Λάβαμε το παρακάτω mail από αναγνώστη της στήλης και νοιώθουμε την ανάγκη να το δημοσιεύσουμε .
«Κάθε μέρα που έρχομαι για τη δουλειά από τις Γούβες
λίγο πριν στρίψω για τον κόμβο της Αλικαρνασσού
είναι ένα εκκλησάκι δεξιά του δρόμου , αυτά που μαρτυρούν οτι μια ζωή χάθηκε εκεί.
Κάθε μέρα με φρέσκα λουλούδια εδώ και δεν θυμάμαι πόσο καιρό....
Χρόνια ίσως...
Δεν θυμάμαι να έχω περάσει και να μην έχει φρέσκα λουλούδια
στο εκκλησάκι αυτό...
Σήμερα καθώς περνούσα πέτυχα και μια γυναίκα
την ώρα που κατέβαινε με τα λουλούδια από το αυτοκίνητο... Μάνα, φίλη , αδελφή, ποιος ξέρει ;
Ήθελα να κατέβω και να της φιλήσω τα χέρια ....»
Ένας ύστατος φόρος τιμής, στη νεαρή που χάθηκε στην άσφαλτο και στην οικογένεια και τους αγαπημένους της που δεν την αφήνουν ποτέ μόνη.
