Θέτει υψηλούς στόχους και διεκδικεί με πάθος την πρόκριση σε κάθε αγώνα. Είναι ένας διεθνής πρωταθλητής με πείσμα και πάθος για το άθλημα του.
Επιδεικνύοντας πειθαρχία, αφοσίωση, μεθοδικότητα, επιμονή, υπομονή και θέληση, κατακτά συνεχώς διακρίσεις και αξιώσεις στην αγωνιστική ποδηλασία δρόμου. Ο λόγος για τον Πολυχρόνη Τζωρτζάκη. Γέννημα θρέμμα Χανιώτης, ο Πολυχρόνης ή Πολ όπως τον αποκαλούν οι φίλοι του ή Super Pol όπως επίσης τον αποκαλούν λόγω των συνεχόμενων διακρίσεων και αξιώσεων που λαμβάνει στην αγωνιστική ποδηλασία δρόμου, είναι ο αθλητής που πήρε το μοναδικό εισιτήριο από την Ελληνική Ομοσπονδία Ποδηλασίας και θα εκπροσωπήσει την Ελληνική ποδηλασία δρόμου στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο. Η πρόκριση αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία και βαρύτητα για την Ελλάδα και την Κρήτη, καθώς ο Πολυχρόνης είναι ο πρώτος Κρητικός και ο τέταρτος Έλληνας αθλητής ποδηλασίας δρόμου σε όλη την ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων που θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός στην Ιαπωνική πρωτεύουσα. Είναι ένας αθλητής που εργάζεται μεθοδικά έως ότου υλοποιήσει τους στόχους που έχει θέσει. Η Ολυμπιάδα ήταν στόχος του από το 2015. Και τα κατάφερε. Αναφερόμενος στην πρόκριση του στους Ολυμπιακούς Αγώνες επισημαίνει ότι «Τα αγαθά κόποις κτώνται. Χωρίς προσπάθεια, υπομονή και επιμονή δεν μπορείς να καταφέρεις τίποτα. Η ανακούφιση και η ικανοποίηση είναι τεράστια γιατί ήταν μια πρόκριση που κυνηγούσα χρόνια. Πάντα πίστευα στον εαυτό μου. Αν δεν πιστεύεις στον εαυτό σου, δεν μπορείς να καταφέρεις τίποτα γενικότερα. Χρειάζεται προσπάθεια. Είχα πείσμα στην καριέρα μου. Με πολύ δουλειά και πολλές μέρες, εβδομάδες, μήνες αφοσίωσης και με σωστό σχεδιασμό κατάφερα να πετύχω κάτι μέσα από αυτό.»
*Ρεπορτάζ Φωτεινή Μαυροματάκη
Συναντηθήκαμε στο Θέρισο Χανίων σε μια καθημερινή προπόνηση και συζητήσαμε για όλα. Για τον Πολυχρόνη, για την έως τώρα πορεία του, για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, για τους στόχους του. Αυτή την περίοδο το πρόγραμμα του Πολυχρόνη που είναι παιδί της αθλητικής οικογένειας του Π.Ο «Τάλως» Χανιών, περιλαμβάνει εντατική προπόνηση και προετοιμασία με τον προπονητή του, Παναγιώτη Μαρεντάκη, έχοντας στο πλευρό του και τους δικούς του ανθρώπους. Ο Πολυχρόνης μιλά με αγάπη για το σωματείο που τον γαλούχησε, σημειώνοντας ότι «Έχουμε την τύχη να έχουμε στα Χανιά ένα από τα πιο οργανωμένα σωματεία στην Ελλάδα. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό γιατί δεν προέρχομαι από αθλητική οικογένεια και δεν είχα κάποιον που να μου έχει δώσει το ερέθισμα πέρα από τον αδερφό μου, οπότε το «Τάλως» πήρε αυτό το ρόλο της αθλητικής οικογένειας και με γαλούχησε, ώστε να καταφέρω ότι έχω καταφέρει. Να καταφέρω να φτάσω σε ένα σημείο και από κει και πέρα να μπορέσω να εξελιχθώ σαν αθλητής.»
Ο προπονητής του και καθηγητής Φυσικής Αγωγής, Παναγιώτης Μαρεντάκης μιλά με υπερηφάνεια για τον Κρητικό διεθνή που θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην Ολυμπιάδα στην ποδηλασία δρόμου. «Τον Πολυχρόνη τον γνωρίζω από πολύ μικρό από την κατηγορία των παίδων που ξεκίνησα να τον προπονώ. Πάντα συνεπής, υπομονετικός, με μεγάλη στοχοπροσηλωση και ποτέ δεν φυγοπόνησε για να πετύχει τους στόχους του. Η πρόκριση για την Ολυμπιάδα ήταν ο κρυφός και κορυφαίος πόθος - στόχος που είχε μείνει ανεκπλήρωτος. Η προσπάθεια όλων των παιδιών της Εθνικής ομάδας δρόμου το 2019 με ταγό τον Πολυχρόνη έφερε την πολυπόθητη πρόκριση στην Ελλάδα. Το όνειρο της συμμετοχής είναι πλέον γεγονός. Η σκληρή προετοιμασία έχει αρχίσει για μία αξιοπρεπή εμφάνιση απέναντι στα "θηρία" της ποδηλασίας στο Τόκιο. Του εύχομαι υγεία έως τότε και όλα θα πάνε κατ' ευχην».
Ο Χανιώτης διεθνής πρωταθλητής του οποίου το βιογραφικό περιλαμβάνει αμέτρητες διακρίσεις, εδώ και πολλά χρόνια κάνει την Ελλάδα και την Κρήτη υπερήφανες στο εξωτερικό. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι παρόλο που λαμβάνει συνεχώς διακρίσεις, ο ίδιος παραμένει προσγειωμένος και χαμηλών τόνων. Η προετοιμασία του για την Ολυμπιάδα γίνεται εν μέσω μιας εξαιρετικά δύσκολης συγκυρίας για την ανθρωπότητα. Εν μέσω πανδημίας. «Ο covid δεν έχει επηρεάσει ιδιαίτερα τις προπονήσεις μου. Είμαστε τυχεροί οι ποδηλάτες δρόμου, καθώς η προπόνηση μας γίνεται σε εξωτερικό χώρο στη φύση, ατομικά, οπότε δεν υπάρχει κίνδυνος μετάδοσης του ιού. Αυτό που μου έχει λείψει λόγω της πανδημίας είναι η συμμετοχή σε αγώνες.», εξηγεί και προσθέτει ότι η καθημερινότητα του περιλαμβάνει το τρίπτυχο «σπίτι, προπόνηση, σπίτι». Όπως σημειώνει, «Κατά μέσο όρο προπονούμε τρεις με τέσσερις ώρες την ημέρα, κάποιες προπονήσεις είναι και έξι με επτά ώρες κι άλλες είναι δύο ώρες. Ξεκινάω την ημέρα με προπόνηση, αφού προηγουμένως έχω καταναλώσει ένα πολύ καλό πρωινό. Θέλω να είμαι παραγωγικός όσο πιο πρωί γίνεται. Μετά την προπόνηση επιστρέφω σπίτι για μια καλή αποκατάσταση. Φυσικά και η διατροφή παίζει τεράστιο ρόλο στην προετοιμασία. Πάντα προσπαθούμε την περίοδο των αγώνων να είμαστε με όσο το δυνατόν χαμηλότερο βάρος και ταυτόχρονα με περισσότερη δύναμη. Οι ημέρες ξεκούρασης, περιλαμβάνουν τόσο σωματική, όσο και ψυχολογική ξεκούραση για να ανακτούμε δυνάμεις.»
Ο Πολυχρόνης σε μικρή ηλικία έπαιζε ερασιτεχνικά ποδόσφαιρό. Το ποδήλατο μπήκε στη ζωή του σε εφηβική ηλικία. Ήταν 13 ετών όταν απέκτησε το πρώτο του ποδήλατο. Δώρο του αδερφού του και του πατέρα του. Ο Πολυχρόνης θυμάται ότι παρακολούθησε το πανελλήνιο πρωτάθλημα εφήβων που διεξήχθη στα Χανιά, όπου συμμετείχε ο αδερφός του, Γιώργος, ο οποίος επίσης ήταν πρωταθλητής ποδηλασίας δρόμου. Τον καθήλωσε το πάθος των αθλητών που αγωνίζονταν. Που κυνηγούσαν τη νίκη. Την πρόκριση. Αυτό ήταν που θαύμασε. Τότε ήταν που αποφάσισε ότι αυτό ήθελε να κάνει στη ζωή του. Αυτό ήταν το άθλημα που του ταίριαζε. «Στο πρωτάθλημα συμμετείχε ο αδερφός μου ο Γιώργος, ο οποίος για την ιστορία είχε βγει 2ος. Ενθουσιάστηκα με το πάθος που έδειχναν οι αθλητές την ώρα του αγώνα. Κατάλαβα πόσο απαιτητικό και δύσκολο άθλημα ήταν και αυτό ήταν που με ενθουσίασε και αποφάσισα να δοκιμάσω την τύχη μου γιατί – βλέποντας τον αδερφό μου - είπα ίσως να υπάρχει ταλέντο στην οικογένεια και απ’ ότι φαίνεται μου βγήκε σε καλό.», όπως σημειώνει.
Το πρώτο βήμα είχε γίνει. Ξεκίνησε τον πρωταθλητισμό σε νεαρή ηλικία. Η πορεία του συνεχώς ανοδική. Με εύκολες και δύσκολες στιγμές. Με τραυματισμούς. Με αξιώσεις. Με συνεχόμενη προσπάθεια. Με σκληρή και μεθοδική δουλειά. Έχοντας διανύσει αμέτρητα χιλιόμετρα. «Δε νιώθω ότι έκανα θυσίες και δε θεωρώ ότι στερήθηκα γιατί το έκανα επειδή μου άρεσε ο πρωταθλητισμός και το γεγονός ότι έπρεπε να είμαι πειθαρχημένος ώστε να βελτιωθώ στο άθλημα μου. Σίγουρα κάποιες φορές πρέπει να κάνεις εκπτώσεις σε άλλα πράγματα και δεν έχεις χρόνο, αλλά τα έχω αφήσει για μετά. », περιγράφει ο Πολυχρόνης. Τον ρωτώ για την καλύτερη και τη δυσκολότερη στιγμή στην καριέρα του αν και το πρώτο είναι εύκολο να το απαντήσω και εξηγεί ότι «Φυσικά η καλύτερη στιγμή μου ως αθλητής ήταν η πρόκριση μου στην Ολυμπιάδα. Η χειρότερη ήταν ένας τραυματισμός που είχα την Προ Ολυμπιακή χρονιά - στο τέλος της Ολυμπιακής περιόδου - που δε με άφηνε να διεκδικήσω περισσότερους βαθμούς, έτσι ώστε να σφραγίσω την πρόκριση και τυπικά.».
Σε ηλικία 23 ετών αποφασίζει να ανοίξει τα φτερά του και να κυνηγήσει τα αθλητικά του όνειρα εκτός συνόρων Ελλάδας. Πρώτος του σταθμός η Γαλλία. Επόμενος η Ασία. Συνεχίζει στο Βέλγιο. Για οκτώ σεζόν βρέθηκε στο εξωτερικό. Αυτή την περίοδο βρίσκεται στην Κρήτη, ενώ στόχος του είναι να επιστρέψει μόνιμα στο νησί. «Από μικρός είχα δει ότι δεν υπάρχει οργάνωση στο αθλητικό κομμάτι στην Ελλάδα. Η αθλητική μετανάστευση στο εξωτερικό ήταν μονόδρομος με στόχο την περαιτέρω εξέλιξη τόσο αγωνιστικά όσο και σε όλα τα επίπεδα. Δεν το μετανιώνω, καθώς έτρεξα σε πάρα πολλούς αγώνες. Ανέβασα πάρα πολύ το επίπεδο μου. Γνώρισα πολλούς ανθρώπους και έμαθα μια ξένη γλώσσα. Σίγουρα μόνο θετικά μου έδωσε. Κάθε εμπειρία διαμορφώνει το χαρακτήρα μας. Οπότε με άλλαξε προς το θετικό. Με δυνάμωσε σαν χαρακτήρα. Αυτό που ελπίζω αργότερα είναι οι επόμενες γενιές να μη χρειαστεί να το κάνουν αυτό. Δεν είναι και το πιο εύκολο να αφήσεις το σπίτι σου και να μεταναστεύσεις στο εξωτερικό.» Η Γαλλία υπήρξε ιδιαίτερα σημαντικός σταθμός για τον Πολυχρόνη, όχι μόνο σε επαγγελματικό, αλλά και σε προσωπικό επίπεδο, καθώς εκεί γνώρισε τη Γαλλίδα σύντροφο του Manon Barré, η οποία θα φέρει στον κόσμο το παιδί τους σε λίγους μήνες. Η Manon περιγράφει το σύντροφο της με ζεστά λόγια θαυμασμού, αγάπης και υπερηφάνειας σημειώνοντας ότι «Ο Πολ είναι πολύ σοφός με την έννοια του ότι είναι ένας ήρεμος και σκεπτόμενος άνθρωπος. Σπάνια νευριάζει. Είναι ευγενικός και συγκεντρωμένος όταν βάζει στόχους.»
Παράλληλα, ο 32χρονος διεθνής θίγει το θέμα της ποδηλατικής ανάπτυξης του νησιού «Υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες αλλά βλέπω ότι δεν καλλιεργούνται, δεν αξιοποιούνται. Το οδικό δίκτυο υστερεί πάρα πολύ στην ποιότητα των δρόμων, στις διαδρομές που δεν έχουν γίνει. Έχω ποδηλατήσει σε όλα τα μήκη και πλάτη του νησιού και υπάρχουν σημεία που χρειάζονται περισσότερη περιποίηση». Επιπροσθέτως αναφέρεται στο ζήτημα της ανάπτυξης του αθλητικού τουρισμού στην Κρήτη. «Δείτε. Έχουμε χειμώνα και έχει ήλιο. Ο τόπος είναι ιδανικός. Νομίζω θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ο αθλητικός τουρισμός, να κυνηγήσουμε πτήσεις τσάρτερ από το εξωτερικό έτσι ώστε να επισκεφθούν αθλητές το νησί και να προπονηθούν. Όχι μόνο στο ποδήλατο αλλά και στα άλλα αθλήματα.»
Η κουβέντα με τον Πολυχρόνη είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αναφερόμενος στην ποδηλασία τονίζει ότι «… είναι ταυτόχρονα και ομαδικό και ατομικό άθλημα, δηλαδή χρειάζεσαι και ατομικό επίπεδο πολύ υψηλό και την κατάλληλη ομάδα γύρω σου έτσι ώστε να καταφέρεις το επιθυμητό αποτέλεσμα. Σιγουρά υπάρχει ανταγωνισμός, αλλά το σημαντικό είναι να επικεντρώνεσαι στο στόχο σου. Ο ανταγωνισμός φέρνει και την εξέλιξη. » Ωστόσο έχει ιδιαίτερη αξία αυτό που συμπληρώνει «…μπορεί ο πρωταθλητισμός να σημαίνει επιτυχίες και νίκες, αλλά ποτέ δεν πρέπει να χάνουμε το σεβασμό για τους συναθλητή μας, για τον ανταγωνιστή μας. Να θυμόμαστε ότι είμαστε όλοι κομμάτι ενός αθλήματος, μιας διοργάνωσης και πρέπει όλοι ταυτόχρονα να στοχεύουμε στη βελτίωση του αθλήματος και του εαυτού μας». Συζητήσαμε για πρότυπα και για το τι τον εμπνέει. Η απάντηση του αν μη τι άλλο δείχνει έναν αθλητή που «πραγματικά ξέρει προς τα που βαδίζει», όπως σημείωσε και η σύντροφος του Manon Barré. «Μικρότερος είχα πρότυπα μεγάλους αθλητές ποδηλασίας. Μεγαλώνοντας έχω το δικό μου πρότυπο, σκέφτομαι εγώ πως θα γίνω και στοχεύω σε αυτό. Το πρότυπο μου είναι ο ίδιος μου εαυτός μελλοντικά.», τονίζει ο Πολυχρόνης.
Αναρωτιέμαι τι μπορεί να σκέφτεται ένας αθλητής κατά τη διάρκεια του αγώνα. «Γενικά η ποδηλασία δρόμου έχει αγώνες μεγάλης διάρκειας και κάποιοι αγώνες φτάνουν και τις 6 ώρες. Πρέπει να είσαι πολύ συγκεντρωμένος κατά τη διάρκεια του αγώνα αλλά υπάρχουν περίοδοι που δεν έχουν μεγάλη επικινδυνότητα, ούτε τεχνικά, ούτε από άποψη τακτικής του αγώνα. Προσωπικά νομίζω τραγουδάω από μέσα μου, κάποιο τραγούδι που έχω ακούσει πριν τον αγώνα ή συζητάω με κάποιον συναθλητή, φιλοσοφούμε…», αποκαλύπτει γελώντας. «Βέβαια όταν έρθει η ώρα να επικεντρωθούμε στη νίκη του αγώνα, καθαρίζει το μυαλό και επικεντρωνόμαστε.», προσθέτει. Τι συμβουλεύει τα νέα παιδιά που κάνουν τώρα τα πρώτα τους βήματα στην ποδηλασία δρόμου; «Να βρουν ένα καλό προπονητή, ένα καλό σωματείο και να ασχοληθούν με το άθλημα αρχικά σαν παιχνίδι. Να συμμετάσχουν σε αγώνες κι αν τους αρέσει και δουν ότι έχουν ένα ταλέντο και τους γεμίζει να καταβάλουν περισσότερη προσπάθεια γιατί μόνο θετικά θα αποκομίσουν από το άθλημα.», καταλήγει.
