Λίγες ώρες πριν την πρεμιέρα, η “Ν.Κ.” μίλησε με τη σκηνοθέτιδα της παράστασης Σοφία Δερμιτζάκη για το έργο και τον αν τελικά είναι αναπόφευκτο να γίνουμε “ίδια η μάνα μας”.
* “Μη σκοτώνεις τη μαμά”... Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση που θα έχει την ευκαιρία να δει σήμερα, αύριο και μεθαύριο στο Θεατρικό Σταθμό Ηρακλείου το ηρακλειώτικο κοινό.
«Η παράσταση πραγματεύεται ένα τεράστιο ζήτημα, τη σχέση μητέρας-κόρης. Βλέπουμε τέσσερις γενιές γυναικών - γιαγιά, μητέρα, κόρη και εγγονή - που αλληλεπιδρούν μέσα στο πέρασμα του χρόνου, από τη δεκαετία του ’40 μέχρι τη δεκαετία του ’80. Το ενδιαφέρον στο έργο είναι ότι δεν υπάρχει χρονολογική σειρά. Μεταφερόμαστε από το μέλλον στο παρελθόν και αντίστροφα. Και αυτή ήταν η δυσκολία και για τους ηθοποιούς, καθώς ο ρόλος τους κατακερματίζεται, αλλά ήταν δυσκολία και της σκηνογραφίας και του φωτισμού. Όμως, με την πολύτιμη δουλειά της Άννας Μαχαιριανάκη στα σκηνικά και τα κουστούμια και τους φωτισμούς του Παναγιώτη Μανούση, η σκηνή γίνεται ένας μαγικός χώρος, όπου όλα μπορούν να συμβούν».
* Πόσο τελικά επηρεάζει τις επιλογές μας στη ζωή η σχέση μας με τη μητέρα μας;
«Η επίδραση είναι καταλυτική. Η ματιά της μητέρας απέναντι στη ζωή επηρεάζει τα “θέλω” μας, τις επιλογές μας και γενικότερα την πορεία μας. Ενώ μπορεί να έχουμε τραβήξει το δικό μας δρόμο, πολλές φορές έχουμε την ανάγκη να επιστρέφουμε στη “μαμά μας” για να μας βεβαιώσει ότι η πορεία μας αυτή είναι σωστή, ακόμα και να μας καθοδηγήσει».
* Λένε πως μια γυναίκα -όσο σκληρά και να προσπαθήσει για το αντίθετο - αναπόφευκτα θα γίνει η μητέρα της. Συμφωνείτε με αυτό;
«Πολλές φορές, στις πρόβες μας, οι ηθοποιοί σταματούσαν την πρόβα και έλεγαν “είμαι ίδια η μάνα μου”. Δυστυχώς ή ευτυχώς αυτό συμβαίνει αναπόφευκτα. Βλέπουμε στον εαυτό μας, εκτός από σωματικές αντιδράσεις που παρατηρούμε ότι είναι της μητέρας μας, και μια γενικότερη κοσμοθεωρία που έχουμε αποκομίσει από εκείνη. Με τη διαφορά βέβαια ότι η νέα γενιά είναι κάθε φορά ένα εξελιγμένο μοντέλο σε σχέση με την παλιά».
* Η Σάρλοτ Κήτλυ έγραψε το έργο το 1985. Σήμερα, τριάντα τρία χρόνια μετά, τι έχει αλλάξει;
«Ουσιαστικά στη σχέση μητέρας-κόρης δεν έχει αλλάξει κάτι. Παραμένει πάντα μια σχέση αλληλεξάρτησης. Αυτό που αλλάζει είναι οι συνθήκες της εκάστοτε εποχής που επιδρούν στις αποχρώσεις αυτής της σχέσης. Στο έργο αναφέρεται η εποχή της χειραφέτησης και της σεξουαλικής απελευθέρωσης της γυναίκας, που αλλάζουν συμπεριφορές αλλά όχι την ουσία της σχέσης».
* Επί σκηνής βλέπουμε μόνο τέσσερις γυναίκες. Το ανδρικό στοιχείο απουσιάζει. Μιλήστε μας λίγο για αυτό.
«Το αντρικό στοιχείο στην παράσταση δεν είναι απτό, όμως αναφέρεται συχνά από τις τέσσερις γυναίκες, δίνοντας στο θεατή την αίσθηση και την πληροφορία για το πόσο εκείνες έχουν κακοποιηθεί, πληγωθεί, αγαπηθεί από αυτό. Βλέπουμε λοιπόν αυτές τις γυναίκες σε πλήρη ύπαρξη και, όπως λέει η συγγραφέας, αυτό συμβαίνει μόνο όταν οι άντρες βγαίνουν από την πόρτα».
* Το έργο ισορροπεί ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία. Πόσο δύσκολο είναι αυτό;
«Το έργο δεν είναι ουσιαστικά κωμωδία, αλλά αυτά που συμβαίνουν επί σκηνής είναι πολύ αναγνωρίσιμα από το θεατή, και ο ίδιος ταυτίζεται πάρα πολύ με τις καταστάσεις, τις οποίες τις εκλαμβάνει ως κωμικές. Άρα δε μιλάμε για μια μόνο ισορροπία ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία, αλλά για όλες τις αποχρώσεις που εμπεριέχονται στη σχέση μητέρας-κόρης, οι οποίες αναπόφευκτα πότε έχουν κωμική υφή και πότε δραματική».
* Ποια είναι τα σχέδια της παράστασης για το μέλλον; Θα ταξιδέψει και εκτός Ηρακλείου;
«Η παράσταση θα παρουσιαστεί τώρα στο Θεατρικό Σταθμό και μετά θα ταξιδέψει και στην υπόλοιπη Κρήτη. Το καλοκαίρι θα γίνουν κάποιες παραστάσεις στο Φεστιβάλ Ηρακλείου. Από φθινόπωρο θα επαναληφθεί με σκοπό να ταξιδέψει και στην υπόλοιπη Ελλάδα».
Εισιτήρια και συντελεστές
Λίγα λόγια για την παράσταση
Η παράσταση “Μη σκοτώνεις τη μαμά” της Σάρλοτ Κήτλυ, σε σκηνοθεσία Σοφίας Δερμιτζάκη, θα ανέβει σήμερα, αύριο και μεθαύριο, στις 9 το βράδυ, στο Θεατρικό Σταθμό Ηρακλείου. Πρόκειται για ένα σύγχρονο ψυχογράφημα των σχέσεων μητέρας-κόρης, γραμμένο από μια βραβευμένη γυναίκα συγγραφέα. Πόσο η σχέση ενός ανθρώπου με τη μητέρα του επηρεάζει τις επιλογές του στη ζωή;
Το έργο ισορροπεί ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία. Διερευνά τις σχέσεις τεσσάρων γενεών γυναικών, που συνδέονται με δεσμούς αίματος. Μοιράζονται βαθιά θαμμένα μυστικά, εμπειρίες και αναμνήσεις, προσπαθούν να συνυπάρξουν στον ίδιο χώρο και συγκρούονται σε μια σχέση αγάπης και ζήλιας.
Τέσσερις γυναίκες δυναμικές, ευαίσθητες και οραματίστριες. Τέσσερις γυναίκες σε πλήρη ύπαρξη, κάτι που συμβαίνει μόνο όταν οι άντρες βγαίνουν από το δωμάτιο...
Παίζουν οι Νικολέτα Δάφνου (Μάργκαρετ), Στέλλα Κουφάκη (Ρόζι), Ελένη Στρατάκη (Τζάκι) και Φαίη Ταμιωλάκη (Ντόρις). Προπώληση γίνεται στο βιβλιοπωλείο “Ελευθερουδάκης” (10 ευρώ και μειωμένο 8 ευρώ), ενώ στο ταμείο του Θεατρικού Σταθμού το εισιτήριο είναι 12 ευρώ, και το μειωμένο 8 ευρώ. Χορηγός επικοινωνίας είναι ο Όμιλος της “ΚΡΗΤΗ TV”.
