Ζούμε σε μια πόλη που ο καθένας μπορεί να γεμίζει αφίσες και παράνομα διαφημιστικά αυτοκόλλητα δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους. Ζούμε σε μια πόλη με μόνιμα ανοιχτούς κάδους απορριμμάτων.
Με ανακύκλωση που μπορεί να μη λειτουργεί για 5 και 6 μήνες. Και που όταν λειτουργεί συχνά τα διαχωρισμένα απορρίμματα καταλήγουν στην κοινή χωματερή. Ζούμε σε μια πόλη όπου στους πεζόδρομους βλέπει κανείς περισσότερα οχήματα και τραπεζοκαθίσματα, παρά πεζούς.
Ζούμε σε μια πόλη βρόμικη και άναρχα δομημένη. Σε μια πόλη χωρίς τρεχούμενο νερό, με μαύρα ντεπόζιτα να στοιχειώνουν τις ταράτσες μας και κοστοβόρες εξάδες εμφιαλωμένου νερού να στοιχειώνουν την καθημερινότητά μας. Ζούμε σε μια πόλη με ηχορύπανση, με αναξιοποίητα μνημεία, με ραγισμένα τείχη. Με νηπιαγωγεία που σε ποσοστό 50% στεγάζονται σε ακατάλληλες, μισθωμένες αίθουσες διδασκαλίας.
Ε, αυτή ακριβώς την πόλη πασχίζουν οι φορείς, οι πρώην και οι νυν, να την κάνουν "έξυπνη". Και μάλιστα έχουν σε εξέλιξη και δημόσια διαβούλευση γι' αυτό. Γιατί οι Αρχές μας έχουν όραμα. Δε βλέπουν το δέντρο, βλέπουν το δάσος... Δε βλέπουν κοντά, βλέπουν μακριά. Έτσι...
ΕΣΤ
