Άλλο να το υποθέτεις, να το εκτιμάς ή ακόμη και να το πιστεύεις, και άλλο να το τεκμηριώνεις με στοιχεία. Πόσω μάλλον όταν η τεκμηρίωση γίνεται από εκείνον που θεωρείς έως και "αντίπαλο".
Η Ευρωπαϊκή Σχολή Μάνατζμεντ και Τεχνολογίας του Βερολίνου επιβεβαιώνει καταρχήν το αλυσιτελές του προγράμματος βοήθειας της Ελλάδας και σε δεύτερο επίπεδο παραθέτει δύο ακόμη πολύ σοβαρές διαπιστώσεις.
Πρώτον, ότι το ελληνικό πείραμα είχε και έχει αποκλειστικό στόχο να διασώσει το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα. Και δεύτερον - και ίσως σημαντικότερο για τη Γερμανία, το οποίο ενδέχεται να δρομολογήσει εξελίξεις - είναι το γεγονός ότι οι χειρισμοί της Μέρκελ αποδεικνύονται λανθασμένοι, βλάπτοντας μάλιστα τα συμφέροντα της Γερμανίας.
Σύμφωνα με τη μελέτη, θα έπρεπε να έχουν στηριχτεί οι γερμανικές τράπεζες απευθείας από τον κρατικό προϋπολογισμό και όχι μέσω της Ελλάδας, κάνοντας σαφές πού πάνε τα λεφτά των Γερμανών φορολογουμένων. Επιπροσθέτως, η σχολή υποστηρίζει ότι το τελικό κόστος για τη Γερμανία θα ήταν μικρότερο.
Για την ιστορία, πάντως, επιβεβαιώνεται και λογιστικά ότι οι Έλληνες πήραν ελάχιστα και δανείστηκαν υπέρογκα. Σύμφωνα με τη μελέτη, από τα 220 δισ. ευρώ των δανείων που δόθηκαν τα πρώτα χρόνια, μόνο 9,7 δισ. ευρώ, ποσοστό μικρότερο του 5%, δόθηκαν για τη σωτηρία της χώρας. Και αυτό γιατί 86,9 δισ. ευρώ πήγαν για την εξόφληση των παλαιών χρεών, 53,3 δισ. ευρώ για εξόφληση τόκων και 37,3 δισ. ευρώ για την επανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών.
