Οι εργασιακές σχέσεις στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία, και ένεκα των μνημονίων, έχουν ελαστικοποιηθεί μέχρι τα άκρα, ωστόσο η κρίση της πανδημίας του κορωνοϊού αποδεικνύει ότι... το πηγάδι δεν έχει πάτο και η κατάσταση μπορεί να χειροτερεύσει πολύ περισσότερο.
Οι εργοδότες, έχοντας δει τα έσοδά τους να πλήττονται σε τεράστιο βαθμό μετά το lockdown και τις συνέπειές του (σε τοπικό και διεθνές επίπεδο), μπορούν να χρησιμοποιήσουν κατά το δοκούν, πέρα από τα εργαλεία της αναστολής συμβάσεων, και εκείνο της εκ περιτροπής εργασίας, βγάζοντας έως και το 100% του προσωπικού τους σε αυτό το καθεστώς.
Οι τεράστιες μισθολογικές απώλειες που θα 'χουν οι εργαζόμενοι που θα μπουν σε αυτό το καθεστώς θα "απαλύνονται" μέχρι ενός σημείου, με τον μηχανισμό ενίσχυσης βραχυχρόνιας απασχόλησης "Συν-Εργασία", τον οποίο εξήγγειλε ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης προχθές, στο πλαίσιο του νέου πακέτου στήριξης των επιχειρήσεων το οποίο θα ισχύσει από τον ερχόμενο μήνα.
Σύμφωνα με τις εξαγγελίες, η "Συν-Εργασία" τίθεται σε ισχύ για τη χρονική περίοδο από 1η Ιουνίου έως 30 Σεπτεμβρίου 2020, με την επέκταση της χρονικής ισχύος της να είναι εφικτή, εάν και εφόσον χρειαστεί, όπως ανέφερε ο κ. Βρούτσης.
Όποιος εργαζόμενος ενταχθεί στον εν λόγω μηχανισμό θα δικαιούται κρατική επιδότηση 60% επί του ποσού που θα χάσει από τον μισθό του, υπό τον όρο ότι η μείωση αυτή δε θα του αφαιρέσει πάνω από 1/2 του αρχικού μισθού του.
Δικαίωμα συμμετοχής σε αυτόν τον μηχανισμό θα έχουν όλες οι επιχειρήσεις της χώρας οι οποίες εμφανίζουν μείωση του τζίρου τους, τουλάχιστον 20%, κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και, μάλιστα, ανεξαρτήτως ΚΑΔ. Και όχι μόνο αυτό, αλλά στον μηχανισμό θα συμπεριληφθούν και επιχειρήσεις που λειτουργούν για πρώτη φορά και δεν έχουν καταγράψει έσοδα τους προηγούμενους μήνες. Επιπλέον, θα αφορά και τις εποχικές επιχειρήσεις.
Για όσο διάστημα ο εργαζόμενος βρίσκεται σε καθεστώς μειωμένης απασχόλησης, ο εργοδότης απαγορεύεται να προβεί σε καταγγελία της σύμβασης εργασίας και σε μείωση του ονομαστικού μισθού του εργαζομένου.
Ασφαλείς πληροφορίες από αρμόδια στελέχη του υπουργείου Εργασίας που επικαλείται το capital.gr αναφέρουν πως:
* Μια επιχείρηση με μειωμένο τζίρο τουλάχιστον 20% τους περασμένους μήνες, η οποία, όμως, δεν ανήκει σε πληττόμενο κλάδο, μπορεί από τον Ιούνιο να εφαρμόσει μόνο το "καθεστώς" της "Συν-Εργασίας" ακόμα και για όλους τους εργαζομένους της (και όχι να το συνδυάσει με το "καθεστώς" της αναστολής συμβάσεων).
Για όσους εργαζομένους δεν εφαρμοστεί το "καθεστώς" της "Συν-Εργασίας", ο εργοδότης έχει το διευθυντικό δικαίωμα να προχωρήσει σε όποια ενέργεια κρίνει αναγκαία.
* Αν όμως η επιχείρηση αυτή είναι πληττόμενη και έβγαλε σε αναστολή εργαζομένους της έως τις 30 Απριλίου, δεν μπορεί να απολύσει κανέναν (και όχι μόνο εκείνους που θα εντάξει τον Ιούνιο στη "Συν-Εργασία") έως 15 Ιουνίου.
Αν μια επιχείρηση συνέχισε την αναστολή έως και τις 31 Μαΐου, δε θα μπορεί να απολύσει κανέναν εργαζόμενο έως τις 15 Ιουλίου.
* Αν, αντίθετα, μια πληττόμενη επιχείρηση δεν έχει προβεί σε καμία αναστολή στο διάστημα Μαρτίου-Μαΐου, δεν υπόκειται σε κανέναν τέτοιο περιορισμό (διατήρησης όλων των θέσεων απασχόλησης) σε σχέση με το σύνολο του προσωπικού της, παρά μόνο για τους εργαζομένους που θα εντάξει στο "καθεστώς" της "Συν-Εργασίας" και μόνο για το διάστημα που διαρκεί αυτό.
* Όσον αφορά τις πληττόμενες επιχειρήσεις, εφόσον το επιθυμούν μπορούν να συνδυάσουν το "καθεστώς" της "Συν-Εργασίας" με το "καθεστώς" της αναστολής συμβάσεων. Ωστόσο, δεν μπορούν να προβούν σε καμία απόλυση οποιουδήποτε εργαζομένου της επιχείρησης έως και 45 μέρες μετά τη λήξη της αναστολής των συμβάσεων. Η συνδυαστική δυνατότητα αυτή αφορά τις επιχειρήσεις της εστίασης, του τουρισμού και του αθλητισμού και μόνο για το διάστημα Ιουνίου-Ιουλίου.
Ποιοι εντάσσονται στη "Συν-Εργασία"
Ο μηχανισμός θα καλύπτει όλους τους υφιστάμενους εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης. Δικαίωμα, όμως, συμμετοχής θα έχουν όλοι οι εργαζόμενοι πλήρους απασχόλησης που θα προσληφθούν, μέχρι τον αριθμό των εργαζομένων πλήρους απασχόλησης που διατηρούσαν πέρυσι τον αντίστοιχο μήνα.
Δε θα επιτρέπεται η μετατροπή της σχέσης εργασίας από μερικής σε πλήρους απασχόλησης, προκειμένου να λάβει η επιχείρηση το ευεργέτημα της συμμετοχής στον μηχανισμό.
Το δικαίωμα του εργοδότη να μειώνει τον χρόνο εργασίας του εργαζομένου πλήρους απασχόλησης έως και 50% θα ασκείται υπό την αυστηρή προϋπόθεση ότι δε θα μεταβάλλεται το είδος της σχέσης εργασίας.
Το κράτος αναλαμβάνει την υποχρέωση αναπλήρωσης κατά 60% του εισοδήματος του εργαζομένου για τον χρόνο που ο εργαζόμενος δε θα εργάζεται. Με άλλα λόγια, σε περίπτωση μείωσης 50% του μισθού ενός εργαζομένου (λόγω μείωσης αντιστοίχως κατά 50% του χρόνου εργασίας του), το κράτος θα καλύπτει το 60% της μείωσης 50%.
Για παράδειγμα, αν ένας μισθωτός "πέσει" από τα 1.000 ευρώ μικτά στα 500 ευρώ, το κράτος θα επιδοτεί το 60% της μείωσης των 500 ευρώ, δηλαδή θα καταβάλει 300 ευρώ στον εργαζόμενο. Έτσι αυτός θα λάβει 800 ευρώ έναντι 1.000 ευρώ που προβλέπει η σύμβασή του. Συνεπώς στις αποδοχές του θα πέσουν κατά 20% και όχι κατά 50%.
Σε περίπτωση που η καθαρή αμοιβή μετά την παραπάνω προσαρμογή υπολείπεται του κατώτατου μισθού, η διαφορά θα καλύπτεται από το κράτος εξ ολοκλήρου.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, δε θα υπάρχει κανένα απολύτως ανώτατο όριο στο ύψος της επιδότησης των απωλειών των μισθών όσων απασχολούμενων ενταχθούν στο "καθεστώς" της "Συν-Εργασίας".
Ο εργοδότης έχει την υποχρέωση να καλύπτει το σύνολο των ασφαλιστικών εισφορών του εργαζομένου, υπολογιζομένων επί του αρχικού ονομαστικού μισθού. Συνεπώς, αν π.χ. ο μισθός ενός εργαζομένου μειωθεί από τα 1.000 ευρώ μικτά στα 500 ευρώ μικτά (με αντίστοιχη μείωση των ωρών εργασίας, δηλαδή 50%), οι εισφορές θα υπολογιστούν επί των 1.000 ευρώ (μικτά). Ωστόσο, οι ίδιες πηγές αναφέρουν πως το συνολικό όφελος για τον εργοδότη όσον αφορά το μισθολογικό κόστος εργασίας ανέρχεται στο 33%.
Διαβάστε ΕΔΩ όλες τις ειδήσεις για τον κορωνοϊό.
