Πώς παίρνουν ξανά ζωή οι αρχαίες πόλεις;

Πολιτισμός
Πώς παίρνουν ξανά ζωή οι αρχαίες πόλεις;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πώς ένας αρχαίος χώρος μπορεί να ξαναζωντανέψει “συνομιλώντας” με το σήμερα;

Η απάντηση βρίσκεται στην αρχαία Μεσσήνη, την πλέον καλοδιατηρημένη αρχαία πόλη της Ελλάδας, που ανασκάπτει εδώ και τρεις δεκαετίες ο γνωστός καθηγητής Κλασικής Aρχαιολογίας και ανασκαφέας της ελληνιστικής και πρωτοβυζαντινής Ελεύθερνας, ως καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης, κ. Πέτρος Θέμελης.

Εκεί δίνουν “ραντεβού” με τα έργα τους δύο από τους σημαντικότερους σύγχρονους γλύπτες, ο Γιώργος Ζογγολόπουλος και ο Γιώργος Χουλιαράς, με τις δημιουργίες τους να συνδιαλέγονται μεταξύ τους και κυρίως με τα εμβληματικά μνημεία της αρχαίας Μεσσήνης, σε μια πρωτοποριακή πρωτοβουλία στην οποία αξίζει να σταθούμε με ιδιαίτερη προσοχή καθώς ανοίγει έναν λαμπρό και ιδιαίτερα σημαντικό δρόμο για την αξιοποίηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, που θα πρέπει να ακολουθήσουμε κι εμείς.

Η υπαίθρια έκθεση μέσα στον αρχαιολογικό χώρο έχει μια δυναμική που δεν περνάει απαρατήρητη. Οι 22 δημιουργίες από μέταλλο, επιλογή που συνδέεται με την αντοχή των γλυπτών σε ανοικτό χώρο, αποτελούν αφηρημένα σύνολα με μυθολογικές, ανάμεσα στις άλλες, παραπομπές, που αλληλοσυμπληρώνονται με την ούτως ή άλλως αφαιρετική αισθητική των μνημείων, από τη στιγμή που αυτά, όσο καλοδιατηρημένα και αν είναι, δεν παύουν να σώζονται αποσπασματικά.

Την ίδια στιγμή, όπως μας εξήγησε ο κ. Πέτρος Θέμελης, η «συνομιλία» τους γίνεται σε δημόσιους χώρους όπως η αγορά της Μεσσήνης, κατεξοχήν σημείο συνάθροισης και ανταλλαγής απόψεων και ιδεών για τον αρχαίο κόσμο.

Τι πιο σοφό και ταιριαστό λοιπόν για μια πρωτοβουλία σαν κι αυτή, μοναδική στην Ελλάδα. Πόσω μάλλον όταν ανακαλεί στη μνήμη την αρχαία δόξα της πόλης που ίδρυσε ο Θηβαίος στρατηγός Επαμεινώνδας το 370/369 π.Χ., τα μνημεία της οποίας αποτελούσαν από μόνα τους μια γλυπτοθήκη, καθώς κοσμούνταν από έργα τέχνης καλλιτεχνών από τα πιο σημαντικά κέντρα της αρχαίας Ελλάδας.

Η ιδέα ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια με μια πρώτη έκθεση στον χώρο και έχει γνωρίσει την καθολική αποδοχή, όπως σημειώνει ο διορατικός καθηγητής. Είναι μοναδική στην Ελλάδα, έχει την απαραίτητη έγκριση από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και ανοίγει έναν πρωτοποριακό δρόμο για την έκθεση έργων σε αρχαιολογικούς χώρους.

Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά ο κ. Θέμελης, οδηγεί στην «κοινωνικοποίηση» των μνημείων, ώστε να ανοίξουν στο ευρύ κοινό όχι μόνο με θέατρο και λόγο, αλλά και με εικαστικά. Η έκθεση οργανώνεται σε εμβληματικά μνημεία της υποδειγματικά αναστηλωμένης πόλης της αρχαίας Μεσσήνης και τελεί υπό την επιμέλεια της ιστορικού Τέχνης κ. Ίριδας Κρητικού. Ο τίτλος της είναι “Μεσσάνα”, όπως δηλαδή το δωρικό όνομα της Μεσσήνης, τα εγκαίνιά της έγιναν στις 14 Ιουλίου και η προγραμματισμένη διάρκειά της είναι ως τις 30 Σεπτεμβρίου.

Πρόκειται για τη δεύτερη ανάλογη έκθεση που γίνεται στον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας Μεσσήνης. Η πρώτη ήταν δύο χρόνια πριν με έργα της γλύπτριας Αλεξάνδρας Αθανασσιάδη από μέταλλο και ξύλα της θάλασσας, και το δρώμενο της Ιόλης Ξιφαρά, όπου η γνωστή καλλιτέχνις φιλοτεχνούσε και μετά εξέθετε μέσα στην αρχαία πόλη έργα ζωγραφικής με την τεχνική της νωπογραφίας (fresco). Είναι χαρακτηριστική η επισήμανση τού κ. Θέμελη, ότι εκείνη η έκθεση ήταν τόσο επιτυχημένη που ο κόσμος ρωτούσε αν το μοναδικό αυτό σκηνικό αποτελούσε μέρος των αρχαίων μνημείων.

«Ήταν τόσο ταιριαστά στον χώρο», σημειώνει ο γνωστός αρχαιολόγος, ο οποίος επισημαίνει ότι, με τη σύμφωνη γνώμη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, είναι η πρώτη φορά που μοντέρνα τέχνη εκτίθεται σε αρχαιολογικό χώρο.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News