Όταν η αυλαία «πέσει» και τα… φώτα κλείσουν, είναι σημαντικό για ένα αθλητή (ποδοσφαιριστή στην προκειμένη περίπτωση) να τα χει καλά με τον εαυτό του. Να έχει βαθιά μέσα του τη βεβαιότητα, πως έκανε ότι ήταν δυνατόν για να φτάσει το προσωπικό του… ταβάνι.
Άλλωστε, το τελευταίο χειροκρότημα είναι αυτό που μετράει περισσότερο από κάθε άλλο, γιατί είναι στην… έξοδο μιας πορείας με πολύ κόπο και ιδρώτα.
Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα για τον Μηνά Πίτσο, που μετά από 22 χρόνια ποδοσφαιρικής διαδρομής (τα 18 ως επαγγελματίας), αποφάσισε να «κρεμάσει» τα παπούτσια του και να φορέσει τη φόρμα του προπονητή.
Με την τελευταία εξέλιξη που είχαμε χθες, θα είναι πλέον ο άμεσος συνεργάτης του Νίκου Νιόπλια στο τεχνικό τιμ του ΟΦΗ, βαδίζοντας σε ένα νέο… δρόμο.
Μια νέα πρόκληση για τον ίδιο, που διατηρεί το πόστο του τεχνικού διευθυντή στην ομάδα Κ19, αλλά πιο σημαντικό ίσως είναι ότι μέσα σε λίγους μήνες από τη θέση μέσα στο γήπεδο, περνάει στην άκρη του πάγκου.
Ο 36χρονος σήμερα Μηνάς Πίτσος διακρίθηκε για το ήθος του και καταγράφοντας περισσότερες από 300 επαγγελματικές συμμετοχές, κέρδισε με το… σπαθί του ότι του αναλογούσε. Αν και δω που τα λέμε, με τέσσερα σοβαρά χειρουργεία στο γόνατο, δικαιούται να τα χει με την τύχη του. Παρά τους τραυματισμούς, δεν στάθηκε με μιζέρια απέναντι στα προβλήματα και αυτό ίσως ήταν το μυστικό της επιτυχίες.
Με αφορμή λοιπόν την αλλαγή… ρόλου, που πήρε «σάρκα και οστά» σε ένα καλοκαίρι θα δούμε πως ο άλλοτε αρχηγός του ΟΦΗ έφτασε στο… σήμερα.
Επειδή το «μήλο πέφτει κάτω από τη μηλιά» και ο πατέρας του, Κώστας Πίτσος ήταν ένας από τους παίκτες μιας παλιότερης ένδοξης εποχής που καθιέρωσε τον ΟΦΗ, όλα ξεκίνησαν κάπως έτσι…
Σε ηλικία 8 ετών το 1988 θα ενταχθεί στις ακαδημίες της ομάδας και το 1994 στα 14 πλέον θα υπογράψει το πρώτο δελτίο με τον Ερασιτέχνη ΟΦΗ. Τα τρία χρόνια που ακολούθησαν (1995-1998) στον ΟΦΗ '94, ήταν το απόλυτο… σχολείο και έτσι το 1998 ήρθε η επιβράβευση και η αναγνώριση του ταλέντου, με την υπογραφή επαγγελματικού συμβολαίου.
Από τότε το… κοντέρ έγραψε τρεις διαφορετικές θητείες με τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδας (με ενδιάμεσους σταθμούς Παναθηναϊκό και Εργοτέλη). Στα 18 χρόνια μόνο 5 ήταν μακριά από τον ΟΦΗ, από τα 28 συνολικά αν βάλουμε στη… ζυγαριά και την παιδική ηλικία. Μια ολόκληρη ζωή στα «ασπρόμαυρα».
Σ' αυτές τις τρεις θητείες διετέλεσε για τρία χρόνια αρχηγός των Κρητικών, γεύτηκε χαρές με σημαντικές επιτυχίες και συμμετοχή στο Κύπελλο UEFA, αλλά δεν έλειψαν και οι πίκρες, όπως ο υποβιβασμός στη Β' Εθνική. Πολλοί λένε ότι ως ποδοσφαιριστής, ο Μηνάς Πίτσος θα μπορούσε να είχε φτάσει ψηλότερα, αν δεν υπήρχαν οι τραυματισμοί. Κάτι που δεν γνωρίζουν οι περισσότεροι είναι ότι στα 15 του χρόνια έκανε την πρώτη επέμβαση χιαστού στο γόνατο. Να ήταν όμως μόνο αυτό. Η ατυχία με τον ίδιο ακριβώς τραυματισμό τον «χτύπησε» το 2003, στην επιστροφή του από τον Παναθηναϊκό, που χρειάστηκε να περάσει δύο φορές την πόρτα του χειρουργείου για ρήξη χιαστού. Η 4η επέμβαση, αυτή τη φορά για το πρόβλημα στο χόνδρο, ήταν κάτι σαν… παράσημο και ταυτόχρονα… πείσμα για να συνεχίσει.
Πέρυσι επέστρεψε στον ΟΦΗ για να «κλείσει» την καριέρα του με τη φανέλα, που είχε παιδικό όνειρο να φορέσει ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.
Πριν από λίγους μήνες αποφάσισε να παραμείνει σ' αυτή τη μεγάλη οικογένεια και μόλις πριν από λίγες μέρες, να είναι ο άμεσος συνεργάτης του Νίκου Νιόπλια. Υπήρξαν συμπαίκτες και στις δύο πρώτες του θητείες στον ΟΦΗ και υπάρχει σχέση αλληλοεκτίμησης και σεβασμού. Άλλωστε, για τους νεαρούς παίκτες εκείνης της εποχής, που και οι δύο φορούσαν ποδοσφαιρικά παπούτσια, ο σημερινός προπονητής της ομάδας ήταν μια ηγετική φιγούρα μέσα στα αποδυτήρια.
Μια νέα πορεία άρχισε με την ευχή τα καλύτερα να έρχονται.
Του Γιάννη Καλιακάκη
