Mα... γιατί ανησυχούν;
Η Νέα Δημοκρατία (μέσω των φίλιων media) ελέγχει πλήρως το προεκλογικό σκηνικό και το αφήγημα. Τα 2/3 των δεξιών και ακροδεξιών κομμάτων τα έβγαλε εκτός ο Άρειος Πάγος, καθιστώντας περίπου... μονόδρομο για τους δεξιούς την ψήφο στη Ν.Δ. Ο Βαρουφάκης, με το σιγοντάρισμα των ίδιων media, έχει γίνει hit μεταξύ των πιτσιρικάδων και μαζεύει διψήφιο ποσοστό στην κατεξοχήν προνομιακή ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Και φυσικά “κόβει” ψήφους από τον Τσίπρα. Οι δημοσκόποι, μετά το μικρό κλείσιμο της “ψαλίδας” λόγω Τεμπών, κάθε μέρα βγάζουν τη Ν.Δ. και πιο ψηλά. Με άλλα λόγια... “γεννάνε” και τα κοκόρια του Μητσοτάκη. Το σύμπαν έχει συνωμοτήσει για να τον βγάλει ξανά πρωθυπουργό.
Ή μήπως... όχι; Γιατί ορισμένες κινήσεις του δε δείχνουν βεβαιότητα για τη νίκη, αλλά... πλειστηριασμό υποσχέσεων και παροχών, που είναι το μέτρο στο οποίο καταφεύγει εκείνος που δεν μπορεί να “πείσει” για το μήνυμά του.
Νέες παροχές
Παρότι λοιπόν το πρόγραμμα (πλούσιο σε παροχές) της Ν.Δ. έχει ανακοινωθεί εδώ και πολλές ημέρες, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοίνωσε προχθές τρία νέα μέτρα, αφού λίγο πριν είχε ανακρούσει πρύμναν για τον ΦΠΑ. Το ένα μέτρο απευθύνεται στην πιτσιρικαρία, την ηλικιακή ομάδα 17-24, όπου οι δημοσκόποι βγάζουν υστέρηση έως και 10 μονάδες από τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ οι “κρυφές” δημοσκοπήσεις βγάζουν... μονοψήφιο ποσοστό στη Ν.Δ. Φυσικά και δεν είναι κάποιο παραγωγικό μέτρο ουσίας, αλλά... άλλο ένα pass. To youth pass, αξίας 150 ευρώ ετησίως για 18χρονους και 19χρονους. Ε, μεγαλώνουν τα παιδιά χωρίς καμία προοπτική για το μέλλον, ας πάρουν τουλάχιστον ένα χαρτζιλίκι να το κάνουν εισιτήρια συναυλιών, ας πούμε.
Για τους δημόσιους υπάλληλους
Η Ν.Δ. θεωρεί ότι έχει προνομιακή σχέση με τους δημόσιους υπάλληλους, ειδικά αφού μεταξύ των “ένστολων” τα ποσοστά της είναι μεγαλύτερα και απ’ αυτά που έχει μεταξύ των συνταξιούχων. Γι’ αυτό και προσλαμβάνει αβέρτα συνεχώς ένστολους, ακόμη και αν χρειάζεται να δημιουργήσει μια νέα παντελώς αχρείαστη υπηρεσία, όπως την Πανεπιστημιακή Αστυνομία. Ωστόσο, φαίνεται ότι οι δημοσκόποι βλέπουν “κάμψη” της αποδοχής της μεταξύ των Δ.Υ., οπότε το δεύτερο μέτρο είναι η ανακοίνωση αυξήσεων για τους μισθωτούς του δημοσίου τομέα. Και φυσικά το τρίτο είναι η παραδοχή (για πρώτη φορά, αφού μέχρι τώρα έπαιζε κάθετη άρνηση) για μελλοντικές μειώσεις στον ΦΠΑ.
Δεν έπεισαν
Κανέναν βεβαίως δεν έπεισαν οι “διαρροές” από “κυβερνητικές πηγές” που έλεγαν ότι «οι ανακοινώσεις αφορούσαν μέτρα που ήταν ήδη προϋπολογισμένα στο οικονομικό πρόγραμμα της Ν.Δ., αλλά δεν μπορούσαμε να τα πούμε όλα μέσα στα δεκάδες μέτρα στη γενική παρουσίαση πριν από δύο εβδομάδες». Ανοησίες, φυσικά. Τα μέτρα αποτελούν “απάντηση” στην πλειοδοσία του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος αν υπήρχε μια άτυπη “μάχη παροχών” την κέρδισε... κατά κράτος! Το πού θα βρει τα λεφτά για να ικανοποιήσει αυτές τις παροχές είναι άλλο “καπέλο”, αλλά σε επίπεδο υποσχέσεων είναι... κομπλέ!
“Ντέρμπι”
Βεβαίως, ο Μητσοτάκης χρειάζεται καθημερινά να λέει ότι «οι εκλογές είναι “ντέρμπι”», γιατί όλα αυτά που σημειώσαμε στην αρχή του κειμένου έχουν οδηγήσει τα περισσότερα στελέχη σε εφησυχασμό και σε “προσωπικές” και ουχί κομματικές εκστρατείες και στρατηγικές. Διότι σου λένε, θα είμαστε σίγουρα πρώτοι, ας σιγουρέψουμε την καλή θέση στη λίστα των δεύτερων εκλογών. Κι αυτό εκνευρίζει πολύ το επιτελείο του Μαξίμου, που “ποντάρει” στην έντονη δραστηριότητα των κατά τόπους πολιτευτών για να “μαζέψει” ψήφους.
Πάλι κλαουρίζουν!
Τρομακτικό πράμα η δύναμη της συνήθειας. Ιδιαίτερα όταν συνοδεύεται από υστεροβουλία. Έχει γίνει πλέον παράδοση εδώ και κάνα δυο δεκαετίες τουλάχιστον το “κλάμα” από τους τουριστικούς επιχειρηματίες, αλλά και τα ανώτερα στελέχη της βιομηχανίας. Κλάμα λέμε τώρα, όχι αηδίες! Βγάζουν τα λεφτά της “αρκούδας”, δεν έχουν τι να κάνουν τους τουρίστες, αλλά... κλαίνε! Αφού ώρες-ώρες αναρωτιέμαι μήπως και είναι όλοι οι τουριστικοί επιχειρηματίες προληπτικοί και το κάνουν για να... ξορκίσουν το κακό μάτι. Διότι τόσα χρόνια που κλαουρίζουν ασταμάτητα πάνε κάθε χρόνο και καλύτερα (με μόνο μικρό διάλειμμα τα δύο καλοκαίρια της πανδημίας, όπου πάντως καλύτερα από τους άλλους τουριστικούς προορισμούς πήγαμε στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στην Κρήτη), οπότε σου λένε οι άνθρωποι, αν έναν χρόνο σταματήσουμε, θα χαλάσουμε τα γούρια!
Το κλάμα της... “κοιλιάς”
Ας πούμε κάθε χρόνο, μετά το Πάσχα των καθολικών, υπάρχει μια μικρή “κοιλιά” δύο εβδομάδων μέχρι να αρχίσει η “κανονική” κίνηση της σεζόν, (καθώς λόγω Πάσχα είχε καμιά 15αριά πρόωρα πολύ καλές μέρες). Με το που θα σκάσει η “κοιλιά” αρχίζει το κλάμα. Και έχουμε προσλάβει τόσο κόσμο και τους πληρώνουμε και κάθονται και τρέχουν τα έξοδα και δεν ξέρουμε αν θα βγάλουμε τη χρονιά, γιατί μπαίνουμε μέσα και δώσ’ του κλάμα. Δυστυχώς, δε σταματά μόλις περάσει η “κοιλιά”, αλλά συνεχίζεται μέχρι το τέλος της σεζόν. 100% πληρότητες για τρεις μήνες; Κλάμα! Ίσως, γιατί δεν έχουν 100% πληρότητες... πέντε μήνες ή, ξέρω ‘γω, έξι.
Στο μεταξύ βεβαίως, οι αφίξεις, οι διανυκτερεύσεις και τα έσοδα του Απριλίου ξεπέρασαν ακόμη και την πιο παραγωγική και προσοδοφόρα χρονιά του κρητικού τουρισμού, που αντίθετα με την υπόλοιπη Ελλάδα για την οποία ήταν το 2019, ήταν το 2018. Αλλά... το κλάμα, κλάμα!
Για να μην υπάρχουν αυταπάτες: Στην πραγματικότητα το κλάμα είναι υστερόβουλο. Όλοι ξέρουν ότι ο τουρισμός βγάζει “χοντρό” χρήμα. Τη μερίδα του λέοντος απ’ αυτό το χρήμα την τσεπώνουν οι μεγάλοι επιχειρηματίες και αρκετά για να... επιβιώσουν πολυτελώς παίρνουν και οι μικρότεροι επιχειρηματίες. Οπότε όταν τους ακούς να κλαίνε ότι τα έξοδα τρέχουν και «δεν έχουν πληρότητες» ή «δεν έχουμε κίνηση», καταλαβαίνεις ότι στόχος είναι να πείσουν το προσωπικό τους (ή το δυνάμει προσωπικό τους) ότι τα βγάζουν πέρα δύσκολα, ότι τους κάνουν χάρη που τους προσλαμβάνουν και ότι «πάρε ό,τι σου δίνω και δούλευε 30 μέρες τον μήνα και μη μιλάς, γιατί με το ζόρι τα φέρνω βόλτα». Διαφορετικά θα έχουν απαιτήσεις! Και παράλληλα να πείσουν και την πολιτική ηγεσία να λάβει τις σωστές αποφάσεις (ή να της δώσουν άλλοθι, αν ήδη έχει πάρει τις σωστές αποφάσεις, όπως είναι η περίπτωση με τη σημερινή κυβέρνηση, που έτσι κι αλλιώς έχει δώσει “γη και ύδωρ” στους επιχειρηματίες του κλάδου).
Βεβαίως πλέον δεν πείθουν κανέναν, αφού σήμερα δεν είναι οι εποχές που μπορούσες εύκολα να κρύψεις τα πάντα, είναι όλα... αρκετά διάφανα. Και οι εργαζόμενοι σταμάτησαν να “μασάνε κουτόχορτο”. Tουλάχιστον βρείτε καινούργιο “ποίημα”, το παλιό είναι 20ετίας, κούρασε και το βαρεθήκαμε…
