Η Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών και η Ένωση Φιλολόγων Νομού Ηρακλείου, σας προσκαλούν στην ομιλία του διακεκριμένου ιστορικού/αρχαιολόγου Καθηγητή Άγγελου Χανιώτη με τίτλο Το ημέρωμα της νύκτας: Ιστορίες της νύκτας και ιστορία της νύκτας στην ελληνική αρχαιότητα, την Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014, ώρα 18.30 στο αμφιθέατρο Γιάννη Περτσελάκη του Ιστορικού Μουσείου Κρήτης.
Θέμα της ομιλίας είναι η πρόσληψη της νύχτας και οι μεταλλαγές της πραγματικότητάς της στο πέρασμα των αιώνων. Ενώ η πρόσληψη της νύχτας παραμένει αμετάβλητη (συνδέεται με φόβο, ερωτική επιθυμία, συνάντηση με υπερφυσικές δυνάμεις), από τον 4ο αι. π.Χ. και εξής παρατηρείται μια μεταλλαγή στην πραγματικότητα της, με αύξηση των δραστηριοτήτων και με προσπάθειες η νύκτα να γίνει ημέρα, να γίνει ασφαλέστερη, ορθολογικότερη, γεμάτη ζωή. Ανάλογα φαινόμενα είναι γνωστά και στην εποχή μας. Η διαφορά είναι ότι ενώ από τον 19ο αι. η αλλαγή της νύκτας οφείλεται κυρίως στην τεχνολογική εξέλιξη, στην αρχαιότητα οι αλλαγές οφείλονταν σε κοινωνικούς, θρησκευτικούς και πολιτιστικούς παράγοντες. Οι παράμετροι αυτές θα αναδειχθούν, μέσα από μια νέα, εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και εμπεριστατωμένη προσέγγιση.
O Άγγελος Χανιώτης σπούδασε Αρχαία Ιστορία και Αρχαιολογία στα Πανεπιστήμια Αθηνών (1978-82) και Χαϊδελβέργης (1982-84) και αναγορεύθηκε διδάκτωρ Αρχαίας Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης το 1984. Δίδαξε Αρχαία Ιστορία στα Πανεπιστήμια Χαϊδελβέργης (1986-92 και 1998-2006), Νέας Υόρκης (1994-98) και Οξφόρδης (2006-10) και διετέλεσε Αντιπρύτανης του Πανεπιστήμιου Χαϊδελβέργης (2001-06). Από το 2010 κατέχει τη θέση του Καθηγητή Αρχαίας Ιστορίας και Κλασσικών Σπουδών στο Ινστιτούτο Προηγμένων Σπουδών στο Πρίνστον.
Πέρα από το ιδιαίτερα πλούσιο συγγραφικό του έργο η πολύπλευρη δραστηριότητα του περιλαμβάνει και τη δημιουργία της σειράς «Νέες Προσεγγίσεις στον Αρχαίο Κόσμο» των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης την οποία και διευθύνει. Μεταξύ άλλων είναι μέλος του Ανωτάτου Συμβουλίου Έρευνας της Ιταλίας (2012-), Αντεπιστέλλων Εταίρος της Φινλανδικής Ακαδημίας (2009), της Ακαδημίας της Χαϊδελβέργης (2010) και της Ακαδημίας Αθηνών (2013).
Έχει τιμηθεί με το Βραβείο Νίκου Σβορώνου (1991), το Βραβείο Διδασκαλίας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (1997), το Κρατικό Βραβείο Έρευνας της Βάδης-Βυρτεμβέργης (2000), Χορηγία Έρευνας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας (2008), το Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου-Κριτικής (2010) και τον τίτλο του Επίτιμου Διδάκτορα του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος (2012). Το 2013 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του απένειμε το παράσημο του Ταξιάρχη του Φοίνικα σε αναγνώριση της προσφοράς του στην επιστήμη.
