(...) Στου πικραμένου την αυλή βγαίνει χορτάρι μαύρο
Μόνο ένα βράδυ του Μαγιού πέρασε ένας αγέρας
Ένα περπάτημα ελαφρύ σα σκίρτημα του κάμπου
Ένα φιλί της θάλασσας της αφροστολισμένης.
Κι αν θα διψάσεις για νερό θα στύψουμε ένα σύννεφο
Κι αν θα πεινάσεις για ψωμί θα σφάξουμε ένα αηδόνι
Μόνο καρτέρει μια στιγμή ν' ανοίξει ο πικραπήγανος
Ν' αστράψει ο μαύρος ουρανός, να λουλουδίσει ο φλόμος.
Μα ήταν αγέρας κι έφυγε, κορυδαλλός κι εχάθη
Ήταν του Μάη το πρόσωπο, του φεγγαριού η ασπράδα
Ένα περπάτημα ελαφρύ σα σκίρτημα του κάμπου
Ένα φιλί της θάλασσας της αφροστολισμένης (...).
(Απόσπασμα από την "Αμοργό" του Νίκου Γκάτσου - "Μάης" του Γιάννη Τσαρούχη)
Για την αντιγραφή, ΝΑΣ
