Η στήλη σήμερα αφιερώνεται στο μοναδικό ευρωπαϊκό Οργανισμό που είχαμε ως καύχημα στην Ελλάδα και μάλιστα στο Ηράκλειο, τον ENISA. Ήταν το 2003, με υφυπουργό Μεταφορών, ούτε καν υπουργό, τον Μανώλη Στρατάκη, όταν η Ελλάδα "πήρε την μπουκιά", με τεκμηριωμένη διαφορά, από τις μεγάλες χώρες της Ευρώπης - τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Ασφάλεια Δικτύων και Πληροφοριών, το γνωστό ENISA. Οι Ευρωπαίοι επίτροποι της εποχής δήλωναν περήφανοι για την Κρήτη, αποκαλώντας τη μικρή Silicon Valley της Ευρώπης, με τα στολίδια της, το Πανεπιστήμιο και το ΙΤΕ να "λάμπουν" διεθνώς.
Δεν πήραμε απλώς έναν ευρωπαϊκό Οργανισμό. Πείσαμε όλους ότι θα πάει στην Κρήτη και όχι στην πρωτεύουσα ένας Οργανισμός με τεράστιο μέλλον, αφού είχε να κάνει με την πληροφορική και την ασφάλειά της, κάτι σπάνιο για τέτοιους οργανισμούς.
Μετά τον πρώτο εκτελεστικό διευθυντή του Οργανισμού, τον Ιταλό Andrea Pirotti, το μεγαλύτερο "σφάλμα", στο οποίο συναίνεσε η Ελλάδα μέσω αδαών τεχνοκρατών της εποχής, ήταν η επιλογή του νυν Γερμανού εκτελεστικού διευθυντή, ο οποίος ήρθε στην Ελλάδα σε εντεταλμένη αποστολή. Να πάρει τον ENISA από την Ελλάδα, είτε απευθείας, είτε μέσω Αθηνών. Αφού "αλώνισε" σε όλα τα επίπεδα, κατασυκοφαντώντας την Κρήτη παντού, η ώρα έφτασε.
Σε συνεννόηση με το γερμανικό διευθυντήριο στην Ελλάδα, ζήτησε και πήρε ένα γραφείο συναντήσεων στην Αθήνα. Στη συνέχεια το μετέτρεψε σε επιχειρησιακό γραφείο για τις ανύπαρκτες επιχειρήσεις του Οργανισμού. Μετά μετακόμισε σε ακόμη μεγαλύτερο γραφείο, για το οποίο απαίτησε να το πληρώνει η πτωχή, πλην τίμια Ελλάς. Στη συνέχεια μετακόμισε όλους τους Αθηναίους "Έλληνες" τεχνοκράτες, οι οποίοι προσελήφθησαν επί ημερών του με βασικό κριτήριο πόσο "απόσταση" είχαν με το αντικείμενο του Οργανισμού, άρα πόσο "εύκαμπτα" όργανα θα ήταν στις ορέξεις του.
Ως δούρειοι ίπποι, άρχισαν όλοι μαζί, εν χορώ, να κατασυκοφαντούν την Κρήτη και υπογείως να "εργάζονται" στις Βρυξέλλες για την υφαρπαγή του ENISA από το νησί. Δήθεν δεν έβρισκαν σχολεία για τα παιδιά τους, οι γυναίκες τους δεν έβρισκαν δουλειά, δεν υπήρχαν απευθείας πτήσεις και άλλα τέτοια ευτράπελα. Το χειρότερο; Ό,τι και να ζητούσαν, η Ελλάδα το συζητούσε.
Οι πολιτικοί εκπρόσωποι του νησιού, βουλευτές και ευρωβουλευτές, κρύβονται μη χρεωθούν, όχι μόνο την ανεπάρκεια και την ανικανότητά τους, αλλά την παντελή αδιαφορία τους για το μέλλον της Κρήτης. Εις μνήμην ENISA λοιπόν...
Γ.Σ.
