default-image

Τα παιδιά που έσωσαν τη δίμηνη ‘’Αφροδίτη’’

Περίεργα
Τα παιδιά που έσωσαν τη δίμηνη ‘’Αφροδίτη’’

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

2.30 ξημερώματα Κυριακής.  Το επίμονο γαύγισμα ενός κουταβιού - έτσι έδειχνε η φωνή του - τάραξε τον ύπνο όλης της γειτονιάς που βγήκε στις πόρτες, στα παράθυρα για να δει τι τρέχει.

Ένα πανέμορφο μεν, αλλά πεισματάρικο καφετί κουτάβι στέκεται στη μέση του δρόμου και γαυγίζει.

Γατούλες ή άλλοι σκύλοι δεν υπάρχουν. Αυτοκίνητα δεν περνούν, μηχανές επίσης.

Η γειτονιά και οι ''ένοικοι'' της άλλωστε είναι ήσυχοι και βρίσκονται στα κρεβάτια τους.

Το ξύπνημα ωστόσο ήταν οριστικό, καθώς το ''πιτσιρίκι'' και μετέπειτα ''Αφροδίτη'' είχε αϋπνίες ή ήθελε παιγνίδια ή του έλειπε η μαμά του, το σπίτι του, η οικογένεια του ή φοβόταν.

Πήγε 06.00 το πρωί . Το γαύγισμα του σταμάτησε με το πρώτο αχνό φως της ημέρας και το χτύπημα του ξυπνητηριού που με ενημέρωνε ότι ξεκινούσε η νέα ημέρα και εβδομάδα.

Το ίδιο, κουρασμένο πήγε για ύπνο.

Η ''Αφροδίτη'' ήταν όμως από τα τυχερά εγκαταλελειμμένα, γιατί αυτοί οι μικροί και μεγάλοι, σε ηλικία και καρδιά γείτονες μου, το έβαλαν στη μαγική αγκαλιά τους.

Το έπλυναν, το τάισαν, το πότισαν, το έπαιξαν, το φιλοξένησαν, μέχρι που ανέλαβε δράση μια  φιλοζωική ομάδα για να του βρει σπίτι.

Ο Άρης το κοίμισε μαζί με τον ''Ερμή'' του, του έδωσε τη μπλούζα του για να τον μυρίζει όταν εκείνος απουσίαζε το τάισε με το χέρι του και το άφησε να βολευτεί στην αυλή του, του ψιθύρισε λόγια αγάπης στο αυτί.

Ο Κων/νος, ο Οδυσσέας, ο Πέρι, ο Βασίλης, ο Θανάσης, η Κάλια, η Ελένη περνούσαν κάθε μέρα να το δουν,  να το χαϊδέψουν.

Είναι τα παιδιά της γειτονιάς μου, που για άλλη μία φορά μου έδωσαν το μήνυμα ότι μαζί τους ο κόσμος μπορεί να είναι καλύτερος απ' αυτόν που εμείς τους δώσαμε.

Ότι η εγκατάλειψη είναι πόνος, είναι αδιαφορία, είναι έγκλημα.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News