Ένα από τα αγαπημένα παιχνίδια των παιδιών ήταν και είναι να γράφουν συνθήματα ή να αφήνουν συνθήματα πάνω στο φρέσκο τσιμέντο, τα οποία μένουν στο χρόνο ανεξίτηλα, όσο τουλάχιστον "στέκει" το τσιμέντο.
Τέτοιες μνήμες μάς ήρθαν στο μυαλό περνώντας από το δρόμο που οδηγεί στο ΠΑΓΝΗ και βλέποντας αφιερώσεις αγάπης, που μας θύμισαν τα εφηβικά μας χρόνια.
Τελικά, κάποια πράγματα είναι διαχρονικά, όσο κι αν αλλάζουν οι καιροί. Και ο έρωτας παραμένει έρωτας. Με τη μόνιμη ελπίδα να είναι διαρκής και ανθεκτικός σαν... τσιμέντο! Το ωραίο είναι ότι τέτοιοι δρόμοι υπάρχουν σε πολλά μέρη του κόσμου, όπου μάλιστα αρκετοί Δήμοι τους έχουν αξιοποιήσει, όσο και αν σας φαίνεται παράξενο. Λέτε να δούμε και εδώ κάτι τέτοιο;
Ποτέ δεν ξέρεις..!
Σ. Μ.
