Στην Κρήτη αναμένεται να βρεθεί η τραγουδοποιός και πολυσχιδής καλλιτέχνης Μαρίνα Σάττι σε λίγες ημέρες με αφορμή την συναυλία της που θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου στο Κηποθέατρο «Νίκος Καζαντζάκης»
Η αγαπημένη και ξεχωριστή καλλιτέχνης Μαρίνα Σάττι μίλησε στο neakriti.gr λίγες ημέρες πριν ανεβεί στη σκηνή, εξέφρασε την μεγάλη αγάπη και τον θαυμασμό της για την κρητική μουσική και αναφέρθηκε στα ρίσκα που πήρε με απώτερο σκοπό την δημιουργία του πρώτου της άλμπουμ “YENNA”
Πόσο ενθουσιασμένη είμαι για την συναυλία που θα πραγματοποιηθεί σε λίγες ημέρες; Όσο δεν πάει!
Πόσο ενθουσιασμένη είμαι για την συναυλία που θα πραγματοποιηθεί σε λίγες ημέρες; Όσο δεν πάει! Ήθελα πάρα πολύ να έρθω στην Κρήτη, είναι η πρώτη φορά που θα παίξω στο Κηποθέατρο «Νίκος Καζαντζάκης» το οποίο βρίσκεται δίπλα στο πατρικό μου όπου μεγάλωσα. Πήγαινα σε όλες τις συναυλίες όταν ήμουν μαθήτρια και τώρα θα βρίσκομαι από την άλλη πλευρά, στη σκηνή. Δεν θα γινόταν να μην έρθω στο Ηράκλειο καθώς πριν από δυο μήνες βγήκε ο πρώτος μου δίσκος. Τα περισσότερα τραγούδια τα έχω γράψει η ίδια και ο δίσκος λέγεται “YENNA”. Είναι συμβολικός τίτλος μιας και είναι η πρώτη μου «γέννα», η πρώτη φορά που φτιάχνω κάτι ολοκληρωμένο από την αρχή μέχρι το τέλος.
Έχω αγωνία πάντα πριν ανεβώ στην σκηνή, δεν θεωρώ τίποτα δεδομένο
Έχω αγωνία πάντα πριν ανεβώ στην σκηνή, δεν θεωρώ τίποτα δεδομένο. Το live είναι απρόβλεπτο ακόμη και τώρα που απέχουμε λίγες ημέρες από την συναυλία στο Ηράκλειο, έχω αγωνία.
Είναι η πρώτη φορά που θα παίξουν τα τραγούδια του δίσκου στο Ηράκλειο και φυσικά θα παρουσιάσουμε κάποια παραδοσιακά αγαπημένα με τον δικό μας τρόπο, όπως τα παίζουμε εμείς. Ελληνικά τραγούδια ή από τα Βαλκάνια αλλά και αραβικά μιας και είναι η δεύτερη μου γλώσσα. Θα παίξουμε και ένα κρητικό τραγούδι που μου αρέσει πολύ, περιμένω πως και πώς να έρθω στην Κρήτη!
Ο δίσκος “YENNA” ήταν ριψοκίνδυνος για εμένα
Ο δίσκος “YENNA” ήταν ριψοκίνδυνος για εμένα. Ξεκίνησα χωρίς να ξέρω καν αν θα καταφέρω να γράψω τα τραγούδια και αν θα ολοκληρωθεί ο δίσκος. Το να ξεκινάς από μια λευκή σελίδα είναι δύσκολο, έρχεσαι αντιμέτωπος με το κενό. Όλη αυτή η διαδικασία θέλει καιρό για να χτιστεί, δεν έρχεται από τη μια μέρα στην άλλη. Επίσης, όσο χτίζεις, δεν ξέρεις η κάθε στιγμή, η κάθε νότα που θα σκεφτείς που θα σε πάει.
Στον δίσκο “YENNA” πειραματίστηκα, προσπάθησα σε αυτή τη διαδικασία να βάλω όλα αυτά τα στοιχεία που μου αρέσουν, που με έχουν επηρεάσει από την παραδοσιακή μουσική, από την λαϊκή μουσική και από την pop.
Μεγάλωσα στο Ηράκλειο και η πρώτη μου επαφή με τη μουσική ήταν μέσω του πιάνου που ξεκίνησα να το σπουδάζω. Στην συνέχεια πήγα στη χορωδία του Δήμου, συμμετείχα στις συναυλίες και στις γιορτές του σχολείου. Ήξερα μέσα μου πως ήθελα να ασχοληθώ με τα καλλιτεχνικά. Οι παππούδες μου ήρθαν από την Μικρά Ασία και δεν έχουμε κάποιο χωριό στην Κρήτη.
Η κρητική μουσική με γοητεύει, μουσικά αλλά και στιχουργικά με συγκινεί. Η κρητική διάλεκτος είναι ποίηση
Έτσι, η μόνη μου επαφή με τα κρητικά τραγούδια ήταν μόνο στις κοινωνικές εκδηλώσεις. Στην πορεία σπούδασα Jazz μουσική, πήρα και δίπλωμα στο κλασικό τραγούδι στην Αθήνα ενώ υποτίθεται πως θα σπούδαζα αρχιτεκτονική. Στην πορεία πήγα στην Αμερική για να σπουδάσω σύγχρονη μουσική και άρχισα να αναζητώ την ταυτότητα μου. Ήθελα να φέρω κάτι πιο προσωπικό μου σε μια κοινότητα όπως η Αμερική που είναι πολυπολιτισμική και ο καθένας έπρεπε να φέρει κάτι δικό του για να μπορέσει να συστηθεί.
Μακάρι να μπορούσα να γυρίσω στην Κρήτη. Όταν έρθει η ώρα που θα θελήσω να «τακτοποιηθώ» και να κάνω οικογένεια θα ήθελα πολύ να έρθω στο νησί. Η κρητική μουσική με γοητεύει, μουσικά αλλά και στιχουργικά, με συγκινεί. Η κρητική διάλεκτος είναι ποίηση. Έχω ταξιδέψει σε όλη την Ελλάδα στο πλαίσιο της δημιουργίας του δίσκου “YENNA”, κάποια από αυτά τα ταξίδια τα έχω καταγράψει και σύντομα θα βγουν ντοκιμαντέρ από όλη αυτήν την διαδικασία.
Μέσα από τον δίσκο “YENNA” έγινα πιο δυνατή, μεγάλωσα, πήρα κάποια ρίσκα που με άλλαξαν. Είναι κατά κάποιον τρόπο σαν να αναλαμβάνεις πλήρως την ευθύνη σου να εκφράσεις κάτι δημόσια και να το υπογράψεις χωρίς φόβο και πάθος.
Η επαφή με τον κόσμο, δεν ξέρω εάν ακούγεται κλισέ αλλά αυτή είναι που μου δίνει δύναμη. Για εμένα πάντα έρχεται το κοινωνικό στοιχείο πρώτο και με οδηγεί σε αυτά που κάνω.
Οι “chórεs” είναι μια γυναικεία χορωδία που αριθμεί περισσότερες από 150 γυναίκες. Είναι ένα project που αγαπάω πάρα πολύ και έχω την καλλιτεχνική διεύθυνση. Πέρα από το μουσικό ενδιαφέρον που παρουσιάζει είναι έντονο το κοινωνικό στοιχείο μιας και είναι τόσες πολλές διαφορετικές προσωπικότητες μέσα σε ένα σύνολο.
(Φωτογραφίες : Instagram)
