Σε όλη την ελληνική επικράτεια λειτουργούν συνολικά 41 αεροδρόμια, με 15 από αυτά να έχουν παραχωρηθεί σε ιδιώτες (από τα πιο κομβικά σε τουριστική και επιβατική κίνηση), 72 ελικοδρόμια, 41 πεδία προσγείωσης και 3 υδατοδρόμια.
Όλα αυτά απαιτούν διαρκή εποπτεία με βάση τη διεθνή αλλά και ελληνική αεροπορική νομοθεσία, σύμφωνα με τα πρότυπα του Διεθνούς Οργανισμού Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO).
Πρόκειται για ένα τεράστιο έργο που εδώ και δεκαετίες φέρνουν σε πέρας οι 200 περίπου αερολιμενικοί υπάλληλοι της ΥΠΑ, οι μισοί εκ των οποίων υπηρετούν στα αεροδρόμια, εκεί όπου παίζεται καθημερινά το κρισιμότερο παιχνίδι, αυτό της ασφάλειας των πτήσεων.
Αυτό το έργο, τον αερολιμενικό έλεγχο, δηλαδή την κρατική εποπτεία επί των δραστηριοτήτων που πραγματοποιούνται στα αεροδρόμια, έρχεται να καταργήσει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με νομοσχέδιο που έχει ήδη βγει προς διαβούλευση!
Καίριο λοιπόν το ερώτημα για το ποιος θα ωφεληθεί από τη θεσμοθετημένη απουσία κρατικών ελέγχων στα αεροδρόμια...
Η απουσία των αεροπορικών Αρχών από τα αεροδρόμια θα αποτελέσει μοναδική στον κόσμο ελληνική “πρωτιά”, αφού ακόμη και στο “κάστρο” της πιο προωθημένης ελεύθερης αγοράς, στις ΗΠΑ, η αντίστοιχη ΥΠΑ (FAA) ελέγχει και εποπτεύει ενδελεχώς κάθε αεροπορική δραστηριότητα, ειδικά στα κατά τόπους αεροδρόμια. Εκεί βέβαια, για όσους δεν το ξέρουν, ακόμη και οι σεκιουριτάδες των αεροδρομίων είναι ομοσπονδιακοί (δημόσιοι) υπάλληλοι.
Η ύπαρξη όμως κρατικών αεροπορικών αρχών που θα εποπτεύουν τους ιδιώτες επιχειρηματίες των αεροδρομίων, των αεροπορικών εταιρειών και των εταιρειών εξυπηρέτησης προβλέπεται ακόμη και στη σύμβαση του Δημοσίου με τη γερμανική Fraport, την οποία τελικά υλοποίησε και ας έλεγε άλλα πριν το 2015, η “πρώτη φορά Αριστερά” κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι αερολιμενικοί έλεγχοι έχουν την «εποπτεία εύρυθμης λειτουργίας του αερολιμένα καθώς και της τήρησης των συμβατικών υποχρεώσεων από πλευράς Fraport και λοιπών φορέων που δραστηριοποιούνται σε αυτόν». Μια παράμετρο που όμως δε λαμβάνει υπόψη της η κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία νομοθετεί την κατάργηση της παρουσίας των κρατικών αεροπορικών Αρχών στα αεροδρόμια, συστήνοντας μια νέα Αρχή (ΑΠΑ), ολιγομελή (σύνολο 172 θέσεις), με έδρα την Αθήνα, και η οποία θα εποπτεύει εκ του μακρόθεν (μάλλον με τηλεπάθεια) τις χιλιάδες καθημερινά δραστηριότητες σε όλα τα αεροδρόμια.
Προχθές μάλιστα ανέλαβε τα καθήκοντά του ο νέος διοικητής της ΑΠΑ, πρώην CEO κρατικών εταιρειών (π.χ. ΕΡΓΟΣΕ), αλλά και πρώην υπάλληλος εταιρείας του κ. Κοπελούζου (ο όμιλος του οποίου παρεμπιπτόντως συμμετέχει με σημαντικό ποσοστό στη Fraport).
Πώς ανέλαβε όμως καθήκοντα, αφού η ΑΠΑ ούτε καν γραφεία δεν έχει ακόμη, πόσω δε μάλλον προσωπικό; Ακόμη δεν έχει συσταθεί...
Μάλλον εννοούν ότι άρχισε η μισθοδοσία του, αλλιώς δεν εξηγείται.
Αν κρίνουμε λοιπόν ακόμη και από τη σύμβαση της παραχώρησης των αεροδρομίων στη Fraport, εύλογο είναι το ερώτημα: Πώς είναι δυνατόν οι ιδιώτες επιχειρηματίες να έχουν αποδεχτεί τον κρατικό μηχανισμό εποπτείας στα αεροδρόμια και η νυν κυβέρνηση να τον καταργεί;
Έτσι όμως δεν οδεύουμε σε ανεξέλεγκτα αεροδρόμια στα χέρια κερδοσκόπων επιχειρηματιών, μονοπώλιο στον αέρα από μια συγκεκριμένη (ανεξέλεγκτη πλέον) αεροπορική εταιρεία, και σε δεύτερη φάση η ΥΠΑ (δηλαδή η αεροναυτιλία, ραντάρ, κ.τ.λ.) από ΝΠΔΔ να μετατραπεί σε ΝΠΙΔ και λίγο μετά να αγοραστεί και αυτή, ώστε να βρίσκεται στα χέρια των ιδιωτών το σύνολο της αεροπορικής δραστηριότητας στη χώρα μας; Μιλάμε για έναν από τους κρισιμότερους νευραλγικούς τομείς της πατρίδας μας, με ευαίσθητες γεωπολιτικές, ασφαλείας και άμυνας, προεκτάσεις.
Μια χώρα όμως που ζει από τον τουρισμό και που λόγω της γεωγραφικής της ιδιομορφίας διαθέτει δυσανάλογα πολλά για το μέγεθός της αεροδρόμια... Τα οποία, στο εξής, η κυβέρνηση (για ποιον λόγο άραγε;) αποφασίζει ότι θα είναι ανεξέλεγκτα από πλευράς κράτους...
Για όσους άκρατους υποστηρικτές της ελεύθερης αγοράς εμφανίζονται ήδη να χειροκροτούν αυτή την εξέλιξη, να τους υπενθυμίσουμε ότι μιλάμε ουσιαστικά για περίπου 200 πτυχιούχους, υψηλότατης εξειδίκευσης, πολλοί από αυτούς μάλιστα με μεταπτυχιακά και με δεκάδες εκπαιδεύσεις και εξειδικεύσεις στο αντικείμενο του αερολιμενικού ελέγχου και με διεθνείς διακρίσεις. Μόνο η ευθύνη τους στο κορυφαίο σε πτήσεις τσάρτερ αεροδρόμιο της χώρας του Ηρακλείου, να προσαπογειώνουν ανά λεπτό εκατοντάδες πτήσεις ημερησίως στην κυριολεξία στα “τυφλά”, τους κατατάσσει στους κορυφαίους αερολιμενικούς ελεγκτές πανευρωπαϊκά.
Αυτούς τους εξειδικευμένους επιστήμονες, που υπηρετούν για λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου, τώρα τους καταργούν!
Είναι λοιπόν καίριας σημασίας για τον ελληνικό λαό να πληροφορηθεί τον πραγματικό λόγο για τον οποίο η κυβέρνηση θέλει να καταργήσει τις θέσεις και το αντικείμενο περίπου 200 εξειδικευμένων κρατικών λειτουργών, στο καίριο πόστο της ασφάλειας των πτήσεων.
Ποιος κερδίζει από αυτή την ιστορία, όταν μάλιστα μιλάμε για έναν τομέα, όπου λάθη, αβλεψίες ή παραλείψεις σε θέματα αεροπορικής ασφάλειας δε χωράνε, ούτε για ένα βλεφαρισμό του ματιού;
Αν γίνει το κακό - δε θέλει πολύ, και μιλάμε για αεροπορικό συμβάν ή ατύχημα - τότε η είδηση θα είναι πρώτο θέμα στα διεθνή ΜΜΕ και η χώρα μας θα απαξιωθεί και τουριστικά και αεροπορικά.
Το γεγονός ότι είμαστε μία από τις πλέον ασφαλείς χώρες σε αεροπορικό επίπεδο δεν είναι καθόλου τυχαίο και οφείλεται στην αυστηρή κρατική εποπτεία και τους καθημερινούς ελέγχους για την εφαρμογή των κανονισμών.
Το σημερινό νομοσχέδιο, που δυστυχώς δείχνει να έχει υπαγορευτεί και μάλλον είναι κατευθυνόμενο, γεννά εύλογα ερωτηματικά για τη σκοπιμότητα και τη σπουδή να ψηφιστεί εν μέσω καύσωνα, πανδημίας και πιθανότητας πολεμικού επεισοδίου, ενώ παράλληλα δημιουργεί έντονη ανησυχία στους γνωρίζοντες για την ασφάλεια των πτήσεων, των αεροδρομίων, των αερομεταφορών εν γένει και των επιβατών ειδικότερα.
Θα ανέβαινε κανείς σε λεωφορείο που δεν ελέγχεται από την Τροχαία, το ΚΤΕΟ, το υπουργείο Μεταφορών και που η λειτουργία του στους δρόμους επαφίεται στο φιλότιμο του ιδιοκτήτη του;
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στον αέρα, με καθημερινούς ελέγχους στα αεροδρόμια των απαραίτητων εγγράφων (πιστοποιητικά πλοϊμότητας, ασφαλιστήρια, κ.τ.λ.) των αεροπλάνων, των πτυχίων των πιλότων και άλλα πολλά.
Αυτά και τα πολλά άλλα καταργούνται με το νέο νομοσχέδιο.
Γιατί; Θα μας το εξηγήσει πειστικά κάποιος από τους “άριστους του επιτελικού κράτους”, θα φιλοτιμηθεί κάποιος από τους πολιτικούς εκπροσώπους στη Βουλή να πάρει την υπόθεση πάνω του ή θα περάσει έτσι στο ντούκου;
