Σαν... φάντασμα έχει μείνει πια, από τα τέλη της δεκαετίας του 2000, οπότε και έβαλε οριστικά λουκέτο, το κρατικό ΚΤΕΟ του Ηρακλείου. Όσοι έχουν περάσει τα οχήματά τους από έλεγχο έστω και μία φορά από το συγκεκριμένο ΚΤΕΟ, έχουν να θυμούνται πολλά...
Για παράδειγμα, ότι χρειάστηκαν ένα ολόκληρο μεροκάματο, περιμένοντας στην ουρά για να περάσουν. Και αν τους έβρισκαν το παραμικρό πρόβλημα στο όχημά τους, δεν τους περνούσαν αλλά τους έστελναν οι ελεγκτές να το επισκευάσουν και να ξαναέρθουν σε άλλη χρονική στιγμή, να αφιερώσουν ένα ακόμη μεροκάματο για να γίνει ο επαναληπτικός έλεγχος.
Όταν το 2009 υπεγράφη σύμβαση για προμήθεια των γραμμών ελέγχου οχημάτων στα δημόσια ΚΤΕΟ της χώρας, η αρμόδια υπηρεσία της Περιφέρειας Κρήτης είχε ζητήσει να κλείσει το δικό μας Κέντρο Τεχνικού Ελέγχου και Οχημάτων λόγω έλλειψης "πελατών"...
Διότι, είχαν στο μεταξύ αρχίσει να λειτουργούν τα ιδιωτικά, όπου ο κάτοχος του οχήματος πίνει... το καφεδάκι του και μέχρι να το ολοκληρώσει, τον ειδοποιούν να πληρώσει και να φύγει. Εάν μάλιστα εντοπιστεί από τους μηχανικούς κάποιο πρόβλημα που δεν επηρεάζει την οδική συμπεριφορά του οχήματος, απλά ο οδηγός ενημερώνεται ώστε να το επισκευάσει, χωρίς να πρέπει να επανελεγχθεί.
Τώρα, για το ΚΤΕΟ του Ηρακλείου ένα εύλογο ερώτημά μας είναι: γιατί να μη δοθεί ο χώρος αυτός για να γίνουν δράσεις που θα υπηρετούν την τοπική κοινωνία;
Η φωτογραφία του Νίκου Χαλκιαδάκη από τις κλειστές πόρτες του κρατικού ΚΤΕΟ στο Ηράκλειο είναι χαρακτηριστική...
Χ. Π.
