Περισσότερο συμβολική και λιγότερο ουσίας χαρακτηρίζει ο Πολ Κρούγκμαν την κίνηση της ΕΚΤ να μη δέχεται πλέον τα ελληνικά ομόλογα, επισημαίνοντας ωστόσο πως είναι μια ακόμη ένδειξη ότι η στιγμή της αλήθειας πλησιάζει, όσο μόνο για την Ελλάδα αλλά για την Ευρώπη.
«Η κίνηση της ΕΚΤ να μη δέχεται τα ελληνικά ομόλογα είναι, όπως αποδεικνύεται, περισσότερο συμβολική και λιγότερο ουσίας. Παρόλα αυτά, είναι φανερό πως η στιγμή της αλήθειας πλησιάζει. Και είναι μια στιγμή της αλήθειας όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για ολόκληρη την Ευρώπη και, συγκεκριμένα, για την κεντρική τράπεζα, η οποία ίσως σύντομα θα πρέπει να αποφασίσει για ποιον εργάζεται», γράφει ο νομπελίστας οικονομολόγος στο νέο του άρθρο στη "New York Times".
Ο γνωστός οικονομολόγος συνοψίζει την τρέχουσα κατάσταση με τον ακόλουθο διάλογο:
- Γερμανία προς Ελλάδα: Ωραίο τραπεζικό σύστημα έχετε. Κρίμα θα ήταν αν κάτι του συνέβαινε.
- Ελλάδα προς Γερμανία: Α ναι; Λοιπόν, δεν θα ήταν πολύ ωραίο να δούμε την καλή κι ωραία Ευρωπαϊκή μας Ένωση να γίνεται συντρίμμια».
Σύμφωνα με τον οικονομολόγο, οι εξελίξεις υποδηλώνουν μια «πολύ επικίνδυνη αντιπαράθεση, η οποία δεν εντάσσεται στα πλαίσια της διπλωματίας, ως συνήθως».
Αντίθετα, την παρομοιάζει ως εξής: Δύο φορτηγά γεμάτα με εκρηκτικές ύλες που τρέχουν σε αντίθετη κατεύθυνση πάνω σε έναν στενό ορεινό δρόμο. Και τα δύο είναι απρόθυμα να κάνουν στην άκρη. Μένει να δούμε ποιος οδηγός θα κάνει πρώτος την "κότα", γράφει ο Κρούγκμαν στο άρθρο του με τίτλο "A Game of Chicken".
Όσον αφορά τις αιτίες που οδήγησαν την αντιπαράθεση σε τέτοιο σημείο, σύμφωνα με τον οικονομολόγο, έχουν να κάνουν με το γεγονός πως οι ψηφοφόροι έπαψαν να πιστεύουν στις υποσχέσεις των πολιτικών τις οποίες τελικά δεν μπορούν αν εκπληρώσουν και καταλήγουν να οδηγούνται σε πολιτικές που στη συνέχεια προσποιούνται ότι δεν μπορούν να αποφύγουν.
Η Ελλάδα δανειζόταν ανεύθυνα όλα τα προηγούμενα χρόνια, υποστηρίζει Κρούγκμαν επιμένοντας ωστόσο πως κάτι τέτοιο δε θα ήταν δυνατό αν κάποιοι δεν την δάνειζαν εξίσου ανεύθυνα: είναι πασηφανές, επιμένει ο νομπελίστας ότι είναι αδύνατο η χώρα να καταφέρει να ξεπληρώσει όλο της το χρέος.
Τι θα γίνει όμως αν οι Γερμανοί δε συνειδητοποιήσουν ποτέ τη ζημιά που έχει προκαλέσει η λιτότητα, αναρωτιέται ο Κρούγκμαν, καταλήγοντας. «Σε αυτή την περίπτωση μπορούμε να ελπίζουμε ότι η κεντρική τράπεζα παίρνει θέση και δηλώνει ότι ο σωστός ρόλος της είναι να κάνει ό, τι μπορεί για να διασφαλίσει την οικονομία και τους δημοκρατικούς θεσμούς της Ευρώπης - όχι να ενεργεί ως συλλέκτης χρέους της Γερμανίας».
