Τρεις σπουδαίοι καλλιτέχνες ενώνουν τις φωνές και τις μελωδίες τους, προσφέροντας μια μοναδική συναυλία σήμερα Δευτέρα 14 Ιουλίου! Ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Γιάννης Κότσιρας και η Ρίτα Αντωνοπούλου επιστρέφουν ξανά στο Ηράκλειο Κρήτης, προσφέροντάς μας ένα εντελώς διαφορετικό πρόγραμμα για περίπου δυόμισι ώρες.
Σήμερα έχουμε την ευκαιρία να φιλοξενήσουμε στην εφημερίδα μας τον αγαπημένο μας καλλιτέχνη Γιάννη Κότσιρα. Έναν από τους καταξιωμένους και σημαντικούς ερμηνευτές της τελευταίας εικοσαετίας, ο οποίος ανήσυχος και δημιουργικός, παρά τη μεγάλη εμπορική απήχηση που γνώρισε από πολύ νωρίς, δε σταμάτησε να αναζητά την πιο ειλικρινή τραγουδιστική έκφραση σε ό,τι κι αν έκανε. Μας μιλά για τη νέα του δισκογραφική δουλειά, την οποία περιμένουμε στα τέλη του Σεπτέμβρη, για τις συνεργασίες του, για τις δύσκολες αλλά και για τις ευχάριστες στιγμές που έζησε έως ότου να μπορέσει να επιβληθεί στο χώρο, ενώ παράλληλα, μη απέχοντας από τα πολιτικά και κοινωνικά θέματα που μας ταλαιπωρούν, δε διστάζει να σχολιάσει με τον πλέον καυστικό τρόπο τη σημερινή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα μας, αλλά και το ενδεχόμενο να πάμε σε εκλογές...
Μια γιορτή
Τι επιφυλάσσει η βραδιά της Δευτέρας για το κοινό του Ηρακλείου;
«Η συναυλία στο Θέατρο Τεχνόπολις", στις 9:30 το βράδυ, αποτελεί ουσιαστικά μια γιορτή αποχαιρετισμού. Κλεισίματος της συνεργασίας με τον Θάνο Μικρούτσικο, όπου, εκτός από τα κλασικά και αγαπημένα μας τραγούδια, θα παρουσιάσουμε και κάποια καινούργια τραγούδια από το νέο μου δίσκο, ο οποίος θα κυκλοφορήσει τέλη του Σεπτέμβρη, ο οποίος θα είναι ένα συνολικό έργο σε κείμενα του Οδυσσέα Ιωάννου που σαφώς θα περιγράφουν την καθημερινότητα έτσι όπως τη βιώνουμε τα τελευταία χρόνια. Όμως, δε θα επικεντρώνεται μόνο σε αυτό. Είναι μια συναυλία που, όπου και αν την έχουμε παρουσιάσει, μόνο ενθουσιασμό έχει προκαλέσει και το ίδιο αναμένεται να συμβεί και σήμερα στο Ηράκλειο».
Η Κρήτη
Το κοινό της Κρήτης πώς θα το χαρακτηρίζατε;
«Ο Κρητικός είναι πολύ διαφορετικός και δεν μπορεί να συγκριθεί με κάτι άλλο στην Ελλάδα. Στην πραγματικότητα είναι ο μοναδικός τόπος στην Ελλάδα που έχει ακόμα ζωντανή την παραδοσιακή μουσική. Με την έννοια ότι παράγει μουσική ακόμα και σήμερα. Η μαντινάδα αποτελεί την πιο ζωντανή ποίηση. Το κριτήριο του Κρητικού είναι εντελώς διαφορετικό. Και αυτό είναι που εμένα τουλάχιστον με συγκινεί και με κάνει να περιμένω πως στην Κρήτη θα κάνω κάθε φορά την καλύτερη συναυλία της ζωής μου».
Τι είναι αυτό που λείπει από την Ελλάδα αυτή τη στιγμή;
«Θα έλεγα η αγάπη μας προς την Ελλάδα. Δυστυχώς, δεν τη σεβόμαστε όπως θα της έπρεπε».
Κοιτώντας μπροστά
Είστε αισιόδοξος για το αύριο;
«Είμαι γιατί έχουμε μια νέα γενιά ανθρώπων οι οποίοι δείχνουν χωρίς ταμπού και χωρίς τα κομματικά προσκολλήματα των μεταπολεμικών γενιών μια διάθεση να ασχοληθούν, με πιο ανοιχτό μυαλό, με τη χώρα και το μέλλον της. Αυτό όμως που πρέπει να κάνουμε είναι να δούμε πώς θα προχωρήσουμε κοιτώντας μπροστά και όχι πίσω. Βέβαια, αυτό δεν είναι εύκολο να συμβεί όταν δεν υπάρχει ομόνοια. Και το λέω αυτό διότι αυτήν τη στιγμή δεν υπάρχει ταύτιση απόψεων μεταξύ των πολιτών και της πολιτικής. Δυστυχώς, ως λαός, δεν έχουμε βρει τι είναι αυτό που μας ενώνει. Αντί να ψάχνουμε φίλους... ψάχνουμε εχθρούς... Όταν το λύσουμε αυτό, ίσως δοθεί μια ανάσα αισιοδοξίας για το μέλλον. Προσωπικά όμως πιστεύω πως τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει όταν η χώρα δεν κυβερνιέται από Έλληνες».
Ποιες συνεργασίες σας έχουν μείνει αξέχαστες;
«Επειδή έχω κάνει πολύ προσεκτικές συνεργασίες, νομίζω πως όλες έχουν τη δική τους σημαντικότητα. Σαφώς όμως δεν μπορώ να μην ξεχωρίσω σε επίπεδο δημιουργών τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Θάνο Μικρούτσικο, τον Πλέσσα, τον Μαρκόπουλο, το συνθέτη Trevor Horn στο Λονδίνο... Και σε επίπεδο τραγουδιστών, λίγο-πολύ, όλες με πρώτη τη Χαρούλα Αλεξίου, την Ελευθερία Αρβανιτάκη, την Ελένη Τσαλιγοπούλου».
Σε ένα αγαπημένο σας τραγούδι λένε οι στίχοι: "Κάνε το χειμώνα καλοκαίρι, κάνε το μπαλκόνι σου νησί. Ό,τι θέλει ο άνθρωπος, καρδιά μου, το μπορεί". Ισχύει τελικά αυτό;
«Αυτό το πιστεύω και εγώ. Αυτός άλλωστε είναι ο πραγματικός ρόλος της μουσικής. Να δίνει μια δύναμη ώστε ό,τι μπορούμε να το κάνουμε. Αρκετά με τη μιζέρια. Πρέπει να κοιτάμε αισιόδοξα το μέλλον και μέσα από αυτό να αντλούμε δύναμη για να αντιμετωπίζουμε είτε τα θετικά είτε τις ασχήμιες της ζωής μας. Μόνο έτσι τελικά μπορούμε να πάμε μπροστά».
Το συναίσθημα
Μήπως όμως έχουμε χάσει την προσωπική επαφή, χαμένοι στον κόσμο του διαδικτύου και των ιστότοπων κοινωνικής δικτύωσης; Πώς αφουγκράζεστε τον κόσμο;
«Το χειρότερο από όλα είναι η συνήθεια. Να συνηθίζεις δηλαδή το άσχημο. Και δεν πρέπει να το πάθουμε αυτό. Όπως επίσης κακός είναι και ο τρόμος της επαφής. Ο φόβος αυτός είναι η μεγαλύτερη σκλαβιά. Επειδή όμως τώρα ζούμε μια εποχή όπου η ύλη έχει χάσει την αξία της, αρχίζουμε να αναζητάμε το μεγαλείο του συναισθήματος. Να βλέπουμε δηλαδή ξανά το πόση αξία έχει στη ζωή μας το συναίσθημα».
Η αρχή
Τα δικά σας πρώτα βήματα ήταν δύσκολα;
«Ναι ήταν. Τον πρώτο καιρό που είχα ξεκινήσει έβλεπα γύρω μου να αλλάζουν όλα. Οι φίλοι μου να με βλέπουν διαφορετικά. Να υπάρχουν άνθρωποι της "αγοράς", οι οποίοι κάτι ήθελαν από εμένα. Και επειδή εγώ δεν ανήκω σε αυτόν το χώρο και δε έχω μάθει να σκέφτομαι με το lifestyle και το star system, μου φαινόταν τόσο ξένο που κάποιες στιγμές είχε περάσει από το μυαλό μου ακόμα και να φύγω από το χώρο. Όμως, τελικά αποφάσισα να μείνω και να λειτουργήσω με τους δικούς μου όρους και έτσι το υπερνίκησα. Κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζει δυσκολίες με τον τρόπο που εκείνος τις αντιλαμβάνεται. Υπάρχουν άνθρωπου που αποφάσισαν να φύγουν από τη ζωή, επειδή θεώρησαν πως δεν έχουν άλλη επιλογή. Άλλοι πάλι θεώρησαν ότι είναι ο ύψιστος τρόπος διαμαρτυρίας. Όπως λέει και ένα τραγούδι, που θα υπάρξει στον καινούργιο δίσκο "Είπαν ό,τι είχανε να πουν". Δε θα τους κρίνω. Αυτό όμως που εγώ προτάσσω είναι ότι δε θα πρέπει να το βάζουμε κάτω».
Είναι εύκολο να επιβληθείς όταν κάτι το θέλεις πολύ;
«Εύκολο δεν είναι, αλλά είναι όμως δυνατό όταν ο αυτοσκοπός σου δεν είναι απλά και μόνο να γίνεις γνωστός».
«Πρέπει να δώσουμε την ευκαιρία και σε κάποιον άλλο να κυβερνήσει»
Τελικά όλοι μαζί τα φάγαμε;
«Είμαι πολύ αντίθετος σε αυτή τη θεωρία και πιστεύω ότι αυτός που το λέει το κάνει για να διώξει τις προσωπικές ευθύνες του καθενός. Εμείς φταίξαμε στο ότι δίναμε την εξουσία σε ανθρώπους που τα έτρωγαν μόνοι τους».
Η χώρα χρειάζεται εκλογές;
«Πιστεύω πως ναι. Το ζήτημα όμως είναι... υπάρχουν ικανοί άνθρωποι να κυβερνήσουν; Θεωρώ πως πρέπει να δώσουμε την ευκαιρία και σε κάποιον άλλον να κυβερνήσει. Όμως, θα πρέπει και αυτός να μας δείξει ότι μπορεί. Το μόνο καλό που έχει αυτή τη στιγμή η αντιπολίτευση είναι τα καθαρά χέρια. Της λείπει βέβαια η φερεγγυότητα, όμως δεν την είδαμε και από τους παλιούς που νομίζαμε ότι την είχαν».
Αν δεν ήσασταν τραγουδιστής, τι θα είχατε επιλέξει να κάνατε;
«Σίγουρα θα είχα ασχοληθεί με κάτι σχετικό με την τεχνολογία. Έχω μεγάλο έρωτα με αυτήν, γι' αυτό και μάλλον θα είχα ασχοληθεί με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές».
Τι άλλο να περιμένουμε από τον Γιάννη Κότσιρα;
«Γενικότερα να περιμένετε πολλά. Με κορυφαίο τη νέα δισκογραφική δουλειά, η οποία είναι πολύ σπουδαία για πολλούς λόγους και για το ότι ο Οδυσσέας Ιωάννου έχει γράψει κάποια εκπληκτικά κείμενα, αλλά και γιατί ο Θάνος Μικρούτσικος είχε πολλά χρόνια να εμπνευστεί από κάποιον τραγουδιστή και μου έχει προσφέρει απίστευτα τραγούδια».
Της Μαρίας Αντωνογιαννάκη
