“Στα μανταλάκια”, όλοι!

Παραπολιτικά
“Στα μανταλάκια”, όλοι!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τις τελευταίες ημέρες ζούμε μια φρενίτιδα αποκαλύψεων της ταυτότητας δυνάμει παιδοβιαστών, όχι μόνο με αφορμή την υπόθεση της 12χρονης στον Κολωνό, αλλά και εξαιτίας μιας σειράς ακόμη υποθέσεων. Είχαμε συνηθίσει στα χρόνια της προστασίας των προσωπικών δεδομένων να βγαίνουν μόνο μεμονωμένες περιπτώσεις προσώπων ανάλογα με τις εισαγγελικές εντολές. Ωστόσο το πλήθος των εμπλεκομένων στην υπόθεση της 12χρονης και κατά τα φαινόμενα σε μια σειρά ακόμη περιπτώσεων παιδικής κακοποίησης (σεξουαλικής και μη) ώθησαν την εισαγγελική Αρχή να βγάλει... κόσμο “στα μανταλάκια”.

Η έκφραση

Μικρή παρέκβαση για να εξηγήσουμε την έκφραση “κρεμάμε στα μανταλάκια” στους νεότερους αναγνώστες που ίσως να μη γνωρίζουν. Προέρχεται από παλιότερες εποχές, όταν η ενημέρωση ταυτιζόταν με τις εφημερίδες... Τις οποίες οι περιπτεράδες κρέμαγαν με μανταλάκια από ένα κορδόνι ή σύρμα στην πρόσοψη του περιπτέρου, ώστε να διαφημιστεί η “πραμάτεια” τους. Οπότε η έκφραση “κρεμάσαμε (κάποιον) στα μανταλάκια” σημαίνει βγάλαμε κάποιον στις εφημερίδες που ήταν κρεμασμένες στα μανταλάκια.

Το πρόσωπο της φρίκης

Οι παιδοβιαστές είναι μια από τις μάστιγες της εποχής που έχει βρει πεδίον δόξης λαμπρόν στην εποχή του διαδικτύου. Δε νομίζω ότι είναι αναγκαστικά περισσότεροι σήμερα απ' ό,τι ήταν πάντα, απλώς σήμερα έχουν βρει χώρο για να αναπτυχθούν στο εν πολλοίς ανώνυμο διαδίκτυο, όπου εντοπίζουν θύματα και ανταλλάσσουν υλικό με τους ομοίους τους. Βεβαίως διαφορετική περίπτωση είναι εκείνοι που λόγω εργασίας κ.λπ. έχουν πάρε-δώσε με παιδιά έντονα και... σε κοινή θέα. Βλέποντας λοιπόν τα πρόσωπα ορισμένων εκ των κατηγορούμενων για παιδοβιασμό, αναρωτιέται κανείς τι είναι αυτό που τους κάνει όχι μόνο να έχουν αυτές τις “ορέξεις” (αυτό νομίζω είναι θέμα βασικής καλωδίωσης του εγκεφάλου) αλλά και να δρουν βάσει αυτών των “ενστίκτων”. Και τα πρόσωπα τους δεν είναι πρόσωπα “τεράτων”. Φυσιολογικοί άνθρωποι της διπλανής πόρτας, ορισμένοι μάλιστα εμφανίσιμοι και καλοστεκούμενοι, κάτι που αποδεικνύει ότι η ασχήμια της ψυχής δεν αντικαθρεφτίζεται απαραίτητα σε αυτό που βλέπει κάποιος τρίτος παρατηρητής και ότι αυτό που μας μετατρέπει από ανθρώπους σε φρικιαστικά τέρατα, που κάνουν ανομολόγητες βρομιές, δεν είναι κάτι που φαίνεται, αλλά είναι κρυμμένο στα βάθη του νου.

Ας ελπίσουμε η Δικαιοσύνη να κάνει σωστά τη δουλειά της και να τους τιμωρήσει παραδειγματικά, διότι - δυστυχώς - έχουμε αποτύχει πλήρως ως κοινωνία να κάνουμε οτιδήποτε στον τομέα της πρόληψης και της αποφυγής τέτοιων φαινομένων.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News