Τα μεροκάματα του τρόμου
Μόλις μέσα σε οκτώ ημέρες και η Ελλάδα θρηνεί εννέα νεκρούς σε εργατικά δυστυχήματα. Και δεν υπολογίζουμε και πόσους τραυματίες, την ώρα του μεροκάματου. Τα στοιχεία αυτά έδωσε στη δημοσιότητα ο πρόεδρος της ΟΣΕΤΕΕ και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία, Ανδρέας Στοιμενίδης, σε δήλωσή του με αφορμή τον τραγικό θάνατο ενός 47χρονου εργαζομένου στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος και τον τραυματισμό ακόμα δύο συναδέλφων του.
Δραματική ανοδική τάση
Είμαστε, δε, η μόνη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση με δραματική ανοδική τάση. Οι αιτίες; Πολλές... Όπως... Εντατικοποίηση της εργασίας, έλλειψη συλλογικών συμβάσεων εργασίας, θεσμικές μεταλλάξεις και τους πειραματισμούς των ελεγκτικών μηχανισμών, δίχως την πολιτική και οργανωτική υποστήριξή τους, ελλιπής λειτουργία του τριμερούς διαλόγου συνδικάτων- εργοδοτών- κυβέρνησης, νομοθέτηση μέτρων που αυξάνουν τις επικίνδυνες συνθήκες, όπως η άσκηση έργου σε μη αδειούχους χειριστές μηχανημάτων και ηλεκτρολόγους, μη ίδρυση ασφαλιστικού φορέα για τον επαγγελματικό κίνδυνο, αντιμετώπιση των ζητημάτων σε επίπεδο Δικαιοσύνης (καθυστερήσεις, διάχυση της ευθύνης) και άλλες πολλές.
Σταθερά αυξητικός ο ρυθμός των θανάτων
Κόβουν την ανάσα όμως και τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν: Πριν από περίπου ένα μήνα, μόνο φέτος, πριν καλά-καλά εκπνεύσει ο τέταρτος μήνας του έτους, οι νεκροί εν ώρα εργασίας είχαν ήδη φτάσει τους 57, ενώ σήμερα, μόλις ένα μήνα αργότερα, ο τραγικός απολογισμός έχει φτάσει στους 71!
Η εκτόξευση του αριθμού των θυμάτων φαίνεται ξεκάθαρα και από τα στοιχεία των προηγούμενων ετών. Σύμφωνα με τις επίσημες καταγραφές:
Το 2018 έχασαν τη ζωή τους πάνω στη δουλειά 46 άτομα.
Το 2019 εν ώρα εργασίας πέθαναν ή σκοτώθηκαν 51.
Το 2020 ο αριθμός των θυμάτων ήταν 41.
Το 2021 οι νεκροί εργαζόμενοι ήταν 31.
Το 2022 ο αριθμός των θυμάτων έφτασε τους 104!
Την ίδια στιγμή, συγκεχυμένη παραμένει η εικόνα και για όσους εργαζόμενους τραυματίζονται σοβαρά και στη συνέχεια δεν μπορούν να εργαστούν. Σύμφωνα με τον κ. Στοϊμενίδη, «μετά τα εργατικά δυστυχήματα, υπάρχουν δεκάδες νοσηλείες σε ΜΕΘ και εκατοντάδες σε κέντρα αποκατάστασης, αλλά δεν υπάρχει επίσημος μηχανισμός παρακολούθησης της πορείας της υγείας αυτών των ανθρώπων. Οι 104 νεκροί του 2022 είναι ένας υψηλός αριθμός, αλλά μάλλον χαμηλός σε σχέση με την πραγματικότητα».
Άραγε, γιατί η χώρα μας είναι τόσο “χάλια” από άποψη προστασίας της ζωής των εργαζομένων; Πότε οι ίδιοι οι εργαζόμενοι θα πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και θα λένε «όχι» όταν ο εργοδότης τούς αφήνει απροστάτευτους, στέλνοντάς τους να κάνουν το μεροκάματο του τρόμου; Και η Πολιτεία; Πού είναι η Πολιτεία; Ως πότε θα υπάρχουν άνθρωποι που θα φεύγουν το πρωί για μεροκάματο και δε θα γυρίζουν ποτέ ξανά ζωντανοί στις οικογένειές τους;
