Η σχολική χρονιά βρίσκεται προ των πυλών. Οι γονείς έχουν κάθε λόγο να αγωνιούν: Θα έχει το σχολείο των παιδιών τους όλο το αναγκαίο προσωπικό; Για πόσες εβδομάδες θα κάνουν μάθημα τρίωρα και τετράωρα;
Θα λειτουργήσει το ολοήμερο; Και αν, πότε; Κι οι ίδιοι τι θα κάνουν μέχρι τότε; Πώς θα πληρώσουν σχολικά είδη και εξωσχολικά με τον αυξημένο ΦΠΑ;
Και πώς θα ξαναμπούν στο γνωστό λούκι τού να κάνουν κάθε απόγευμα τους ταξιτζήδες στα παιδιά;
Αυτό το αέναο κυνήγι των παιδιών για να προλάβουν να κάνουν τη μία δραστηριότητα μετά την άλλη είναι ανήθικο. Τους στερεί το χρόνο που θα έπρεπε να παίζουν και να χαίρονται την ηλικία τους. Έχουν καιρό να τρέχουν όταν μεγαλώσουν, δε νομίζετε;
ΕΣΤ
