκτός του Καθολικού στο Μετόχι υφίστανται τα Ι. Παρεκκλήσια του Αγ. Νικοδήμου του Αγιορείτου, της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, των Αγ. Αποστόλων, όπου φυλάσσονται πολλά ιερά λείψανα διαφόρων Αγίων, του Αγ. Νεκταρίου και του Ακαθίστου Ύμνου.
Αθήνα: Θεμιστοκλής Κυπριώτης
