Η υγειονομική κρίση προκάλεσε ένα “τσουνάμι” που συμπαρασύρει στο πέρασμά του τα πάντα, δημιουργώντας ένα εκρηκτικό σκηνικό, οι συνέπειες του οποίου θα είναι ορατές για καιρό. Αυτό προκύπτει από σειρά ερευνών, με πιο πρόσφατες εκείνη του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), που διαπιστώνει ότι εξαιτίας της πανδημίας έχουν χαθεί περίπου 22 εκατομμύρια θέσεις εργασίας στις ανεπτυγμένες χώρες, και των στοιχείων της Eurostat, σύμφωνα με τα οποία η φτωχοποίηση αυξήθηκε σε χώρες όπως η Ελλάδα.
Και αυτό, την ίδια στιγμή που, σύμφωνα με την έκθεση του ΟΟΣΑ, η χώρα μας είναι εκείνη με τις μεγαλύτερες απώλειες σε θέσεις εργασίας, πολύ πάνω από τον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ, πάντα σε σχέση με τα προ πανδημίας επίπεδα. Συγκεκριμένα, λόγω της κρίσης έχει χαθεί το 16,4% θέσεων εργασίας σε σύνολο εργατικού δυναμικού και το 38,2% στην πιο ευάλωτη ηλικιακή ομάδα μεταξύ 15 και 24 χρόνων των Ελλήνων, όταν ο μέσος όρος για τις χώρες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης είναι αντίστοιχα 7,2% και 13,2%.
Το ακόμα πιο ανησυχητικό είναι ότι η όποια ανάκαμψη στην αγορά εργασίας, σε προ-πανδημικά επίπεδα, δεν αναμένεται προ του τέλους του 2022, πάντα σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ, με την εκτίμηση αυτή να μην είναι ίδια για κάθε χώρα. Η έκθεση του Οργανισμού για το 2021 κάνει λόγο για 22 εκατομμύρια θέσεις εργασίας, που εξανεμίστηκαν λόγω της υγειονομικής κρίσης μεταξύ των χωρών-μελών του και 114 εκατομμυρίων συνολικά στον πλανήτη. Αν και διαπιστώνεται μια μικρή ανάκαμψη, εντούτοις το σκηνικό παραμένει τρομακτικό. Αυτοί που πλήρωσαν και συνεχίζουν να πληρώνουν τη... νύφη στην πλειονότητά τους είναι οι χαμηλόμισθοι σε ποσοστό 28% στις χώρες του ΟΑΣΕ, κατά 18 ποσοστιαίες μονάδες περισσότεροι από τους υψηλόμισθους, ενώ η γενιά των ΝΕΕΤ, όρος που αναφέρεται σε άτομα που είναι άνεργα και δε λαμβάνουν εκπαίδευση ή επαγγελματική κατάρτιση, αυξήθηκε κατά σχεδόν 3 εκατομμύρια, ανατρέποντας την τάση που είχε διαμορφωθεί την προηγούμενη δεκαετία.
Ως τα τέλη του 2020, ο μέσος όρος των NEET, ηλικίας 15 έως 29 ετών, βρισκόταν στο 12%, αυξημένο σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Σύμφωνα με την έκθεση του ΟΑΣΕ, αν και ο δείκτης ανεργίας έπεσε οριακά τον Μάιο στο 6,6% από το 6,7% τον Απρίλιο, παρέμεινε σε ποσοστά αυξημένα κατά 1,3% σε σχέση με τα επίπεδα που είχαν καταγραφεί τον Φεβρουάριο του 2020. Τις πιο σοβαρές συνέπειες έχει υποστεί ο χώρος της εργασίας στην Ελλάδα και ακολουθούν η Ισπανία, επίσης με διψήφια νούμερα, 15,5% συνολικά για τους εργαζόμενους και 36,9% για τους νέους 15-24 ετών, η Ιταλία, η Σουηδία, η Πορτογαλία, η Γαλλία, το Βέλγιο κ.ά., με διαφοροποιήσεις ωστόσο όσον αφορά στην ηλικιακή διαστρωμάτωση. Σε καλύτερη κατάσταση βρίσκονται χώρες όπως η Ιαπωνία, η οποία είχε και τις μικρότερες απώλειες (2,8% σε σύνολο εργατικού δυναμικού και 4,3% στην ηλικιακή ομάδα 15-24), η Γερμανία (4,2 και 7,5% αντίστοιχα), η Τσεχία (2,6 και 7,5%), το Μεξικό (4,4 και 8,4%), η Ολλανδία (3,8 και 8,7%) και η Νότια Κορέα (3,9 και 9,2%). Σε όλες πάντως τις περιπτώσεις οι νέοι είναι εκείνοι που υφίστανται τις μεγαλύτερες των απωλειών.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι, λόγω του ρόλου που διαδραμάτισαν οι εθνικές δράσεις στήριξης της εργασίας (π.χ. αναστολές), στάθηκε δυνατή η παροχή βοήθειας για περίπου 60 εκατομμύρια θέσεις εργασίας, το δεκαπλάσιο απ’ ό,τι την περίοδο της οικονομικής κρίσης, που είχαν σαν αποτέλεσμα να σωθούν περισσότερες από 21 εκατομμύρια θέσεις δουλειάς, περιορίζοντας έτσι τα ποσοστά ανεργίας σε πολλές χώρες, χωρίς ωστόσο να έχουν αντίστοιχο αντίκτυπο στη δημιουργία νέων θέσεων. Ακόμα και οι πιο πλούσιες χώρες βρέθηκαν αντιμέτωπες με εκατομμύρια χαμένες θέσεις εργατών, κυρίως σε χαμηλόμισθα επαγγέλματα, τις οποίες ακόμα δεν έχουν καταφέρει να καλύψουν.
ΣΤΟΙΧΕΙΑ EUROSTAT
Η φτώχια “χτυπάει” δυνατά την... πόρτα πολλών χωρών
Εκτός από το “καμπανάκι” του ΟΟΣΑ, ηχεί δυνατά και εκείνο της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Αρχής, της Eurostat, όσον αφορά στον κίνδυνο φτώχιας. Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση που δόθηκε στη δημοσιότητα, το 2020, κατά το ξέσπασμα της πανδημίας, το μέσο εισόδημα από την εργασία στην ηλικιακή ομάδα 18-64 μειώθηκε κατά 7% στις χώρες-μέλη της Ε.Ε. σε σύγκριση με το 2019. Και αυτό “μεταφράζεται” σε αύξηση στο ποσοστό κινδύνου φτώχιας του πληθυσμού σε ηλικία εργασίας στην προαναφερόμενη ηλικιακή ομάδα στην Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ιταλία, την Ιρλανδία, τη Σλοβενία, τη Βουλγαρία, ακόμα και την Αυστρία και τη Σουηδία.
Αντίθετα, περίπου στα μισά κράτη-μέλη το ποσοστό κινδύνου παρέμεινε σταθερό το 2020, ενώ μειώθηκε στην Εσθονία. Πάντως, σύμφωνα με τη Eurostat, οι μεγαλύτερες απώλειες στο εισόδημα από την εργασία οφείλονταν στην άνευ προηγουμένου αύξηση του αριθμού των εργαζομένων που απουσίαζαν από την εργασία ή μειώθηκαν οι ώρες εργασίας.
Επισημαίνεται ωστόσο, όπως και στην αντίστοιχη έκθεση του ΟΟΣΑ, ότι η κρατική στήριξη και οι προσωρινές δημοσιονομικές πολιτικές, κυρίως σε επίπεδο φορολογίας, συνέβαλαν στην αντιστάθμιση του αντίκτυπου της κρίσης στο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών, ενώ παράλληλα τα προσωρινά μέτρα έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη σταθεροποίηση των μισθών και του εισοδήματος των νοικοκυριών, ιδίως για εκείνους με χαμηλότερο εισόδημα.
Διαβάστε ΕΔΩ όλες τις ειδήσεις για τον κορωνοϊό.
