Μετά το Σοκ των αριθμών που φέρνει στη δημοσιότητα η έρευνα του υπουργείου παιδείας για τον σχολικό εκφοβισμό, άπαντες αναμένουν και λύσεις σε ένα πρόβλημα, που ωστόσο ξεκινά μέσα από την οικογένεια και φθάνει να καταγράφεται μέσα στα σχολεία.
''Άν δεν φθάσουμε στην πηγή του κακού, από πού ξεκινά δηλαδή η άλλη συμπεριφορά ενός παιδιού που δεν συνάδει με την ηλικία του κι αν δεν υπάρξει συνεργασία μεταξύ του σχολείου και της οικογένειας, το φαινόμενο, καθημερινό και επικίνδυνο για τους μαθητές δεν πρόκειται να σταματήσει'' λένε πολλοί κοινωνιολόγοι. ''Απαιτείται ωστόσο διάθεση και ειλικρίνεια. Υπάρχει; '' ρωτούν.
Μέσα από την έρευνα και τα όσα συγκλονιστικά δείχνει θα κρατήσω μόνο ένα τμήμα που είναι και η ανάγκη των μαθητών.
…… Επίσης δήλωσαν ότι είναι σημαντική η παρουσία ψυχολόγου στο σχολείο, ο οποίος θα διαχειρίζεται τα περιστατικά βίας (10.058 μαθητές και ποσοστό 30,38%), η τήρηση και η εφαρμογή των κανόνων του σχολείου (9.618 μαθητές και ποσοστό 28,14%), η καλλιέργεια ειρηνικής συνύπαρξης (9.523 μαθητές, και ποσοστό 28,76%) και ο ορισμός ενός υπεύθυνου διαχείρισης των περιστατικών βίας στη σχολική μονάδα (5.935 μαθητές και ποσοστό 17,92%) για την αντιμετώπιση των φαινομένων βίας.
Είναι αυτονόητο ότι το υπουργείο δεν πρόκειται να προχωρήσει σε ενέργειες και προσλήψεις που θα του κοστίσουν.
Πόσο εύκολο είναι να προχωρήσουν μόνοι δάσκαλοι και γονείς προκειμένου να βοηθήσουν τα παιδιά; Έχουν ρόλο παρέμβασης δεκαπενταμελή και σύλλογοι γονέων; Κι αν ναι τι προτίθενται να κάνουν από ''χθες;''
