Ο διεθνής χορογράφος, με Κρητική καταγωγή, διευθυντής Μπαλέτου της ΕΛΣ, ετοιμάζεται να μετατρέψει σε ... αστρικό τοπίο τη σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη» του ΡΕΞ, από τις 3 Νοεμβρίου, για τις ανάγκες της παραγωγής «Γαλαξίας».
«Είμαι ένας άνθρωπος που ζει στη φαντασία, αν και ταλαιπωρούμαι από την πραγματικότητα. Η τάση μου είναι να δραπετεύω. Να βλέπω την ομορφιά, το παράδοξο, το ονειρικό σε ένα τοπίο όπου όλα φλέγονται» δηλώνει ο Ιεραπέτρίτης Αντώνης Φωνιαδάκης.
Με αφορμή την πρώτη συνεργασία ανάμεσα στο Εθνικό Θέατρο και στην Εθνική Λυρική Σκηνή, ο καταξιωμένος χορογράφος πειραματίζεται πάνω στην έννοια της απαρχής, της δημιουργίας του κόσμου αλλά και της ώσμωσης που δημιουργείται, όταν στοιχεία πρωτόγνωρα μεταξύ τους έρθουν σε επαφή.
«Είναι μια παράσταση που έρχεται αντιμέτωπη με τα μεγάλα ερωτήματα του ανθρώπου, χωρίς να προσπαθεί να δώσει απαντήσεις. Λειτουργεί σαν ένα ζάπινγκ από εικόνες και λέξεις που αποδίδουν ένα σύνθετο τοπίο. Συνομιλούμε με αυτό που φανταζόμαστε ως σύμπαν. Δεν είμαι της σκηνής του ρεαλισμού. Ναι, ζούμε στην πραγματικότητα, όμως, όταν έρχεται η ώρα της δράσης και της έρευνας προτιμώ να λειτουργώ έξω από αυτήν. Και νομίζω πως και το κοινό χρειάζεται να ανοιχτεί σ' έναν άλλο τρόπο σκέψης των πραγμάτων» λέει ο Α. Φωνιαδάκης, που άνοιξε για μια ώρα τις πρόβες του στους δημοσιογράφους, παρουσιάζοντας μικρά αποσπάσματα της νέας του δουλειάς, που ανεβάζει σε δραματουργική συνεργασία με την Έρι Κύργια.
Η παράσταση εκκινεί από την ιδέα του σύμπαντος και της δημιουργίας του κόσμου και διερευνά το πέρασμα από την αποδόμηση και την αποκωδικοποίηση, στην ανασύνθεση ενός καινούργιου χώρου, που αποτελεί τόσο ένα βασικό ζητούμενο της τέχνης του χορού, όσο και της δουλειάς του ίδιου του Αντώνη Φωνιαδάκη. «Ο Γαλαξίας μιλάει για κάθε πιθανή αρχή μέσα από την έννοια της δημιουργίας. Για το πόσο μικρός μα και τεράστιος νιώθει ο άνθρωπος μέσα στο σύμπαν» εξηγεί η Ερι Κίργια που στα διαλογικά μέρη της παράστασης έχει αντλήσει από προσευχές, αρχεία της NASA, από ταινίες επιστημονικής φαντασίας, αλλά και από σκέψεις και ιδέες σημαντικών διανοητών , όπως ο Ντεκάρτ, ο Νίτσε, ο Πλάτωνας, ο Σωκράτης, ο Μπέκετ, ο Λουκρήτιος και ο Ντα Βίντσι.
Οι βασικές θεωρίες για την αρχή και το τέλος του σύμπαντος, από το Βig Bang ως το Big Freeze, μελετήθηκαν επίσης. «Αν και το έργο δοκιμάζει το ερώτημα πώς δημιουργήθηκε το σύμπαν, μπορούμε να αναγνωρίσουμε σε αυτό και στιγμές καταστροφής και αφανισμού» αναφέρει ο Αντώνης Φωνιαδάκης.
Ο «Γαλαξίας» διακρίνεται σε τέσσερις διαφορετικής αισθητικής χορευτικές ενότητες, με έναν συγκεκριμένο κώδικα έρευνας να τις συνδέει. «Δεν φοβάμαι την αποσπασματικότητα, απεναντίας μ' ενδιαφέρει, μου δίνει ελευθερία» παραδέχεται ο χορογράφος . «Ολα αυτά τα αποσπασματικά μέρη, στο κεφάλι μου τουλάχιστον, έχουν μία συνοχή, ώστε να μπορέσει ο θεατής και το δρώμενο να οδηγηθούν σε μία οργανική πορεία όπου τα πράγματα ξεδιπλώνονται, χωρίς να αποκαλύπτονται ή να δικαιολογούνται.. Υπάρχει αυτό το μυστήριο στη δράση όπως υπάρχει ένα γενικό μυστήριο στην έννοια της δημιουργίας».
Στην παράσταση συμμετέχουν ηθοποιοί του Εθνικού Θεάτρου, χορευτές του Μπαλέτου της ΕΛΣ, και του σύγχρονου χορού. Ενα «πάντρεμα» που, όπως παραδέχεται ο Αντώνης Φωνιαδάκης, δεν τον δυσκόλεψε καθόλου. «Έπαιξα άνετα, χωρίς ταμπού και κανόνες. Προσπάθησα να εφοδιάσω τους ηθοποιούς της ομάδας με εικόνες και τεχνικές πληροφορίες , ώστε να λειτουργήσουν στη σκηνή ως στοιχεία ρυθμικά και μουσικά. Να μην χρειάζεται να σκεφτούν λογικά γιατί το κάνουν».
Οι μουσικές επιλογές παίζουν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη του «Γαλαξία», καθώς οι συνθέσεις των Γκυαίργκυ Λιγκετί, Ιάννη Ξενάκη, Ζυλιέν Ταρρίντ, συνοδεύουν τους ερμηνευτές στο «αστρικό» τους ταξίδι. «Η μουσική του Λιγκετί έχει κάτι το απόκοσμο που με βοηθά να δημιουργήσω ένα μη χώρο (non space), κάτι σκοτεινό και άκρως σαγηνευτικό μαζί. Όπως νιώθεις όταν κλείνεις τα μάτια... Και βέβαια η μουσική του Ιάννη Ξενάκη μ' ενδιέφερε πάρα πολύ γιατί έχει έναν παλμό που θυμίζει τον πρώτο σφυγμό της γέννησης.. Στο τελευταίο μέρος της παράστασης όπου θα ακούσουμε τον μουσικό σχεδιασμό του Ζυλιέν Ταρρίντ, θέλω να κλείσω εστιάζοντας στον άνθρωπο, στην ύπαρξη, στο σώμα» επισημαίνει ο διευθυντής Μπαλέτου της ΕΛΣ.
Η διαρκής έρευνα στην τέχνη του, τον έχει οδηγήσει συχνά σε νέες αναζητήσεις, πειραματικές αναγνώσεις, απρόσμενες συμπράξεις. Η πρώτη συνεργασία του Εθνικού Θεάτρου με την Εθνική Λυρική Σκηνή, αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του ως διευθυντής Μπαλέτου της ΕΛΣ, είναι «μια προσπάθεια αλληλεπίδρασης και αλληλοβοήθειας μεταξύ των τεχνών που εύχομαι να συνεχιστεί» όπως σημειώνει ο Α. Φωνιαδάκης. «Είναι πολύ ενθαρρυντικό αυτό που συμβαίνει γιατί ο χορός στην Ελλάδα χρειάζεται υποστήριξη. Μπορεί εγώ να έχω φωνή ώστε να μπορώ ν' αναδείξω τη δουλειά κάποιων μέσα από το πόστο μου στη Λυρική, ωστόσο δεν δίνεται σε πολλούς αυτή η δυνατότητα. Και το Εθνικό πρέπει να αφουγκραστεί κι άλλες μορφές τέχνης που έχουν μια αντίστοιχη αξία με αυτή του θεάτρου» .
*Ημέρες και ώρες παραστάσεων: 3, 4, 5, 6, 10, 11, 12, 13, 17, 18, 19, 20, 24, 25, 26 και 27 Νοεμβρίου. Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 20:00. Κυριακή στις 19:00. Τιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ, 10 ευρώ (φοιτητικό) / Πέμπτη ενιαία τιμή 13 ευρώ.
