“Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ”

Παραπολιτικά
“Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ”

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Και, ναι, είναι τρομακτικό αυτό!

Η τρομακτική εκλογική κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ και η παγίωση της Ν.Δ. σε εξαιρετικά υψηλά ποσοστά είχαν αρκετές... παρενέργειες. Μία απ' αυτές: οι πασόκοι... ξεθάρρεψαν και ονειρεύονται επιστροφή στις εποχές του “κλασικού δικομματισμού”, του διπόλου ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ., που εναλλασσόταν στην εξουσία.

Ειδικά στο Ηράκλειο, όπου η εκλογική επιρροή του ΠΑΣΟΚ ξεπέρασε και τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις, στα “πηγαδάκια” των παραδοσιακών πασόκων χθες όλη μέρα αυτό συζητούσαν. Και όταν λέω “παραδοσιακούς πασόκους”, εννοώ και εκείνους που “λοξοκοιτάζουν” προς ΣΥΡΙΖΑ ή και... Ν.Δ. μεριά την τελευταία 10ετία.

Η ώρα του ΠΑΣΟΚ;

Το ερώτημα τώρα είναι αν έχει βάση αυτό το νέο αφήγημα, το οποίο μπόρεσε να γίνει πραγματικότητα χάρη στην ενίσχυση των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ. Και μάλιστα σε μια αναμέτρηση που είχε λιγότερη αποχή από την προηγούμενη. Και αν έχει βάση, πόσο πιθανό είναι να γίνει πραγματικότητα; Ας δούμε λίγο τα δεδομένα.

Η “αυτοκτονία” ΣΥΡΙΖΑ

Όπως κατέστησα σαφές στη χθεσινή εκτεταμένη ανάλυση του εκλογικού αποτελέσματος, θεωρώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε σε... αυτοχειρία. Ένας “ιδανικός αυτόχειρας”. Για να είμαστε ακριβείς, τα έκανε όλα λάθος. Λάθος στοχεύσεις, λάθος στρατηγικές επιλογές, λάθος τακτική, λανθασμένη εκτέλεση αυτής της τακτικής. Ψέγω τον εαυτό μου (όπως πρέπει να κάνει κάθε σοβαρός αναλυτής σήμερα), που παρότι είχα δει, επισημάνει και υπογραμμίσει όλα τα σημάδια που “φώναζαν” την “αυτοχειρία” της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπόρεσα να υπολογίσω τη σωρευτική επίπτωση όλων αυτών των παραγόντων στο εκλογικό αποτέλεσμα. Και περίμενα μια “αξιοπρεπή” ήττα ΣΥΡΙΖΑ.

Η ευκαιρία του ΠΑΣΟΚ;

Αυτή η “αυτοχειρία” του ΣΥΡΙΖΑ, που έχασε όλα τα “κάστρα” που είχε “χτίσει” από το 2012 μέχρι πριν τις φετινές εκλογές και απώλεσε ένα σημαντικό ποσοστό από τους ψηφοφόρους κυρίως του ΠΑΣΟΚ, που τον είχαν καταστήσει πρόταση εξουσίας, μοιάζει ως η “χρυσή ευκαιρία” για το “νέο” ΠΑΣΟΚ. Σε αυτό το πλαίσιο, το κατά πόσο θα μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ να “μαζέψει τα κομμάτια του” και να παίξει τα δυνατά του “χαρτιά”, περιορίζοντας τις ανοησίες και τις γκάφες, μέχρι την 25η Ιουνίου, θα δώσει και τα “περιθώρια” στο ΠΑΣΟΚ για να ανακτήσει ή όχι τη θέση του στο πολιτικό σκηνικό. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ κατορθώσει (μοιάζει δύσκολο αυτή τη στιγμή) να ανακτήσει λίγη ψυχραιμία και να πάει με σοβαρότητα στις επαναληπτικές εκλογές, θα συγκρατήσει την τάση... διάλυσής του και μπορεί και να ανακάμψει, λιγάκι. Διαφορετικά... θα πέσει κι άλλο.

Οι καθοριστικοί παράγοντες

Το ΠΑΣΟΚ κυριάρχησε στο πολιτικό σκηνικό της χώρας σχεδόν απόλυτα για πλέον των τριών δεκαετιών, οπότε... δεν “εξαφανίστηκε” ως διά μαγείας όλη αυτή η επιρροή, παρότι η εκλογική του επιρροή... εξανεμίστηκε αφού ο Γιώργος Παπανδρέου μάς έφερε τα μνημόνια και αφού ο Βενιζέλος έκανε την “κολεγιά” με τη Ν.Δ.

Σε κάποιες περιοχές της χώρας, οι “μηχανισμοί” του ΠΑΣΟΚ παραμένουν... αλώβητοι. Σαν να μην έχουν καν επηρεαστεί από τη συντριβή των εκλογικών ποσοστών του κάποτε κραταιού κόμματος εξουσίας, που έφτασε κάτω κι από το... 8% στη μνημονιακή εποχή. Αυτό είναι εξαιρετικά προφανές στην Κρήτη, όπου οι μηχανισμοί του ΠΑΣΟΚ ήταν πανίσχυροι και κυρίαρχοι και... παραμένουν τέτοιοι. Και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, είτε έχουν βρει, είτε όχι εναλλακτική πολιτική στέγη, παραμένουν στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση (κυρίως σε αυτή) σε επαγγελματικά και συνδικαλιστικά σωματεία, στους κοινωνικούς χώρους. Βεβαίως η κατάσταση στην υπόλοιπη χώρα δεν είναι ακριβώς αυτή, μιλάμε για την Κρήτη και κυρίως για την ανατολική Κρήτη. Είναι “μαγική εικόνα” το ΠΑΣΟΚ στην Κρήτη, δεν έχει αντιστοιχία στην υπόλοιπη Ελλάδα, πέραν μεμονωμένων περιπτώσεων που αφορούν σε συγκεκριμένα πρόσωπα ή χώρους. Ούτε καν στην Αχαΐα δεν υπάρχει τόσο ισχυρός μηχανισμός ΠΑΣΟΚ στην κοινωνία.

Τουτέστιν, τυχόν “αναγέννηση” του ΠΑΣΟΚ από τις “στάχτες” του μπορεί να χρησιμοποιήσει ως “μαγιά” σε κάποιες περιοχές την υπάρχουσα υποδομή και παρουσία, αλλά στις περισσότερες περιοχές της χώρας θα ξεκινήσει... από το μηδέν.

Είναι πρόταση εξουσίας το ΠΑΣΟΚ;

Βεβαίως πριν βγάλετε τα πράσινα πλαστικά σημαιάκια από τις αποθήκες, καλό είναι να αναρωτηθούμε αν το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη μπορεί να σταθεί ως “πρόταση εξουσίας”. Η σύντομη απάντηση είναι “όχι”. Αλλά, αν μας ρωτούσατε το ’12 για τον ΣΥΡΙΖΑ, θα απαντούσαμε το ίδιο. Σε κάθε περίπτωση, το ΠΑΣΟΚ έχει την ευκαιρία να μπει ξανά στο παιχνίδι, αλλά... θα πρέπει να “συνεργαστεί” και ο ΣΥΡΙΖΑ. Να συνεχίσει την αυτοκαταστροφική πολιτική με την οποία πορεύτηκε από το ’19 μέχρι και σήμερα (στην πραγματικότητα, από το καλοκαίρι του 2015 μέχρι σήμερα, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση). Θα δείξει λοιπόν...

Τρόμαξα, αλήθεια

Δε θεωρώ καλό για τη Δημοκρατία την “παντοδυναμία” ενός κόμματος. Βεβαίως, το τι θεωρώ εγώ και τι όχι δεν έχει σημασία. Ο “κυρίαρχος λαός” αποφασίζει και αποφάσισε να δώσει “λευκή κάρτα” στον Κυριάκο Μητσοτάκη να συνεχίσει να εφαρμόζει το πρόγραμμά του και για δεύτερη τετραετία. Μπορεί να “χρεώνουμε” κυρίως στην ανικανότητα της αξιωματικής αντιπολίτευσης το ότι η Ν.Δ. αύξησε ψήφους και ποσοστό σε σχέση με το 2019, μετά από 4 (δύσκολα) χρόνια διακυβέρνησης, αλλά... αυτή είναι η απόφαση του λαού.

Ωστόσο, θα το ξαναπώ, ένα “παντοδύναμο” κόμμα, δίχως αντίπαλο, δίχως καμία απειλή δυνητικά, δίχως να έχει απέναντί του μια άλλη πρόταση εξουσίας, είναι επικίνδυνο. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει διακριθεί σε αρκετούς τομείς, αλλά η δημοκρατική της ευαισθησία δεν είναι ένας απ’ αυτούς. Αντίθετα, έχει διακριθεί για θεσμικές εκτροπές, παραφωνίες, “γκρίζες ζώνες”. Και δεν αναφέρομαι μόνο στις υποκλοπές. Έχουμε μια από τις χειρότερες δημοκρατίες στην Ε.Ε., μαζί με της Ουγγαρίας και της Πολωνίας, για να είμαστε ακριβείς.

Οπότε, όταν ακούω τον Άδωνη Γεωργιάδη να λέει «στόχος μας οι 180 βουλευτές για να αλλάξουμε το Σύνταγμα», τρομάζω. Τρομάζω με μια συνταγματική αναθεώρηση που θα είναι αποκλειστικά “έργο Ν.Δ.”. Τρομάζω γιατί “επιτελικό κράτος” της Δεξιάς στην Ελλάδα σημαίνει “καθεστώς”. Και “καθεστώς” σημαίνει ολοκληρωτισμός. Και όλα αυτά θα ήταν... μικρής σημασίας, αν υπήρχε ισχυρή αντιπολίτευση και πρόταση εξουσίας εναλλακτική. Αλλά αυτή τη στιγμή το κέντρο-κεντροαριστερά βρίσκεται σε κατάσταση αποσύνθεσης, στην Αριστερά έχει μείνει ουσιαστικά το ΚΚΕ και οι εξωκοινοβουλευτικοί και η Δεξιά παίζει... μόνη της μπάλα.

Και, ναι, είναι τρομακτικό αυτό.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News