Λέμε για το παραλιακό μέτωπο του Ηρακλείου, γκρινιάζουμε για τους υπεύθυνους που δεν κάνουν κάτι παραπάνω για να το αναπτύξουν ή τουλάχιστον για να το διατηρήσουν όπως είναι και “μπλα, μπλα, μπλα”...
Αλλά βαρέθηκα. Βαρέθηκα να ακούω τους ευθυνόφοβους ανθρώπους.
Γιατί; Γιατί η περιοχή του Καράβολα, για παράδειγμα, που είναι ένα από τα σημεία του Ηρακλείου όπου κάνουν τη βόλτα τους μικροί και μεγάλοι καθημερινά, βασίζεται σε έναν μεγάλο βαθμό σε εμάς τους πολίτες.
Γιατί την Καθαρά Δευτέρα είχαμε ένα μέρος μέσα σε αυτή την πόλη για να πάμε με την οικογένειά μας να πετάξουμε τον χαρταετό.
Αλλά φεύγοντας, τον χαρταετό τον αφήσαμε εκεί, πίσω από ένα παγκάκι... να περιμένει τι;
Την επόμενη Καθαρά Δευτέρα; Διότι μόνο εκείνη την ημέρα είναι το έθιμο του χαρταετού.
Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν μία ακριβώς ημέρα μετά την έναρξη της Σαρακοστής, δηλαδή χθες, κάνοντας μια βόλτα στον Καράβολα, μιας και οι καιρικές συνθήκες ευνοούσαν.
Παρέα με τη θάλασσα, λοιπόν, αλλά και τα... πεταμένα καλάμια, να ’σου και ο - αφημένος στην τύχη του - χαρταετός, τον οποίο κανείς δε φιλοτιμήθηκε να μαζέψει και να τοποθετήσει στον πλησιέστερο κάδο σκουπιδιών.
