Βίος και πολιτεία του ηθοποιού Δημήτρη Χορν
Σαν σήμερα, στις 9 Μαρτίου του 1921, γεννιέται στην Αθήνα ο μεγάλος Έλληνας ηθοποιός Δημήτρης Χορν. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Βασιλικού Θεάτρου (νυν Εθνικού), όπου έκανε το ντεμπούτο του το 1940, στην οπερέτα του Στράους “Η νυχτερίδα”.
Το επόμενο διάστημα πρωταγωνίστησε στις παραστάσεις “Ο πρωτευουσιάνος”, “Αλάτι και πιπέρι” και “Η κυρία με τις καμέλιες”, ενώ το 1944 ίδρυσε δικό του θίασο με τη Μαίρη Αρώνη. Ακολούθησαν συνεργασίες με το θίασο της Μελίνας Μερκούρη και του Νίκου Χατζίσκου, ενώ μέχρι το 1950 ο Χορν εργάστηκε στο “Βασιλικό Θέατρο”. Το 1953, μετά από διετή απουσία στο εξωτερικό, ο Χορν γνωρίζεται με την Έλλη Λαμπέτη. Ο δεσμός τους οδηγεί στη διάλυση του γάμου της ηθοποιού με τον Μάριο Πλωρίτη.
Χορν και Λαμπέτη συγκροτούν το δικό τους θίασο μαζί με τον Γιώργο Παππά και ανεβάζουν - μεταξύ άλλων - τις παραστάσεις “Ο βροχοποιός”, “Νυφικό κρεβάτι” και “Το παιχνίδι της μοναξιάς”. Το 1959 οι δρόμοι των δύο μεγάλων ηθοποιών χωρίζουν οριστικά. Ο Δημήτρης Χορν πρωταγωνίστησε στη μεγάλη του καριέρα μόνο σε 10 κινηματογραφικές ταινίες, κάποιες εκ των οποίων, ωστόσο, έμειναν για πάντα στην ιστορία: “Κάλπικη λίρα”, “Μια ζωή την έχουμε” και “Το κορίτσι με τα μαύρα” είναι κάποιες από αυτές.
Ωστόσο, ο Χορν είχε - εκτός των άλλων - και σημαντική ραδιοφωνική παρουσία, προχωρώντας για σημαντικό διάστημα στην παρουσίαση εβδομαδιαίων εκπομπών. Άφησε την τελευταία του πνοή στις 16 Ιανουαρίου του 1998.
93 χρόνια από τη γέννηση του Μανόλη Αναγνωστάκη
Ενενήντα τρία χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ημέρα που ήρθε στη ζωή ένας εκ των κορυφαίων ποιητών της μεταπολεμικής γενιάς. Ο λόγος για τον Μανόλη Αναγνωστάκη, ο οποίος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 9 Μαρτίου του 1925. Σπούδασε Ιατρική και εργάστηκε ως ακτινολόγος στη συμπρωτεύουσα μέχρι το 1978, οπότε και μετεγκαταστάθηκε στην Αθήνα.
Στην Κατοχή πήρε μέρος στην Αντίσταση από τις γραμμές της ΕΠΟΝ. Για την αντιστασιακή του δράση καταδικάστηκε μάλιστα σε διετή φυλάκιση, ενώ το 1949 καταδικάστηκε σε θάνατο από έκτακτο στρατοδικείο.
Ωστόσο, η θανατική καταδίκη του ποιητή δεν εκτελέστηκε ποτέ. Στα ελληνικά γράμματα εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε ηλικία 17 ετών, ενώ το 1944 εργάστηκε ως αρχισυντάκτης στο φοιτητικό περιοδικό “Ξεκίνημα”. Συνολικά δημοσίευσε 88 ποιήματα, τα οποία γράφτηκαν από το 1941 έως το 1971. Το 1979 κυκλοφόρησε ο συγκεντρωτικός τόμος του έργου του, ενώ από το 1983 και το αυτοβιογραφικό του σχόλιο με τίτλο “Υ.Γ.” δεν προέβη σε άλλη δημόσια παρέμβαση. «Η ποίηση είναι έργο της νεότητας. Χρειάζεται ενθουσιασμό, αυταπάτες, ψευδαισθήσεις. Αυτά τα έχουν οι νέοι.
Όσο μεγαλώνεις, κατέχεις καλύτερα τα μέσα σου. Γίνεσαι τεχνίτης, αλλά ένα ποίημα δε χρειάζεται να είναι τέλειο για να είναι καλό», είχε πει κάποτε ο Μανόλης Αναγνωστάκης. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, τα Γαλλικά, τα Γερμανικά και τα Ιταλικά. Ο μεγάλος ποιητής έφυγε από τη ζωή στις 23 Ιουνίου του 2005, σε ηλικία 80 ετών.
