Το εντυπωσιακό στιγμιότυπο δεν είναι από κάποια ταινία τύπου “Top Gun”, αλλά είναι φωτογραφία από την πραγματική Διμερή Διακλαδική Συνεκπαίδευση Ελλάδος και ΗΠΑ με την επωνυμία “Poseidon’s Rage 22”, η οποία πραγματοποιήθηκε σε διάφορες περιοχές της χώρας και είναι η δεύτερη της σειράς της. Η “Poseidon’s Rage 22” ήταν η άσκηση στην οποία έλαβε χώρα για πρώτη φορά επιχειρησιακή εκπαίδευση με συνδυαστική χρήση μαχητικών αεροσκαφών 3ης, 4ης και 5ης Γενιάς, ανάπτυξη ολόκληρης Μοίρας Μαχητικών Αεροσκαφών των ΗΠΑ σε άλλη βάση και συγκεκριμένα στην αεροπορική Βάση της Σούδας, καθώς και εκτέλεση εκπαιδευτικών πυρών από μαχητικά αεροσκάφη F-35 στην περιοχή ευθύνης της US European Command (USEUCOM). Από τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις στην άσκηση συμμετείχαν μαχητικά αεροσκάφη F-16, Μ-2000/5 και F-4, τα οποία πραγματοποίησαν συνολικά 121 εξόδους.
Και όλα αυτά έδωσαν την ευκαιρία στον φωτογράφο να τραβήξει αυτό το εξαιρετικό στιγμιότυπο, σουρουπώνοντας στη Σούδα...
Αυτή η αιώνια μίρλα...
Οι επιχειρηματίες του τουρισμού είναι... διαβόητοι για την γκρίνια τους, τη γενικότερη μίρλα τους και για το ότι ποτέ δεν είναι ευχαριστημένοι, όσα χρήματα κι αν βγάζουν. Φέτος η Κρήτη... «βουλιάζει» από τουρισμό. Τα ξενοδοχεία είναι φίσκα... σε λίγο θα τους βάζουν σε ράντσα στην ταράτσα, τόσο κόσμο έχουν. Τα τουριστικά γραφεία κάνουν δουλειές με φούντες. Τα μπαρ και τα εστιατόρια είναι γεμάτα.
Και, παρ’ όλα αυτά, αν κάτσεις να συζητήσεις με επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται σε κάποιο από τα παραπάνω αντικείμενα, θα ακούσεις γκρίνια και μόνο γκρίνια. Και «τα περιθώρια κέρδους μας έχουν μικρύνει» (πώς ακριβώς μικρύνανε, αφού δε βρίσκετε εργαζόμενους που να ’ρθουν να δουλεύουν 30ήμερα-12ωρα με μισθούς πείνας;) και «δεν έχουν λεφτά, μωρέ, οι τουρίστες φέτος» (δηλαδή, πώς δεν έχουν λεφτά, τσάμπα διαμένουν, τρώνε και πίνουν;;;) και διάφορα άλλα τέτοια που προκαλούν τουλάχιστον σύγχυση σε κάποιον λογικό άνθρωπο που κυκλοφορεί στα τουριστικά μέρη.
Δουλειά, όχι γκρίνια
Καλό θα ήταν οι αξιότιμοι επιχειρηματίες του τουρισμού αφενός να είναι ευγνώμονες που ζουν σε μια πανέμορφη χώρα που προσελκύει τουρίστες και μόνο με την ύπαρξή της, και αφετέρου να κοιτάξουν να βελτιώσουν οι ίδιοι, με τη συνεργασία της Πολιτείας - που μπορεί έργο να μην παράγει στον τομέα, αλλά διάθεση τουλάχιστον να βοηθήσει δείχνει να έχει - το προσφερόμενο προϊόν. Διότι η Κρήτη δείχνει πλέον οριστικά να ειδικεύεται στον τουρισμό χαμηλού εισοδηματικού επιπέδου, μόνο με λίγες περιοχές (λ.χ. Ελούντα) να στοχεύουν σε τουρίστες υψηλών εισοδημάτων (που ξοδεύουν και ανάλογα). Επίσης να αρχίσουν να γίνονται σχεδιασμοί - και να ανοίξουν τα ιδιαίτερα παχυλά πορτοφόλια τους οι επιχειρηματίες για να συμβάλουν σε αυτούς, ο καθείς στο μέτρο των δυνατοτήτων του - ώστε να δημιουργηθούν υποδομές, ιδιωτικές και δημόσιες, όπου είναι αναγκαίο, για να βελτιωθεί η εμπειρία των τουριστών στην Κρήτη. Και, τέλος, να αρχίσουν να δίνουν αξιοπρεπέστερους μισθούς και να τηρούν τις συμβάσεις, γιατί δεν υπάρχει καμία σύμβαση που να προβλέπει 30 μέρες δουλειάς τον μήνα, αλλά αυτοί τόσο απαιτούν από τους εργαζομένους τους, για να μην αναγκαστούν να προσλάβουν πεντ’ έξι ακόμη και μειώσουν κατά 0,1% τα υπερκέρδη τους.
Η κότα με τα χρυσά αβγά
Ο τουρισμός είναι μια τεράστια πηγή εσόδων για την Κρήτη και πρέπει ΟΛΟΙ - από την πλευρά του ο καθένας - να κάνουν το καλύτερο δυνατό για να διαφυλάξουν αυτήν την πηγή εσόδων. Γιατί άμα λείψουν τα λεφτά του τουρισμού, μαύρη είν’ η μοίρα μας, καθώς η παραγωγική βάση του νησιού έχει κατά τα λοιπά διαλυθεί. Οπότε ο τουρισμός είναι “η κότα που κάνει τα χρυσά αβγά” και γι’ αυτό πρέπει να την προσέχουμε και να σχεδιάζουμε για το μέλλον της.
Το κοινό περί δικαίου αίσθημα
Καθώς η Δικαιοσύνη δε λειτουργεί εν κενώ, αλλά μέσα σε μια κοινωνία με τις νόρμες της και τα δεδομένα της, υπάρχει η ανάγκη να συνάδει, στην πλειοψηφία τουλάχιστον των αποφάσεών της, με το λεγόμενο «κοινό περί δικαίου αίσθημα», δηλαδή με αυτό που θεωρεί η κοινωνία δίκαιο και σωστό.
Δυστυχώς στη χώρα των εξαιρετικά προβληματικών θεσμών, πολύ συχνά οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης όχι μόνο δε συνάδουν με αυτό, αλλά... βρίσκονται σε ευθεία σύγκρουση μαζί του.
Έτσι και στην υπόθεση Λιγνάδη, όπου η απόφαση μπορεί να ικανοποίησε τους πολιτικούς φίλους του θεατράνθρωπου, αλλά εξόργισε τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Είναι ο ορισμός της απόφασης που πάει κόντρα στο κοινό περί δικαίου αίσθημα.
Θα αποκατασταθεί η αδικία;
Ευτυχώς υπάρχουν πολλοί τίμιοι, αξιοπρεπείς και υπεύθυνοι λειτουργοί της Δικαιοσύνης, που προσπαθούν να βρίσκονται εντός των πλαισίων, τόσο του νόμου, όσο και του κοινού περί δικαίου αισθήματος (σε μια ιδανική κοινωνία αυτά τα δύο βρίσκονται πολύ κοντά στο να είναι ταυτισμένα). Η εισαγγελέας Εφετών Βασιλική Χαλβά, στην οποία η προϊσταμένη της Εισαγγελίας Εφετών, Μαρία Γκανέ, ανέθεσε τη μελέτη της πρωτόδικης απόφασης για τον ηθοποιό και σκηνοθέτη, άσκησε έφεση κατά δύο τμημάτων της απόφασης του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου που τον καταδίκασε σε συνολική ποινή κάθειρξης 12 ετών για δύο βιασμούς ανηλίκων κηρύσσοντάς τον αθώο για άλλες δύο περιπτώσεις.
Ο επιφανής ηθοποιός και θεατρικός σκηνοθέτης, ο οποίος είναι ελεύθερος μέχρι το Εφετείο, καθώς το πρωτοβάθμιο δικαστήριο έδωσε αναστέλλουσα δύναμη στην έφεσή του, θα βρεθεί αντιμέτωπος, όταν η υπόθεση εισαχθεί στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο, με το ενδεχόμενο να του επιβληθεί μεγαλύτερη ποινή αν κριθεί ένοχος και εφόσον κριθεί βάσιμη η έφεση που ασκήθηκε χθες από την Εισαγγελέα Εφετών Βασιλική Χαλβά.
Διασώσεις... διασώσεις παντού
Η «βίβλος» των νεοφιλελεύθερων οικονομικών υπό κανονικές συνθήκες δεν επιτρέπει τη χορήγηση δημοσίων κονδυλίων σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, γιατί αυτό νοθεύει τον «ελεύθερο ανταγωνισμό» που υποτίθεται ότι είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του συστήματος.
Φυσικά υπάρχει αυτό που λέμε “too big to fail” (υπερβολικά μεγάλη - επιχείρηση - για να αφεθεί να καταρρεύσει), κάτι που διαπίστωσαν στις ΗΠΑ στην περίπτωση της Lehman Brothers, που ήταν η κατάρρευση η οποία ξεκίνησε το ντόμινο της προηγούμενης μεγάλης συστημικής κρίσης.
Έτσι η Γερμανία βάζει (για πολλοστή φορά) νερό στο νεοφιλελεύθερο κρασί της και το γερμανικό κράτος θα διοχετεύσει δισεκατομμύρια ευρώ για τη διάσωση του ενεργειακού κολοσσού Uniper, με την απόκτηση του 30% του κεφαλαίου του ομίλου, ο οποίος απειλείται με πτώχευση λόγω της μείωσης των εξαγωγών του ρωσικού αερίου, όπως ανακοίνωσε ο γερμανικός όμιλος.
Το σχέδιο διάσωσης θα οδηγήσει «σε δημόσια συμμετοχή της τάξεως του 30%», αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο όμιλος. Η συμμετοχή θα γίνει μέσω της αύξησης του κεφαλαίου κατά 267 εκατομμύρια ευρώ περίπου με την τιμή του 1,70 ευρώ ανά μετοχή.
Τι λέει ο Σολτς
«Η Uniper είναι μια εταιρεία κεφαλαιώδους σημασίας για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας μας και για την τροφοδοσία των πολιτών σε ενέργεια», εξήγησε ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς παρουσιάζοντας τα έκτακτα μέτρα.
Ο όμιλος θα έχει επίσης την ενίσχυση δημόσιου δανείου ύψους «μέχρι 7,7 δισεκατομμυρίων ευρώ» σε μετατρέψιμα ομόλογα που θα μεταβληθούν μακροπρόθεσμα σε μετοχές, σύμφωνα με την Uniper.
