Τα ανθισμένα δέντρα στη Δικαιοσύνης τι όμορφη εικόνα! Βλέπεις, όπου σπανίζει τόσο το πράσινο, αρκούν μερικά δεντράκια να αλλάξουν όλη την εικόνα.
Αρκεί να σταθείς να τα χαζέψεις για λίγο, να τα βγάλεις μια φωτογραφία για να συνειδητοποιήσεις πόση διαφορά κάνουν μερικά μπουμπούκια που φέρνουν την άνοιξη. Ίσως είναι από τα λίγα στιγμιότυπα που κάποιος μπορεί να αιχμαλωτίσει μέσα σε μια πόλη, για να δείξει ότι το ανοιξιάτικο άρωμα και χρώμα μπορεί να διεγείρει τις αισθήσεις ακόμη και μέσα από μια φωτογραφία.
Ο απατός τους και μόνο
Δεν είναι μόνο οι αρχηγοί, είναι και τα περιβάλλοντα, υπαρχηγοί, παράγοντες, βουλευτές, στελέχη και ήδη, παρά τις διαδικασίες που μας λένε τα κόμματα ότι έχουν, αυτο-ανακηρυχθέντες υποψήφιοι βουλευτές, αυτοδιοικητικοί κ.λπ. Όλοι αυτοί, για τα συνέδρια των κομμάτων τους ή των εσωτερικών διαδικασιών, σπεύδουν να κινητοποιήσουν εκατοντάδες «ψηφοφόρους- πελάτες» μίας χρήσεως, ώστε να έχουν ρόλο και λόγο στη μοιρασιά των θέσεων και καρεκλών της πάρτης τους.
Κι επειδή πλέον, με τρία κόμματα να έχουν περάσει από την κυβερνητική εξουσία, όλοι λίγο πολύ τα «κόλπα» τα έχουν μάθει, όλοι έχουν δει από τα ίδια και ίδια πρόσωπα για όλες τις θέσεις πρόθυμα για ρόλο (κι αυτό το λένε κι ανανέωση, αν από τον Δήμο πάνε για Βουλή ή αντίστροφα ή ό,τι άλλο, παίζοντας στην πολιτική τις... μουσικές καρέκλες), ουδείς εμπιστεύεται ουδένα κι όλοι είναι για τον απατό τους. Αλήθεια, είδατε κανέναν απ’ όλους αυτούς να μπαίνει μπροστά για να κινητοποιήσει χιλιάδες κόσμου για ένα δίκαιο κοινωνικό αίτημα σε μια εποχή που η ακρίβεια τσακίζει τις ζωές του λαού μας; Λαλίστατοι για τα εσωκομματικά τους και με πανστρατιά κινητοποιήσεων γι’ αυτά, «μούγκα και στη στρούγκα», εκεί που δίνουν «εξετάσεις και διαπιστευτήρια» στον εκάστοτε επικυρίαρχο για να έχουν ρόλο στη νομή της όποιας εξουσίας, αντί να βγουν μπροστά και να οργανώσουν κινητοποιήσεις των πολιτών για τα «καυτά» ζητήματα που ισοπεδώνουν τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων.
Στον Σύλλογο το Μουσείο
Στον Πολιτιστικό Σύλλογο του χωριού περνά για τα επόμενα δύο χρόνια η διαχείριση και λειτουργία του Μουσείου του Ελ Γκρέκο στο Φόδελε, μαζί φυσικά με το αναψυκτήριο που λειτουργεί στο σημείο.
Η απόφαση της δωρεάν παραχώρησης και εκμετάλλευσης του μουσείου πάρθηκε ομόφωνα από το Δημοτικό Συμβούλιο Μαλεβιζίου και έχει ως βασικό γνώμονα αφενός το να παραμένει το μουσείο με τα εκθέματα ανοιχτό στο κοινό, και αφετέρου το να παραμένει το «σπίτι» του σπουδαίου Δομήνικου Θεοτοκόπουλου σε καλή κατάσταση, τόσο στο καλαίσθητο εσωτερικό του όσο και στον όμορφο περιβάλλοντα χώρο.
Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην απόφαση παραχώρησης, «υποχρέωση του Πολιτιστικού Συλλόγου είναι να παραμένει το κτήριο με τα εκθέματα ανοικτό για τους επισκέπτες, να συντηρεί τα ανωτέρω κτήρια και τον περιβάλλοντα χώρο και να τα παραδώσει στον Δήμο μετά τη λήξη της παραχώρησης, στην κατάσταση που τα παρέλαβε.
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος αναλαμβάνει τις δαπάνες συντήρησης από τυχόν φθορές του παραπάνω κτηρίου, καθώς και τις λειτουργικές δαπάνες αυτού (δαπάνες καθαριότητας, ύδρευσης και ηλεκτρικού ρεύματος του κτηρίου), για όλο το χρονικό διάστημα της παραχώρησης.
Η παραχώρηση χρήσης των παραπάνω κτηρίων γίνεται υπό την προϋπόθεση της εποπτείας του Πολιτιστικού Συλλόγου από την Τοπική Κοινότητα Φόδελε».
Ένα... τσιγάρο δρόμος
Από το χαλαρό ποτό στο πρόστιμο... ένα τσιγάρο δρόμος. Είμαστε που είμαστε έτη φωτός μακριά από τον περιβόητο αντικαπνιστικό νόμο, ήρθε και η μακρά περίοδος των περιοριστικών μέτρων της πανδημίας να μας αποσυντονίσει πλήρως. Το «έλα να δεις» γίνεται και στο Crete by night με την απαγόρευση του καπνίσματος σε εσωτερικούς χώρους. Το πλαστικό ποτηράκι με ολίγον νεράκι και τίγκα στις «γόπες» ζει και βασιλεύει. Από τις πλέον ασυνήθιστες η «πολιτική καταστήματος»... αποτσίγαρα στο πάτωμα. Υπαρκτή και αυτή. Λες και μαγικές σκούπες βρίσκονται σε επιφυλακή ολονυχτίς για να εξαφανίσουν τα πειστήρια σε χρόνο dt, αν τυχόν και σκάσει έλεγχος. Πώς να φρενάρεις τον θεριακλή τον πελάτη που τη στέρηση από απαγορεύσεις και καραντίνες θα την κουβαλά καιρό; Πώς να τον διώξει κι η εστίαση, που αντιστοίχως καιρό θα μετρά πληγές... Κρίνοντας από τα αποτελέσματα των ελέγχων με μετρημένα στα δάχτυλα προς το παρόν πρόστιμα, προφανώς χαλαρά το πάει και η ΕΛ.ΑΣ. με την εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου. Όχι πως δε λείπουν και τα «γραψίματα» με υπερβάλλοντα ζήλο. Όπως ένα τασάκι με αποτσίγαρο πάνω στο τραπέζι, και μάλιστα ώρα πρωινή. Υπαρκτό ως γεγονός και αυτό, αλλά από τις εξαιρέσεις.
«Κατρακύλα» 38 θέσεων
Απ’ το κακό στο χειρότερο... Μόνο έτσι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η καταγραφόμενη κατρακύλα της χώρας μας ως προς το μείζον ζήτημα της ελευθερίας του Τύπου: Σύμφωνα με τα στοιχεία της τελευταίας έκθεσης World Press Freedom, που δημοσιεύεται σε ετήσια βάση από τους «Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα», μεταξύ 180 χωρών, η Ελλάδα βρίσκεται, το 2022, στην 108η θέση στην αξιολόγησή της αναφορικά με την ελευθερία του Τύπου.
Επισημαίνεται ότι το 2021, η θέση της Ελλάδας ήταν 70ή! Με λίγα λόγια, υπήρξε θεαματική υποχώρηση... 38 θέσεων. Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι για το 2022 η Ελλάδα βρίσκεται στη σχετική λίστα κάτω από τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και από τις υπόλοιπες χώρες των Βαλκανίων. Ας τονιστεί ότι η χώρα μας βρίσκεται κάτω και από αρκετές χώρες της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής.
«Εκτέλεση» Καραϊβάζ
Στην επίμαχη έκθεση των «Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα» (την οποία μπορεί κάποιος να βρει στον ιστότοπο https://rsf.org/en) σχετικά με την Ελλάδα, αναφέρεται ότι «η ελευθερία του Τύπου στη χώρα υπέστη σοβαρή οπισθοδρόμηση το 2021 και 2022, με τους δημοσιογράφους να παρεμποδίζονται τακτικά να καλύψουν θέματα από το Μεταναστευτικό μέχρι την εξέλιξη της πανδημίας COVID-19. Επιπλέον, η εκτέλεση του βετεράνου ρεπόρτερ Γιώργου Καραϊβάζ τον Απρίλιο του 2021 παραμένει ανεξιχνίαστη, παρά τις κυβερνητικές υποσχέσεις για ταχεία έρευνα».
Πώς περιγράφεται ειδικότερα από τους «Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα» η κατάσταση στον χώρο των ΜΜΕ στην Ελλάδα; «H εμπιστοσύνη των Ελλήνων στα Μέσα Ενημέρωσης είναι σταθερά μία από τις χαμηλότερες στην Ευρώπη», αναφέρεται και επισημαίνεται πως «η συντριπτική πλειονότητα των Μέσων Ενημέρωσης ανήκει σε λίγα άτομα, τα οποία δραστηριοποιούνται επίσης σε άλλους επιχειρηματικούς τομείς και ορισμένοι έχουν στενούς δεσμούς με την πολιτική ελίτ. Συνεπώς ο Τύπος είναι σε υπερβολικό βαθμό πολιτικά πολωμένος», αναφέρουν οι «Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα». Τα σχόλια εκ μέρους μας περιττεύουν...
