Ένα "μπουκέτο" λίγων έργων που ο 19χρονος - τότε - Πάμπλο Πικάσο παρουσίασε στην πρώτη του έκθεση στο Παρίσι είναι εκείνα που αποτελούν τη μαγιά μιας γοητευτικής έκθεσης που φιλοξενείται στην Courtauld Gallery στο Λονδίνο.
Χορεύτριες που μοιάζουν να έχουν ξεπηδήσει από τους πίνακες του Τουλούζ Λοτρέκ, γυμνά γυναικεία κορμιά που κάνουν μπάνιο λες κι έχουν ξεφύγει από έναν καμβά του Ντεγκά, γυναίκες αποκαμωμένες από το ποτό που θυμίζουν τα έργα του Βαν Γκογκ, η σκηνή μιας κηδείας που "μυρίζει" Δομήνικο Θεοτοκόπουλο... Με άλλα λόγια, ο κόσμος ενός νεαρού ζωγράφου που δεν κρύβει το θαυμασμό και τις επιρροές του, αλλά και που έχει τη δύναμη να πάει όλη αυτή τη ζωγραφική παραπέρα μέσα από τα έντονα χρώματα, τις δυνατές γραμμές και τις γεμάτες τόλμη πινελιές, όπως αναφέρουν "Τα Νέα".
Στη μια του αυτοπροσωπογραφία μπορεί κάποιος να δει τον σχεδόν υπερφίαλο νέο, που αισθάνεται ότι μπορεί να κατακτήσει τον κόσμο, δεδομένου ότι η πρώτη του έκθεση στο Παρίσι στέφεται από επιτυχία κι εκείνος παράγει τουλάχιστον τρία έργα την ημέρα.
Στη δεύτερη, που φιλοτεχνεί λίγους μήνες αργότερα, βλέπουμε έναν άνθρωπο που φαίνεται να κοιτάζει βαθιά μέσα του, να έχει αφήσει πίσω του την αλαζονεία της ηλικίας και να τον απασχολεί το μέλλον. Όλα τούτα ίσως επειδή αυτοκτόνησε ένας στενός του φίλος και είδε τη ζωή αλλιώς…
Στην έκθεση αυτή εκτός ότι ίσως είναι η τελευταία φορά που μπορεί κάποιος να δει το "Κορίτσι με το Περιστέρι", το οποίο πωλήθηκε στη βασιλική οικογένεια του Κατάρ και παραμένει άγνωστο αν και πότε θα ξαναεκτεθεί, είδαμε τα πρώτα σπέρματα της Μπλε Περιόδου του Πικάσο να εμφανίζονται στους πίνακές του.
Και έχοντας δει - σύμφωνα με "Τα Νέα" - αυτή την κομψή, αλλά κομβική για την εξέλιξή του ως το σπουδαιότερο εικαστικό του 20ού αιώνα, έκθεση, μπορεί κάποιος να καταλάβει τη ρήση της μητέρας του: «Αν κατατασσόταν στο στρατό θα γινόταν στρατηγός, αν είχε χειροτονηθεί θα γινόταν Πάπας, αλλά ασχολήθηκε με την ζωγραφική κι έγινε ο Πικάσο»…
