Μια φωτογραφία γεμάτη Ελλάδα...

Απόψεις
Μια φωτογραφία γεμάτη Ελλάδα...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Με αφορμή το μάθημα της Ιστορίας που διδάσκω στους μαθητές Γ’ Λυκείου στο Κοινωνικό Φροντιστήριο του Δήμου Ηρακλείου

Η εικόνα αυτή με γέμισε με πολλές σκέψεις. Είναι μια φωτογραφία από την Κρήτη τη δεκαετία του 1950-1955 (ενδεχομένως το καλοκαίρι).

Ο ηλικιωμένος άνθρωπος της φωτογραφίας σήμερα σίγουρα έχει πεθάνει. Και ο πιτσιρικάς θα είναι 70-75 ετών σήμερα. Είναι μια φωτογραφία από την οποία εύκολα μπορούμε να αντλήσουμε πολλά συμπεράσματα όχι για την Κρήτη (η οποία ενοποιήθηκε με την Ελλάδα τον 20ό αιώνα), αλλά για την Ελλάδα.

Η Ελλάδα ήταν μια αγροτική κοινωνία. Ο 19ος αιώνας σήμαινε και την εκβιομηχάνιση πολλών δυτικών κρατών. Αρχές του 19ου αιώνα, χώρες όπως το βασίλειο της Πρωσίας και η Αγγλία εκβιομηχανίστηκαν. Είχαμε τις πρώτες μεγάλες βιομηχανίες. Παράγονται προϊόντα τα οποία διοχετεύονται σε ολόκληρο τον κόσμο.

Αυτό δε συνέβη στην Ελλάδα. Η Ελλάδα ήταν μια χώρα αγροτική. Αλλά ήμασταν μια χώρα με φτώχια, η οποία πραγματικά μας κατέτασσε στα τριτοκοσμικά κράτη.

Τέλη του 19ου αιώνα αλλάζει. Πλέον, η Ελλάδα απέκτησε μια ολιγάριθμη αστική τάξη. Η αστική τάξη αυξήθηκε ραγδαία τον 20ό αιώνα.

Βλέποντας αυτή τη φωτογραφία, εύκολα μπορώ να βγάλω το συμπέρασμα πως ο ηλικιωμένος άνθρωπος της Κρήτης είναι ένας αγρότης, ο οποίος γεννήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα.

Και η αλήθεια είναι πως αυτοί οι άνθρωποι έχουν μια γοητεία, η οποία γεννιέται μέσα από το βίωμα. Αυτός ο ηλικιωμένος άνθρωπος γεννήθηκε σε μια περίοδο όπου η Κρήτη δεν ήταν ενωμένη με την υπόλοιπη Ελλάδα. Έζησε τις τρεις πρώτες δεκαετίες της ζωής του κάτω από τον οθωμανικό ζυγό. Εάν είχε δίκιο σε μια αντιδικία του μ’ έναν Οθωμανό Τούρκο, δε θα το έβρισκε.

Την ίδια στιγμή, αναγκάστηκε να συμμετάσχει και στον πρώτο και στον δεύτερο Βαλκανικό Πόλεμο. Και έζησε τη μεγαλύτερη τραγωδία του ελληνικού έθνους, που ήταν η Μικρασιατική Καταστροφή. Είδε πρόσφυγες να φτάνουν στο νησί. Έζησε γεγονότα που εμείς από χρονική απόσταση τα διαβάζουμε από ευχαρίστηση ή οι μαθητές τα διαβάζουν για να μπουν στο Πανεπιστήμιο.

Αυτός ο αγρότης ήταν και πολεμιστής. Γαλουχήθηκε στον πόλεμο. Ήταν και φτωχός και ενδεχομένως η μόνη στήριξη που είχε σε αυτόν τον γήινο κόσμο ήταν η οικογένειά του.

Μέσα στη φτώχια, στους λοιμούς και στο χαμηλό προσδόκιμο επιβίωσης, αυτοί οι άνθρωποι μάς δίδαξαν. Μας δίδαξαν τι σημαίνει να είσαι απλός. Τι σημαίνει να μην είσαι ανταγωνιστικός και το κυριότερο να μην έχεις φιλοδοξίες. Να αγαπάς την οικογένειά σου.

Αλήθεια, πόσο φτωχοί είμαστε βλέποντας αυτή τη φωτογραφία όταν επιδεικνύουμε σήμερα πόσο ναρκισσιστές είμαστε μέσα από τη συμπεριφορά και τον τρόπο ζωής μας;

Αυτή η φωτογραφία δείχνει το μεγαλείο σπουδαίων και ανώνυμων ανθρώπων, οι οποίοι ξεχάστηκαν αλλά έγραψαν τη δική τους ιστορία στη νεότερη Ελλάδα.

Νίκος Κοσμαδάκης

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News