Στην εκπομπή «Ενώπιος Ενωπίω» βρέθηκε το βράδυ της Πέμπτης 5 Μαΐου, ο Στέφανος Κορκολής. Ο συνθέτης στην συνέντευξη του στον Νίκο Χατζηνικολάου, μίλησε για την περιπέτεια υγείας του, τα παιδικά του χρόνια, τη ζωή του στο Παρίσι αλλά και για την σχέση του με τη μουσική.
Η μάχη του με τον καρκίνο
«Μετά την περιπέτεια με την υγεία μου, που συνεχίζεται, κάνω όνειρα της στιγμής. Από τότε που άρχισε αυτή η περιπέτεια άλλαξε ο τρόπος που βλέπω τα πράγματα. Ήταν ένα σοκ. Ενώ δυστυχώς έχει γίνει μια αρρώστια της διπλανής πόρτας. Όταν μαθαίνεις ότι συμβαίνει σε εσένα, τοποθετείς τα πράγματα διαφορετικά. Εγώ ήμουν τυχερός στην ατυχία μου. Είδα στις διάφορες θεραπείες που έχω κάνει, ανθρώπους με χειρότερες μορφές καρκίνου. Εμένα με κατέστρεψε το τσιγάρο και θα το λέω πάντα αυτά, το τσιγάρο όντως προκαλεί καρκίνο» είπε κλείνοντας ο Στέφανος Κορκολής.
«Πέρασα και περνάω κάποιες περιπέτειες με την υγεία μου. Όταν βρίσκομαι σε μια έξαρση έμπνευσης δε με προσέχω όσο θα όφειλα. Έχω μπει όμως ένα πρόγραμμα στο να ξυπνάω νωρίς, να κάνω τη γυμναστική μου.. Και έτσι τα εξισορροπώ» ανέφερε.
Τα παιδικά του χρόνια και το πρώτο του ερέθισμα με τη μουσική
«Είχε απογοητεύσει τους γονείς μου το ότι παρότι μεγάλωσα σε ένα σπίτι με πολλή μουσική δεν είχα κάτσει ποτέ στο πιάνο. Μετά από μια ταινία που είδα στο σινεμά με τους γονείς μου πήγα στο σπίτι και όταν η μητέρα μου με ρώτησε τι κατάλαβα, της είπα τη μουσική και της ζήτησα να το παίξω στο πιάνω. Το έπαιξα κανονικά. Με πήγαν στο ωδείο και εκεί είπαν στους γονείς μου “μην το πάτε ποτέ στο ωδείο, αφήστε τον να βιώσει τη μουσική του ως παιχνίδι”» είπε ο συνθέτης.
«Πέρασα μια πάρα πολύ δύσκολη εφηβεία. Είχε αρρωστήσει η μητέρα μου. Από ένα σπίτι γεμάτο χαρά, ξαφνικά έκλεισαν οι κουρτίνες και σκοτείνιασαν όλα. Αντέδρασα. Τελείωσα κάποια στιγμή το σχολείο – το ένα από τα πολλά που άλλαξα- και πήγα στο Παρίσι».
«Είχα αρχίσει να κάνω σημαντικές δουλείες στο Παρίσι και δεν είχα κανέναν σκοπό να γυρίσω πίσω., Συνέβη κάτι οικογενειακό και έπρεπε να επιστρέψω. Ήταν δική μου επιλογή, η μητέρα μου δε το ήθελε ποτέ».
