Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, χθες Κυριακή 5 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε στο ενετικό λιμάνι του Ηρακλείου δράση καθαρισμού από το Κεντρικό Λιμεναρχείο Ηρακλείου και τον Οργανισμό Λιμένος Ηρακλείου (ΟΛΗ). Από τον βυθό του ενετικού λιμανιού στο Ηράκλειο ανασύρθηκαν και φέτος λάστιχα αυτοκινήτων, μπαταρίες, πλαστικές καρέκλες, ποδήλατα μέχρι και μοτοσυκλέτες με τους υπευθύνους να τονίζουν ότι η προστασία του βυθού είναι πρώτιστης σημασίας θέμα, που θα πρέπει να απασχολεί τους πολίτες. Και φέτος ενεργή ήταν η δράση των εθελοντών, που βοήθησαν στο να ολοκληρωθεί με επιτυχία η δράση, στέλνοντας μήνυμα προστασίας του περιβάλλοντος.
Όπως επισημάνθηκε, παρά τις θλιβερές εικόνες που και φέτος καταγράφηκαν, με το πέρασμα των ετών ο όγκος των σκουπιδιών στον βυθό είναι μικρότερος, γεγονός που, όπως είπαν, δείχνει την αναγκαιότητα τέτοιων δράσεων, που φτάνουν ως μήνυμα στους πολίτες.
Η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 5 Ιουνίου και αποτελεί την κύρια εκδήλωση του ΟΗΕ από το 1972 για την ενημέρωση του παγκόσμιου κοινού σχετικά με περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα.
Η πολιτική σκάλα της Μαρίας
Και αφού δοκιμάστηκε από το 2014 στην Αντιδημαρχία Παιδείας, μεταπήδησε στην Κοινωνική Πολιτική, «τρώγοντας» και κόσμο, και αφού φαίνεται θριαμβεύει στη διαχείριση των οικονομικών του Δήμου Ηρακλείου, ο πρόεδρος του ΚΙΝ.ΑΛ. Νίκος Ανδρουλάκης τής έριξε νέα σκάλα για την πολιτική άνοδο! Για την αντιδήμαρχο Οικονομικών Μαρία Καναβάκη ο λόγος, που προτάθηκε για το Πολιτικό Συμβούλιο από τον πρόεδρο του ΚΙΝ.ΑΛ., δείχνοντας και τις προτιμήσεις του στα εδώ στελέχη!
Αλήθεια, θα τα προλαβαίνει όλα; Οικονομικά, εσωκομματικά; Σίγουρα θα τα προλαβαίνει! Εξάλλου, τόσα χρόνια αυτά δε γίνονται στη Λότζια, μαζί με τον έτερο αντιδήμαρχο Καθαριότητας; Κομματικά και ολίγον... δημοτικά! Εξάλλου, τώρα έχει και τις ευλογίες του Λαμπρινού! Τώρα που κι ο υιός θέλει εθνικό ψηφοδέλτιο! Λότζια, όπως λέμε... παράρτημα Τρικούπη! Όλα σε ένα..!
«Αν καείς στον χυλό, φυσάς και το γιαούρτι»
«Άμα καείς στον χυλό, φυσάς και το γιαούρτι», λέει ο λαός και παρά το γεγονός ότι τα έργα ασφαλτόστρωσης στη λεωφόρο Καζαντζίδη μπορεί να ενόχλησαν, ωστόσο να που υιοθετήθηκε η πρόταση που κάνουν πολλές φορές τα δημοσιογραφικά ρεπορτάζ, για έργα σε ώρες που δεν υπάρχει αυξημένη κυκλοφορία. Βέβαια, στην Κρήτη μας έπρεπε να έχουν προηγηθεί μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα δεκάδες εικόνες απείρου κάλλους για να το κατανοήσουν.
Είναι βέβαια απορίας άξιο γιατί υπάρχει πάντοτε ενόχληση απ’ όλους τους θεσμικούς και αιρετούς όταν τους γίνεται κριτική. Η κριτική όμως είναι αυτή που μπορεί να μας κάνει γενικά καλύτερους, σε όλους τους τομείς. Η κατάσταση με τα εκτελούμενα έργα, που σημειωτέον είναι απαραίτητα, πρέπει να μπει σε μια φάση ουσιαστικού σχεδιασμού. Για παράδειγμα, το προηγούμενο διάστημα, που είχαμε lockdowns, πόσο δύσκολο ήταν να προχωρούν τα έργα, όπου αυτό ήταν εφικτό; Παρόμοια είναι η εικόνα και στο κέντρο του Ηρακλείου, όπου φτάσαμε στον Ιούνιο και τα έργα είναι ακόμα σε εξέλιξη. Ευτυχώς, βέβαια, που εκεί δεν υπάρχουν αυτοκίνητα και οι καθυστερήσεις περνούν επικοινωνιακά και αναίμακτα. Για να δούμε, θα βάλουμε μυαλό;
Καβάντζες... στάθμευσης
Πόσο νόμιμο και πόσο ταυτόχρονα ηθικό είναι έξω από τα σπίτια τους κάποιοι να έχουν τοποθετήσει από καφάσια μέχρι και τραπέζια, για να «καβαντζώνουν» μια θέση πάρκινγκ, δε θα το σχολιάσω. Όχι, σε καμία περίπτωση δε θέλω να θέσω θέμα ηθικής και κοινωνικής ενσυναίσθησης, απλά έχω την εντύπωση ότι η κατάσταση έχει και πάλι «ξεφύγει». Μήπως να το δει λιγάκι η Δημοτική Αστυνομία, στη βάση της ταλαιπωρίας που υπομένουν εκατοντάδες οδηγοί καθημερινά, που αν μη τι άλλο κινδυνεύουν ακόμη και να πιαστούν στα χέρια για μια πλαστική καρέκλα που τόλμησαν να απομακρύνουν;
Δε λέω, το να έχεις θέση να παρκάρεις το αυτοκίνητό σου έξω από το σπίτι σου είναι ιδανικό, δε δύναται όμως να είναι εφικτό για όλους. Να μη σχολιάσω το γεγονός ότι κάποιοι «καβαντζώνουν» θέσεις για δύο, τρία ή και τέσσερα οχήματα. Με τα νεύρα που έχει ο κόσμος και με την ακρίβεια στα καύσιμα (που κάθε άλλο παρά ευνοεί την αγαπημένη ασχολία, να κάνεις κύκλους γύρω από το τετράγωνο για να βρεις να παρκάρεις), οσμίζομαι ότι δε θα έχουμε καλά «ξέτελα».
Ολοκληρώθηκε η Μονάδα στον Άγιο Σίλα
Σε μία από τις πιο βεβαρημένες και σημαντικές για το περιβάλλον, λόγω της θέσης της, περιοχές, τον Άγιο Σίλα, επιτέλους μετά από πολλά χρόνια διαμαρτυριών, κινητοποιήσεων ακόμα και δικαστηρίων είναι έτοιμη να λειτουργήσει η Εγκατάσταση Επεξεργασίας Λυμάτων (ΕΕΛ) στην Τοπική Κοινότητα του Αγίου Σίλα.
Συγκεκριμένα, οι εργασίες κατασκευής της σχετικής Μονάδας τελείωσαν, πραγματοποιήθηκε η σύνδεση με το δίκτυο του ΔΕΔΔΗΕ, ενώ έγιναν ήδη και οι πρώτες δοκιμές με νερό. Εντός της επόμενης εβδομάδας αναμένεται να ξεκινήσει και η δοκιμαστική λειτουργία της ΕΕΛ με λύματα. Σύμφωνα με τον Δήμο, η λειτουργία της ΕΕΛ Αγίου Σίλα θα συμβάλλει σημαντικά στην απορρύπανση της ευρύτερης περιοχής και γενικά στην προστασία του περιβάλλοντος. Παράλληλα, τα τριτοβάθμια επεξεργασμένα λύματα θα μπορούν να διατίθενται για άρδευση. Το έργο χρηματοδοτήθηκε από το ΕΣΠΑ.
Στην ΕΕΛ βρέθηκε τις προηγούμενες μέρες κλιμάκιο της ΔΕΥΑΗ, με επικεφαλής τον πρόεδρο της Επιχείρησης Γιώργο Βουρεξάκη, ο οποίος δήλωσε σχετικά: «Ο βιολογικός καθαρισμός αποτελούσε ένα πάγιο αίτημα των κατοίκων της περιοχής, το οποίο, με μεθοδική δουλειά και με τη στήριξη της Περιφέρειας Κρήτης και των συναρμόδιων υπηρεσιών του Δήμου, πλέον το ικανοποιήσαμε. Η ΔΕΥΑΗ συνεχίζει καθημερινά, με μεγάλα έργα σε όλη την επικράτεια του Δήμου Ηρακλείου, την προσπάθεια για την έμπρακτη βελτίωση της καθημερινότητας των δημοτών».
Τρόμος, τρόμος και πάλι τρόμος
Κάποιοι σε διεθνή μέσα ενημέρωσης και σε μορφή αναπαραγωγής στα εγχώρια κεντρικά θα πάθουν κατάθλιψη αν ο Πούτιν δεν πατήσει το κουμπί, ξεκινώντας έναν πυρηνικό πόλεμο. Βαρύγδουποι τίτλοι, φωτογραφίες τρόμου και σενάρια εφιάλτη αναπαράγονται σχεδόν σε καθημερινή βάση με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία, αντικαθιστώντας τις δόσεις τρόμου της πανδημίας του κορωνοϊού με νέες, «φρέσκιες», ικανές να δώσουν μερικά επιπλέον κλικ ή λίγα δευτερόλεπτα επιπλέον στις τηλεοπτικές οθόνες. Τελικά (και) η πανδημία απέδειξε ότι ο τρόμος πουλάει και σε όσο πιο χορταστικές δόσεις προσφέρεται, τόσο πιο αποτελεσματικός είναι. Συν τοις άλλοις, αποτελεί και έναν εξαιρετικά ενδιαφέροντα μηχανισμό, το φιλοθεάμον κοινό να σκεφτεί ότι υπάρχουν πάντα τα χειρότερα, άρα δεν έχει κανένα νόημα να γκρινιάζει και να διαμαρτύρεται για τα απλά καθημερινά.
Θα μπορούσε κανείς να γράφει σελίδες επί σελίδων για το φαινόμενο, το οποίο ωστόσο δε φαίνεται να απασχολεί δημοσιογραφικές ενώσεις και οργανώσεις στον βαθμό που θα όφειλε, με δεδομένη την έκταση που έχει προσλάβει στη διεθνή ειδησεογραφία. Βέβαια, θα πείτε, και δικαίως, ότι ένας πόλεμος είναι εξ ορισμού κάτι τρομακτικό, πόσω μάλλον όταν σε αυτόν εμπλέκεται μια πυρηνική υπερδύναμη. Συμφωνούμε. Όμως και λίγη... ρέγουλα δε βλάπτει. Γιατί διαβάζεις έναν τίτλο που σε παραπέμπει στην Αποκάλυψη και, όταν φτάσεις στο τέλος του κειμένου, διαπιστώνεις ότι δεν έχουμε φτάσει ακόμα σε αυτό το κατώφλι.
Προς επίρρωση, ίσως η πιο ενδιαφέρουσα πρόσφατη πινελιά στον «καμβά» να μην είναι άλλη από εκείνη που έβαλε ο νέος επικεφαλής του CNN πριν μερικές ημέρες. Ο Κρις Λιχτ, περί ου ο λόγος, ενημέρωσε το προσωπικό του δικτύου ότι «δε χρειάζεται να παρουσιάζονται τα πάντα ως «έκτακτη επικαιρότητα» (breaking news)!», που κάθε τρεις και λίγο ως ένδειξη συνοδεύει μια είδηση. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε το σημείωμα του Λιχτ, «είμαστε αυτοί που λένε την αλήθεια, επικεντρωμένοι στην ενημέρωση, όχι στο να τρομάζουμε τους αναγνώστες μας. Κάτι που έχω ακούσει τόσο εντός όσο και εκτός της εταιρείας, είναι τα παράπονα ότι χρησιμοποιούμε υπερβολικά το “breaking news”. Και συμφωνώ. Έχει γίνει τόσο προσηλωμένο σε κάθε κανάλι και δίκτυο, που η απήχησή του έχει χαθεί στο κοινό».
Ας κοντοσταθούμε λίγο και ας προβληματιστούμε πάνω σε αυτό. Γιατί, κάνοντας κανείς μια «βόλτα» στα μεγάλα διαδικτυακά μέσα του κόσμου, στην καλύτερη περίπτωση ένα καρδιοχτύπι το ’χει στο τσεπάκι. Στη χειρότερη, ας το αφήσουμε καλύτερα...
