Άλλο πάλι κι αυτό... Καθώς μπαίνουμε σε φουλ προεκλογική περίοδο, έχουμε κι άλλα “κόλπα” μεταξύ υποψηφίων, που προφανώς βρίσκουν πάτημα και στις συμπεριφορές ανθρώπων που αποκαλούνται “κλειδιά”, για την άγρα της “εκλογικής πελατείας”. Έτσι στο Ηράκλειο, βουλευτής που δεν πρόλαβε καλά-καλά να ανακοινώσει την απόσυρσή του, φανταζόμαστε πως με έκπληξη θα βλέπει τώρα και ο ίδιος πως άρχισε ο “διαμοιρασμός των ιματίων του” και για την ακρίβεια πολύτιμων συνεργατών του πολιτικού του γραφείου, μεταξύ των άλλων υποψήφιων βουλευτών του κόμματός του. Πολύ περισσότερο που, ως φαίνεται, τα ίδια αυτά στελέχη του γραφείου του έχουν μπει σε ένα ιδιότυπο “πλειστηριασμό” των προσόντων που διαθέτουν για την “άγρα πελατών-ψηφοφόρων”...
Η έκπληξη είναι όμως ακόμη μεγαλύτερη όταν διαπιστώνεις πως αυτός που ανταποκρίνεται στο μεγαλύτερο τίμημα στην προσφορά τέτοιων “προσόντων” είναι υποψήφιος που μας έχει ζαλίσει με την πυκνή του αρθρογραφία και το podcast, για την αναγκαιότητα μίας άλλης πολιτικής κουλτούρας της σύγχρονης ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, όπου το νέο αλλάζει σελίδα σε παλαιοκομματικές πρακτικές. Μιλάμε για πρακτικές που ούτε την εποχή των “πρασινοφρουρών” δεν είχαν σκεφτεί κάποιοι. Μέχρι τώρα ξέραμε για τους “εργάτες γης”, που εξαφανίζονται εν ριπή οφθαλμού από τον χθεσινό εργοδότη της ελαιοσυλλογής, αρκεί ο νέος να προσφέρει κάτι παραπάνω ακόμη και την ώρα που πάνε για μεροκάματο στον προηγούμενο, τώρα το φαινόμενο και σε πολιτικά γραφεία υποψηφίων βουλευτών.
