default-image

Περί αποχής και λευκού-άκυρου

Περίεργα
Περί αποχής και λευκού-άκυρου

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Από την εποχή που οι αρχαίοι Έλληνες με τη λέξη "ιδιώτης" χαρακτήριζαν εκείνον που αποστρεφόταν τα κοινά - για να έρθουν αιώνες αργότερα οι Άγγλοι, να πάρουν την ελληνική λέξη και να την κάνουν "idiot" για να περιγράψουν τον "ηλίθιο" - οι ισχυροί το ίδιο επιδιώκουν: Να μετατρέψουν τα υποζύγιά τους σε αφοπλισμένους και ακίνδυνους παρατηρητές.

Από την εποχή του Σόλωνα, που οι νόμοι αφαιρούσαν τα πολιτικά δικαιώματα από όποιον επέλεγε την «ουδετερότητα» στις πολιτικές αντιπαραθέσεις και από την εποχή του Θουκυδίδη και του Περικλή, που ο αδρανής δεν εθεωρείτο «φιλήσυχος» αλλά «αχρείος», δηλαδή άχρηστος, η ίδια μάχη δινόταν: Να μη χαθεί και να μη σαμποταριστεί η έννοια της συλλογικότητας μέσα στη φενάκη και τα αδιέξοδα του ατομισμού.

Έτσι και αυτή τη Κυριακή οι πολίτες, όποια επιλογή κι αν κάνουν, πρωτίστως να μην αφήσουν την όποια δύναμή τους να μετατραπεί σε μπούμερανγκ εναντίον τους, "ψηφίζοντας" διά της απουσίας τους και της σιωπής τους, όσους ενδέχεται να τους κολλήσουν με τη πλάτη στον τοίχο.

Οι εκλογές είναι μόνο μια στιγμή. Επαφίεται στον καθένα αν αυτή η στιγμή θα προσμετρηθεί είτε στην άσφαιρη και ξεστρατισμένη "εξέγερση" του καναπέ, είτε στα φληναφήματα περί "συμμετοχής" γενικώς και αορίστως, είτε στο δυναμικό "παρών" για τη διεκδίκηση μιας καλύτερης ζωής και κοινωνίας, μίας πατρίδας αντάξιας στη πιθανότητα να την παραδώσουμε με καλύτερες προυποθέσεις στις επόμενες γενιές.

Αποχή, άκυρο και λευκό είναι απλά "ιδιώτευση" αυτό ατομικά μπορεί να αποκαλείται "στάση ζωής" στις κοινωνίες όμως είναι "στάση αυτοχειριασμού".

Γ.Σ.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News