Όπως είπε, «το 2007 οι επενδύσεις αντιπροσώπευαν το 24% του ΑΕΠ, ποσοστό το οποίο έκλεισε στο περίπου 12% το 2016. Το ποσοστό της ιδιωτικής κατανάλωσης, αντίθετα, όχι μόνο δεν κατέβηκε, αλλά έχει φτάσει στο 70%. Μεταξύ των χωρών της Ε.Ε., η ελληνική οικονομία εμφανίζει το υψηλότερο ποσοστό ιδιωτικής κατανάλωσης επί του ΑΕΠ και το χαμηλότερο ποσοστό επενδύσεων.
Μετά το 2010, οι καθαρές επενδύσεις ήταν αρνητικές, δηλαδή οι αποσβέσεις ξεπέρασαν τις ακαθάριστες επενδύσεις... Που σημαίνει ότι το φυσικό κεφάλαιο μειώνεται σταθερά. Υπολογίζεται ότι από το 2010 μέχρι σήμερα το κεφάλαιο της χώρας έχει μειωθεί κατά περίπου 80 δισ. ευρώ. Για να βρεθεί ξανά η χώρα σε μονοπάτι κανονικότητας και ανάπτυξης, θα πρέπει να δεχτεί ένα επενδυτικό σοκ, τουλάχιστον τέτοιας τάξης μεγέθους. Παράλληλα, χρειάζεται ένας μόνιμος υπερδιπλασιασμός του ποσοστού των επενδύσεων». Αυτές, σύμφωνα με τον κ. Προβόπουλο, πρέπει να στραφούν στον τομέα που παράγει τα λεγόμενα διεθνώς εμπορεύσιμα αγαθά.
Ο κ. Προβόπουλος πρόσθεσε ότι η χρηματοδότηση των επενδύσεων είναι πολύ δύσκολη υπόθεση, δεδομένου ότι «η ακαθάριστη εγχώρια αποταμίευση κινείται τα τελευταία χρόνια κάτω από το 10%. Η αδυναμία να καλυφθούν οι τόσο χαμηλές επενδύσεις από εγχώριους πόρους δείχνει πόσο ανάγκη υπάρχει να καταφύγουμε σε ξένους πόρους».
Ο κ. Προβόπουλος ξεχώρισε τα σημεία που θα επηρεάσουν καθοριστικά τη μεταμνημονιακή Ελλάδα:
* Το πόσο σωστά υλοποιούνται οι μεταρρυθμίσεις που έχουν γίνει μέχρι στιγμής. Όπως είπε, η σοβαρότητα στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής θα καθορίσει αν θα έχουμε ή δε θα έχουμε τη δυνατότητα να δανειστούμε από τις ξένες αγορές με φθηνό τρόπο τα ποσά που θα χρειαστούμε στο εξής.
* Τη διαπραγμάτευση για ρύθμιση του χρέους. Γύρω στον Ιούνιο θα κριθεί εάν το χρέος είναι διατηρήσιμο ή δεν είναι.
* Το πώς η χώρα θα εφαρμόσει ένα δικό της μνημόνιο, έναν οδικό χάρτη, που θα περιλαμβάνει τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν, του στόχους που πρέπει να υλοποιηθούν και το πώς θα κατανεμηθούν στο εξής οι δημόσιοι πόροι ώστε να επιτευχθεί το καλύτερο αποτέλεσμα στην ανάπτυξη.
Δύσκολη η ανάπτυξη μακροπρόθεσμα
Σύμφωνα με τον Γ. Προβόπουλο, τα προσεχή έτη η Ελλάδα έχει δυνατότητα να ανεβάσει ταχύτητα, καθότι το ποσοστό ανεργίας παραμένει πολύ υψηλό, ενώ το κεφάλαιο που διαθέτει η χώρα χρησιμοποιείται σε χαμηλό ποσοστό. Συνεπώς, η επιτάχυνση της οικονομικής ανάπτυξης θα μπορούσε να έρθει μέσω της χρήσης των αναξιοποίητων συντελεστών “εργασία” και “κεφάλαιο”.
Μακροπρόθεσμα, ωστόσο, «η εικόνα αλλάζει», είπε ο τέως διοικητής της ΤτΕ, επικαλούμενος τις εκτιμήσεις του ΔΝΤ που τοποθετεί το δυνητικό ρυθμό ανάπτυξης σε κάτω από 1%. Ένας παράγοντας πίσω από το πιο “γκρίζο” μέλλον είναι οι δυσοίωνες δημογραφικές προοπτικές. Η παραγωγική ηλικία των 15-64 αντιστοιχούσε στο 65% του πληθυσμού πριν από λίγα χρόνια, αλλά τώρα, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, αναμένεται να υποχωρήσει στο 54%. Σε αυτό έρχεται να προστεθεί η φυγή χιλιάδων καταρτισμένων ατόμων στο εξωτερικό που δεν πρόκειται να επιστρέψουν. Ως προς την παραγωγικότητα, ο κ. Προβόπουλος επισήμανε ότι έχει περιθώρια βελτίωσης ως αποτέλεσμα των διαρθρωτικών αλλαγών. Αν υπάρχει έδαφος για βελτίωση του ΑΕΠ μελλοντικά, έστω και στο 1%, προέρχεται από αυτή την παραγωγικότητα, όπως είπε.
