Με την πλάτη στον τοίχο παραμένουν οι έμποροι του Ρεθύμνου που διαπιστώνουν ότι τα οικονομικά του καλοκαιριού, είναι πολύ κατώτερα του προσδοκώμενου για να τα βγάλουν πέρα τον δύσκολο χειμώνα.
Ο θεσμός των εκπτώσεων έχει χάσει την υπεραξία που επέφερε παλαιότερα, ενώ οι επισκέπτες από το εξωτερικό επίσης δεν κατάφεραν να ξοδέψουν τα αναμενόμενα. Μικρή ανάκαμψη διαπιστώθηκε τις τελευταίες μέρες του Αυγούστου από παλιούς και νέους φοιτητές.
Κάθε φέτος και χειρότερα για τους εμπόρους του Ρεθύμνου, που με πικρία διαπιστώνουν ότι οι εισπράξεις του φετινού καλοκαιριού είναι χαμηλότερες από τις αντίστοιχες περυσινές και παρά του ότι τα τελευταία χρόνια ο πήχης σταθερά, είναι ολοένα και χαμηλότερος.
Μικρή αχτίδα αισιοδοξίας
Ούτε οι εκπτώσεις που έχουν πια εκφυλιστεί, ούτε οι επισκέπτες από το εξωτερικό, μπόρεσαν να δώσουν την ανάκαμψη που χρειάζονται τα οικονομικά της μικρομεσαίας επιχείρησης στην Ελλάδα.
Μόνη αχτίδα αισιοδοξίας, η ισχνή ανάκαμψη που παρατηρήθηκε στα τέλη Αυγούστου, δίνοντας περιθώρια για μια διαφαινόμενη οικονομική ανάσα τον Σεπτέμβριο, κάτι που είναι απολύτως αναγκαίο για να τα βγάλουν εις πέρας με τις οικονομικές υποχρεώσεις τους οι έμποροι, τον επερχόμενο, δύσκολο οικονομικά, χειμώνα.
Η επιστροφή στην... «κανονικότητα» προϋποθέτει το εμπόριο, όμως ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς. Το εμπόριο είναι παράγων κοινωνικής συνοχής, δεδομένου ότι η εμπορική δραστηριότητα δεν είναι απλά μια οικονομική σχέση, αλλά και μια κοινωνική σχέση κάτι που συμβαίνει ιδίως σε πόλεις της περιφέρειας, όπως το Ρέθυμνο και οι περισσότερες από τις πόλεις της Κρήτης.
Η πραγματική τοπική οικονομία χρειάζεται στήριξη κι όχι φοροεπιδρομή, αφού το εμπόριο παραμένει ως η ραχοκοκαλιά της μεσαίας τάξης, στην Ελλάδα και είναι η κατεξοχήν ανοικτή και ελεύθερη δραστηριότητα που διέπεται από δυναμισμό και ευρηματικότητα, ενώ παράλληλα, παρουσιάζει ευελιξία και προσαρμοστικότητα στις μεταβαλλόμενες εξελίξεις.
