default-image

Οι κρυφές παγίδες για τους παραγωγούς με το νέο χαράτσι στο νερό

Κρήτη
Οι κρυφές παγίδες για τους παραγωγούς με το νέο χαράτσι στο νερό

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

"Ένοχα μυστικά" φαίνεται ότι κρύβει η απόφαση για το χαράτσι στο νερό άρδευσης, που επιχειρούν να αποκαλύψουν τώρα οι εκπρόσωποι των γεωτεχνικών σε πανελλήνιο επίπεδο, μετά το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ στο φύλλο της "Ν.Κ." το περασμένο Σάββατο, για τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις επιβολής «τέλους περιβάλλοντος» σε αυτό το "δώρο" της φύσης.

«Το νερό είναι δημόσιο αγαθό και τα προβλήματα επάρκειας δε λύνονται με χαράτσια επί δικαίων και αδίκων».

Σε αυτή τη λογική στηρίζεται η παρέμβαση στη διαβούλευση, που έδωσε χθες στη δημοσιότητα η διοίκηση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Γεωτεχνικών Δημοσίων Υπαλλήλων!

"Φωτιές" έχει ανάψει η "Νέα Κρήτη" με το βασικό της ρεπορτάζ στο φύλλο του περασμένου Σαββάτου.

Όπως γράφαμε σχετικά, σαν να μην έφταναν όλα τα άλλα χαράτσια που πληρώνουν καθημερινά οι παραγωγοί αγροτικών προϊόντων, έρχεται σήμερα η κυβέρνηση και φέρνει προς διαβούλευση και το χαράτσι στο νερό άρδευσης, στο όνομα του "Πράσινου Ταμείου" της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σοβαρές είναι οι ενστάσεις που μετά το δημοσίευμα δημοσιοποιούνται καθημερινά, με την επιστημονική κοινότητα των γεωτεχνικών να παίρνει ξεκάθαρη θέση, καλώντας την κυβέρνηση να αντιμετωπίσει το νερό ως δημόσιο αγαθό και να ξεχάσει οποιοδήποτε χαράτσι στο όνομα του... «περιβαλλοντικού κόστους».

Προκύπτουν... "παγίδες"

Χαρακτηριστική είναι η παρέμβαση στη διαβούλευση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Γεωτεχνικών Δημοσίων Υπαλλήλων, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα από τον πρόεδρό της Νίκο Κακαβά και το γενικό γραμματέα της Νίκο Μπόκαρη.

Μεταξύ άλλων, οι γεωτεχνικοί σχολιάζουν το άρθρο 3 που αναφέρεται σε "περιβαλλοντικό τέλος", γράφοντας: «Στον ορισμό του "περιβαλλοντικού τέλους" υπάρχει αντίφαση σε σχέση με το "περιβαλλοντικό κόστος", η οποία δε διασφαλίζει τη βιωσιμότητα των υδατικών πόρων. Προκαλούνται έτσι αμφισημία και ασάφεια στην εφαρμογή της ΚΥΑ.

Για παράδειγμα, δε διευκρινίζεται πώς θα υπολογίζεται το περιβαλλοντικό τέλος σε ενδεχόμενη πτώση στάθμης σε υδροφόρο ορίζοντα, καθόσον είναι δύσκολο να διευκρινιστεί εάν οφείλεται σε υπεράντληση (από υπαιτιότητα του ιδιώτη) ή σε φυσικά αίτια, όπως είναι οι μετεωρολογικές συνθήκες, είτε η κλιματική αλλαγή».

Σχολιάζοντας ακόμη το σημείο όπου αναφέρεται στο σχέδιο της ΚΥΑ του υπουργείου Περιβάλλοντος η «ανάκτηση κόστους», οι γεωτεχνικοί επισημαίνουν: «Η "ανάκτηση κόστους" υπεισέρχεται στην τιμολόγηση με τρόπο που ενέχει τον κίνδυνο ο τελικός χρήστης να κληθεί να πληρώσει για συνέπειες που οφείλονται σε φυσικά αίτια και όχι στον ίδιο το χρήστη. Ο τελικός χρήστης επομένως, σε αυτήν την περίπτωση, θα βρεθεί διπλά θύμα της ζημίας, αφού θα έχει π.χ. να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις των φυσικών αιτίων στις καλλιέργειές του, αλλά και την υπερτιμολόγηση, λόγω της διαδικασίας "ανάκτησης κόστους"».

Απρόβλεπτες χρεώσεις

Στο μεταξύ, στο ίδιο άρθρο, όπως και στο άρθρο 5 παράγραφος 4, υπάρχει ο όρος "Συμπληρωματικά μέτρα". Και όπως σχολιάζουν οι γεωτεχνικοί, «είναι δύσκολο να κοστολογηθούν τα "Συμπληρωματικά μέτρα", αφού αυτά, όπως αναφέρονται στην ΚΥΑ, είναι ασαφή, αδιευκρίνιστα και μεταβαλλόμενα, εφόσον εξαρτώνται από το εκάστοτε ισχύον Σχέδιο Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών (ΛΑΠ). Το γεγονός λοιπόν ότι ένας περιοδικά μεταβαλλόμενος παράγοντας υπεισέρχεται στην τιμολόγηση μπορεί να έχει ως συνέπεια ανασφάλεια σε όλο το σύστημα της τιμολόγησης και απρόβλεπτες χρεώσεις»!

«Άδικες επιβαρύνσεις»

Και φτάνουμε στο άρθρο 5, παράγραφος 1: «Ο προσδιορισμός του περιβαλλοντικού κόστους σε επίπεδο Υδατικού Συστήματος (ΥΣ) ή ανά ομάδα ΥΣ, δηλαδή σε τόσο μεγάλη κλίμακα, και όχι σε επίπεδο υδροφορέα, ενέχει τον κίνδυνο αδικίας, αφού οι τελικοί χρήστες μιας περιοχής μπορεί να κληθούν να πληρώσουν για άλλους χρήστες που κάνουν κατάχρηση ύδατος σε άλλους υδροφορείς. Θα πρέπει να εξεταστεί η δυνατότητα τέτοια κόστη να υπολογίζονται σε κλίμακα υδροφορέων».

Όσο για το άρθρο 11, παράγραφος 2.1., που αφορά στην αγροτική χρήση (παρ. 2.1), «γίνεται αναφορά για την εφαρμογή ενός σταθερού τέλους που εφαρμόζεται στην άρδευση ανά στρέμμα καλλιέργειας και ενός μεταβλητού τέλους, ανά μονάδα νερού. Δε διευκρινίζεται τι ακριβώς περιλαμβάνουν αυτά τα τέλη. Πρέπει να αναφερθεί συγκεκριμένα και αναλυτικά τι αφορούν και πώς ακριβώς ορίζονται, ώστε να είναι ξεκάθαρη η διαδικασία της τιμολόγησης».

Άποψη γεωτεχνικών

«Το περιβαλλοντικό τέλος (τουλάχιστον όσον αφορά στα υπόγεια νερά) θα πρέπει να είναι μηδενικό, καθόσον για την πλειονότητα των υπόγειων συστημάτων (και σωμάτων) δεν έχουμε εικόνα για τις αναπληρούμενες (ετησίως) ποσότητες νερού, και επομένως δεν μπορεί να γνωρίζουμε εάν μπορεί πραγματικά να υπεισέλθει κόστος πόρου», αναφέρουν οι γεωτεχνικοί και προσθέτουν: «Με βεβαιότητα υποστηρίζουμε ότι το κόστος πόρου θα μπορούσε να υπεισέλθει στην κοστολόγηση στις γεωτρήσεις εκείνες, για τις οποίες υφίσταται ή θα υπάρξει χρονοσειρά μετρήσεων υψηλής/χαμηλής στάθμης.

Αυτό, όμως, προς το παρόν δεν υπάρχει και, απ' όσο διαφαίνεται, και για το μέλλον παραμένει ανέφικτο, καθόσον δεν προβλέπονται μετρήσεις στάθμης όσον αφορά στις γεωτρήσεις. Επίσης, επισημαίνεται ότι η περιβαλλοντική ζημία που προκύπτει από μετεωρολογικά αίτια ή την κλιματική αλλαγή πρόκειται να χρεωθεί στον καλλιεργητή, καθόσον δεν μπορεί να διακριθεί το μέγεθος της περιβαλλοντικής ζημίας που οφείλεται στην άντληση, από αυτό που οφείλεται στην κλιματική αλλαγή».

Οργή φορέων - Εξαπάτηση με τις ευλογίες... τους κράτους

«Απάτη με τις ευλογίες του κράτους»... Αυτή την καταγγελία κατέγραψε η "Νέα Κρήτη", φέρνοντας στη δημοσιότητα το χαράτσι στο νερό άρδευσης. Και όπως γράψαμε και στο εν λόγω ρεπορτάζ, μέχρι τώρα, τα τελευταία χρόνια, οι αρμόδιες υπηρεσίες των κατά τόπους Περιφερειών της χώρας δεν ενημέρωναν τους παραγωγούς για μια τέτοια «υποχρέωση», αλλά αντίθετα τους έλεγαν «δηλώστε το νερό που χρησιμοποιείτε. Μη βάζετε κάτι κακό με το νου σας. Είναι απλά για να υπάρξει ένα εθνικό σχέδιο νερού»!

Να υπενθυμίσουμε, όμως, ότι για εξαπάτηση του κόσμου είχε μιλήσει στην εφημερίδα μας ο πρόεδρος του Παραρτήματος Κρήτης του ΓΕΩΤΕΕ, Αλέκος Στεφανάκης.

«Αυτή η διαδικασία είναι τουλάχιστον εξαπάτηση», λέει ο γνωστός επιστήμονας. «Το νερό είναι ένα δημόσιο αγαθό. Καλό είναι να δηλώνεται, ώστε να ξέρει το κράτος πώς πάει και ποιες είναι οι ανάγκες για να υπάρχει σχεδιασμός.

Διότι το νερό είναι και ένας περιβαλλοντικός πόρος που έχει τεράστια οικολογική και περιβαλλοντική σημασία. Αλλά μέχρι εκεί»...

Για ένα σχέδιο που εμφανίζεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά που προέρχεται από «το παρακράτος της Ευρωπαϊκής Ένωσης», με στόχο η Ελλάδα να πάψει να παράγει, κάνει λόγο ο επικεφαλής του Συντονιστικού των Αγροτών της Κρήτης Πρίαμος Ιερωνυμάκης.

Ρεπορτάζ: Χριστόφορος Παπαδάκης

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News