Έχουν το... χάζι τους οι προεκλογικές περιοδείες, με τους υποψήφιους βουλευτές και τα στελέχη να δίνουν τη δική τους “μάχη”. Όχι “μάχη” για σταυρό (άλλωστε τώρα δεν υπάρχει), αλλά μάχη για μία θέση στο πλευρό του προέδρου.
Η εικόνα, ωστόσο, δεν τιμάει κανέναν υποψήφιο και ο κόσμος σχολίαζε κάτι παραπάνω από σκωπτικά την αστεία κάποιες φορές προσπάθεια στελεχών της Ν.Δ. να μη φύγουν ούτε βήμα δίπλα από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Άλλωστε, εκείνος ήρθε να δει τους ψηφοφόρους και όχι τα στελέχη.
Υπάρχουν βέβαια και οι πρωταθλητές... του αθλήματος.
Πρώτος και καλύτερος ο Λευτέρης Αυγενάκης, ο οποίος δεν πρέπει να υπήρξε στιγμή που να άφησε από τα μάτια του τον πρόεδρο της Ν.Δ. Το γνωρίζει το... άθλημα καλά, άλλωστε.
Μάλιστα ακόμη και σε άλλους νομούς, που από θέμα ευγένειας είθισται να δίνεται χώρος στους υποψήφιους της περιοχής, εκείνος ήταν αμετακίνητος, μία από τον δεξή και μία από τον αριστερό ώμο του Μητσοτάκη! Μόνο στα Χανιά έδειξε να περιορίζεται, προφανώς γιατί εκεί... δεν τον παίρνει!
Το τι μάχη έδωσε όμως στο Ηράκλειο από τη στιγμή που ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποβιβάστηκε από το αυτοκίνητο για να πάει στο σημείο της ομιλίας, στην πλατεία του Αγίου Τίτου, δε λέγεται! Ένα μπράβο του αξίζει ομολογουμένως, γιατί μπορεί να έσπρωξε και να σπρώχτηκε, μπορεί προς στιγμήν να τσαλακώθηκε το ατσαλάκωτο ύφος του, αλλά ο ίδιος κατάφερε, χαμογελαστός και αγέρωχος, να φτάσει στην πρώτη γραμμή της ομιλίας. Κάπως έτσι δίνει και τη “μάχη” για το επόμενο υπουργείο που ονειρεύεται. Για να φτάσει ατσαλάκωτος και ας χρειαστεί να... σπρώξει λίγο.
