«Κουράγιο»... λέει ένας ηλικιωμένος χθες το μεσημέρι, μέσα στο φαρμακείο του ΕΦΚΑ στον Εσταυρωμένο, σε νεαρό, καθηλωμένο στο αναπηρικό αμαξίδιο. «Σε μένα το λέτε;», ρωτάει ο νεαρός. Ένας καλοντυμένος και ευγενικός νέος, που με ψηλά το κεφάλι περίμενε να εξυπηρετηθεί στην εκτέλεση της συνταγής των φαρμάκων του. «Ναι, σε σένα το λέω», λέει ο ηλικιωμένος. «Κάνε κουράγιο, αυτό σου είπα», ξαναλέει. Και η απάντηση του νεαρού ήταν αφοπλιστική... «Εγώ να κάνω κουράγιο; Εγώ είμαι πάντα έτσι (δείχνοντάς του στο πρόσωπο το σχήμα του χαμόγελου), δεν καταλαβαίνω τίποτα εγώ. Μια χαρά είμαι»...
Σάστισε ο ηλικιωμένος, που δεν ξέρω αν ήταν και γνωστός του παλικαριού. Ακολούθησε από την ευγενέστατη εργαζόμενη η παράδοση των φαρμάκων... «Να σου εκτελέσω τις δύο από τις τρεις;», τον ρώτησε. «Αν μπορείς να μου τις εκτελέσεις και τις τρεις»... Τότε η κοπέλα τού είπε: «Δεν μπορώ και τις τρεις»... «Κανένα πρόβλημα. Θα ξανάρθω. Όλα καλά», της είπε με χαμόγελο.
Ναι, το παιδί αυτό έδωσε σε όλους όσοι ήταν παρόντες στην παρούσα φάση πολύ σπουδαία μηνύματα ανθρώπινου αγώνα, αξιοπρέπειας, ψυχικής δύναμης και αισιοδοξίας για το “αύριο”... Σε μια κοινωνία, κακά τα ψέματα, που βλέπουμε δυστυχώς πολύ συχνά... πλούσιοι να... αυτοκτονούν γιατί έπεσαν έξω οι δουλειές τους και βάρεσαν “κανόνι”, ή νέους που έχουν την υγειά τους να παραπονιούνται από το πρωί ως το βράδυ επειδή δεν έχουν λεφτά...
(Φωτογραφία Unsplash)
